De kamer is een troosteloze bak, vol stapels vergeelde boeken en een muffe geur die zelfs de kat niet meer interesseert. Het licht dat binnenvalt is laf en grijs, alsof de zon ook haar dag niet heeft. Buiten krijsen kinderen alsof ze nooit oorlog hebben gekend, ik trek het gordijn nog wat dichter— hun stemmen zijn te scherp voor…

Wantrouw al die grote lieden die luidkeels pretenderen namens het volk te spreken zich wentelend in waarheden die coöperatief mee wentelen zelfs feiten willen zij dicteren in hun protserige preken opdat hun ego wordt aanbeden als ze door de media drentelen wantrouw alles wat ze bieden vroeg volgt de eerste klap voor de zwakste…

Een zwaan op een steiger een meerkoet spiegelt zich bij haar Kaarsen in bomen Bloeiend groot hoefblad Een meerkoet met lange tak in bek een V achterlatend dwars in het kanaal Vrouw die wit brood over brugrand, zonder liefhebbers eindelijk komen er wat meeuwen Gele bloesembloemen aan onderkant van doornige heggetakken Kersen-…

Kusjes glippen van je lippen, zacht, als licht dat valt op water, rollen, hollen, vallen op mijn huid, zonder maat, zonder einde, alles is verlangen. Jouw mond — ik zoek hem in de stilte, kusjes als dauw op de ochtend, als regen in het gras, ik voel ze, ik weet ze, ik ben vol van hun licht. En ik wou het zeggen, hoe ik je kussen wil, hoe…

Het onverhoedse heeft toegeslagen eenmalige donderslag bij heldere hemel buenos aires voor miljoenen sorelli et fratelli in ecclesia Ziedaar, herrezen vanonder een wijze steen diepbewogen zijn urbi et orbi in zijn vermoeide ogen anima mundi Ecce homo Buona Pasqua non plus ultra ten leste requiescat pontifex summus…

Met droefheid maar immense dankbaarheid wordt nu afscheid genomen van deze paus. Hij was een herder naar Gods hart, vol mededogen en barmhartigheid, met aandacht voor de kleinen, de zwervers en daklozen, de gevangenen en treurenden. Zo graag zag hij de vrede komen maar was zo machteloos als wij; toch bleef hij moedig en vertrouwvol…

Mensen kunnen veel willen, maar over hun wil -- zijn ze niet de baas.…

van Buenos Aires tot het Sint-Pietersplein klonk herderlijk sereen jouw stem “Een arme kerk voor de armen,” sprak je zacht bracht zo het Evangelie met volle kracht je kwam van het einde van de wereld hier het hart vol liefde, zonder sier of machtsvertoon je woorden eenvoudig, maar diep van zin brachten waar duisternis was wereldwijd hoop…

‘t licht heeft zich nog niet aan ‘t zicht onttrokken als de droge lippen van deze dag staan tot boven ’t aanvaardbaarste dus belach dit (non)sentiment voordat deze diep gegronde momentopname op ‘n onaannemelijke lotsbestemming ‘als wortel opgepeuzeld’ wordt onverkort in de universa-incompletus-hutspot… …gesproken over kruisplanten in kwaliteitsaarde…

Vlieg in het groen stilte rust op tere vleugels de aarde ademt In de ochtend komt de aarde langzaam tot leven. Ze ademt haar geuren uit en schenkt me de klank van haar rust, waar de bomen praten met de lucht en mijn hart trilt met elke zucht die zij voortbrengt. Haar stem is geen geluid dat je hoort: het is de druk van een zachte hand…

Heer Halewijn zong, ik hoorde zijn stem Al die dat hoorde wou bij hem zijn. Ik vond in jouw ogen mezelf weerom, Als framboos zoet was jouw mond op mijn. Al schrijlings op ’t ros, door ’t bosch ik reed, Zoekend naar wat ik achterliet. Egidius, waer bestu nu gebleven? Mi lanct na di, in dit kortstondig leven. Du coors die doot, zoals allen…

Natuurlijk is zijn bewegen vaderlijk gesproken geschreven Franciscus lied in nachtelijke uren vogeltjes in wandelen armen bezoeken Heilig jaar Open deuren ademen Zalig Pasen De laatste krachten begeven de zegen uitspreken in ochtendgloren Paasmaandag 't lichaam verlaten huiswaarts varen hemels ontwaken bladeren die opwaaien…

een meisje vol dromen, vijftien lentes jong schetst stil en fijn met potlood of penseel als dauw op bloesem in ochtendlicht de werelden in haar hoofd op doek of papier ze leest en dwaalt door verre verhalen in boeken kan zij eindeloos verdwalen alsof de tijd gewoon even stilstaat wanneer zij door haar universum reist waar klaprozen fluisteren…

zij weet nooit wanneer ze weg kan gaan hoe kom je van het een naar het ander? het is als een vraag in spijkerschrift een enkeling slechts kan de tekens lezen het is als hangen in de lucht vergeefs wachten op een onbekende bestemming de tijd verstikt in zanderige uren zij weet nooit wanneer ze weg kan gaan hoe ze van het…

En nu, nadat je weg weer ‘k mij in herinnering baad in hoe we met de hond liepen sieraden ontknoopten popjes van vuil ontblootten dicht tegen elkaar lagen en sliepen De morgen naar Joodse liedjes op eieren blije gezichten verfden, op èèn een dikke buik waarin kindje en handen op buik Tegelijk ontpopten dagen vol van geluk, ‘k als…

hier te liggen in dit warme zachte bed zo zonder pijn te zijn gestold te zijn in stilte enkel maar zijn rimpelloos verglijden in tijdeloze lichtigheid…

Ik las net een citaat van N.T. Wright "Een derde van wat ik geloof is fout" - Wat hij beweert is echter nogal boud want, zegt hij: "I don't know which third is right!" Op derde paasdag zult u - hoop ik! - weten: eenderde pfas-ei laat zich moeilijk eten!…

Pasen: vreugde nu, leven overwint de dood. Jezus is de Heer.…

Elkaar niet alles kunnen vertellen is het -- duister dat ons scheidt.…

op zo’n typische paasdag waar niks verdachts aan kan zijn met zo’n zin begint de ellende dus de wende ontwikkelt ’n opstapeling en verdere ontrafeling van ’n thema in as- en bi- en triosociatieschema’s met vrij rijmgevoel als doel ’t vinden van eerdere blinde vlekken in zinnen en constructen die stukken verbinden langs mythisch hobbelige…