Hoe die melk, moedermelk, in slierten langs zijn wangen loopt terwijl hij huilt om vaderlief. Vader drinkt zijn koffie lauw; kijkt het ochtendjournaal in zijn nieuwe flat, waar kind noch vrouw in past. Hij rookt tot aan de filter en voelt zich ongemakkelijk. Hij roept zijn hond, maar is zijn hond vergeten. Hij zoekt zijn…

Vader is -voor mij- pas vader geworden na zijn dood,zijn overlijden Nog zie ik 'm rijden: wind z'n tegenstander fiets met terugtraprem leren tas achterop gebonden Ik zie zijn rug zich krommen renner zonder rugnummer zwijgend in alle talen Een half uur heen door druk verkeer een half uur terug slalom en het -op-en-neer- Voor…

'k Wil de dageraad tot stilte manen waardoor mijn droom nog door zal gaan ook door de dag een weg blijft banen om niet in duister stil te staan Die tijd van toen met heel zijn toekomst is door de donkere tijden ver vergaan slechts zwarte waarheid toont zijn kille komst nu wanneer het tijd is om weer op te staan. Mijn stramme botten kreunen…

een klassieke driehoek mama, papa, Tim ligt op zondagmorgen eventjes te soezelen dat beeld neem ik mee van een warm gezin liefde bindt dit drietal als gist in deeg…

We zaten aan tafel, de avond viel in dan werd het licht in de kamer ontstoken, wij speelden, moeder was druk voor het gezin, vader las de krant en zat een pijp te roken. Ik weet niet waarom juist dit vredig beeld na zoveel enerverende jaren, wat vaker door de dagelijkse dingen heen speelt, wie zou er toen al,de toekomst ontwaren? Wij werden…

smeer me nooit in tegen zonnestralen niet m’ n hoofd niet m’ n buik en ook niet m’ n schouders want ik leef al eeuwen lang beschermd zwetend in de schaduw van m’ n ouders…

mijn familie heeft zich behoorlijk vertakt, mag ik u deswegen voorstellen aan kraai een onverbeterlijke dief kaapt, als hij de kans krijgt, alles voor ieders neus weg kauw, ook wel ka ingetogen, schrikachtig maar wel lief met dat grijze dotje op z'n kop is het oogappeltje van roek zit immer op de hoogste tak kijkt minzaam neer op…

Jij was stil en viel niet op Alleen je zacht gelaat En je gekrulde lokken Ik zag de wereld door mijn ogen Als kind vaag en merkte niet de kloof Dat mijn spreken en jou zwijgen groter werd Nu zijn we ouder en leven in andere huizen Met onze liefdes die verschillend zijn Ik wil je zoeken en omarmen Maar kan je stilte niet bereiken Zo…

de herkenning wanneer je kinderen kinderen krijgen en ouder worden de déjà-vu van vertrouwde gebaren in onwennige handen vertederend nieuw het koesteren doet herinnering dagen vergeten verleden ontwaakt in toekomst…

Mijn broer kwam langs en vlak voor hij zou gaan, gaf hij me een envelop. Ik zei nog: niet jarig en tòch een enveloppe met inhoud. Waarop mijn broer beweerde 'èn onbetaalbaar'! Maak maar open als ik weg ben …..En zo gebeurde. Tranen rolden over mijn wangen toen ik in het gezicht van een vierjarig kind keek…een meisje met donkere krullen…

Grijze hersencellen van oud bloed maken uit ervaring van eenzaamheid een feest. Opeens zitten er dagenlang anderen mensen op de bank liggen in het bed en drinken koffie van de "zaak". Het keurig voorstellen aan de meisjes op mijn bank het is bijna vertederend om het aan te zien. De glimlach die ik even krijg is hetzelfde…

je bent zo cru zo ongedisciplineerd de vraag is nu van wie heb je dat geleerd je houdt geen maat denkt dat alles kan je doet geen goed maar kwaad wat vinden je ouders ervan je rookt als een ketter kijkt de meisjes na hé, kijk die eens dat is een spetter groetjes, pa…

vandaag was het een mooie dag de zon scheen hevig de vrouwen in het park logen er evenmin om bovenal vroeg men mijn mening ik had geen antwoord maar dat viel niemand op ik ben slechts verstrekker van kost inwoning en nazaten…

Toelichting: Op 31 mei 2009 werd mijn moeder 96 jaar. Haar roepnaam is Fien en ze wordt uitstekend professioneel verzorgd met geweldige aanvullende inzet van 2 van mijn zussen, 2 van haar 5 dochters. Mijn moeder is nu 25 jaar weduwe, heeft in totaal 8 kinderen, 13 kleinkinderen en 8 achterkleinkinderen. Het volgende gedicht is in en met respect…

Eerlijk duurt het langst, zei zijn grootje al Men ziet inderdaad overal dat de wet de slechten straft en de goeden beloont De cavalerie kwam altijd op tijd en de nazi’s verloren van de geallieerden Wie goed doet, goed ontmoet.Toch? Maar de topcrimineel gaat in alle weelde door het leven, de kampbeul pas op zijn twee en negentigste…

ik zie hem zitten hij mij niet ik vraag hem dingen hij hoort mij niet ik loop naar hem toe ik raak hem aan hij voelt het niet hij blijft staan ik loop weg ik kijk niet om hij bestaat niet voor mij en ik niet voor hem…

Hier had hij aangelegd aangelegd had hij hier Zijn scheepje had 'm hier met haar gebracht zeilklaar van de werf Stroomopwaarts was hij gegaan oploeven & afvallen minder Het bracht hen hier in de vestingstad Grave Hij mijmert al bijna veertig jaar aan de rivier Het scheepje... schip nu met vijfkoppige bemanning vraagt…

Deze morgen wakker opstaan, luiken open die van Rolande zijn nog dicht de geur van vers-gezette koffie opstarten met 'TéléMatin' (koningin Beatrix krijgt applaus op UitzendingGemist.nl) 5 mei is hier 8 Mai en in de opmaat naar Bevrijding worden grenzen zichtbaar deze morgen ben ik wakker praat ik MSN met zussen die roepen…

hij oogst lof omdat hij zo reuze aardig is voor andermans kinderen - lief voor eigen kroost levert geen applaus op, dat is vanzelfsprekend feest in de hel en gieren verduisteren de dag als het paar scheidt - zij hertrouwt met ‘n droogstoppel, hij met de boze stiefmoeder was hij spoorloos hadden wij alsnog een super pa gefantaseerd…

verzopen katjes in druilerige domstad warme zussendag Scorel, Brunamuseum visjes met een wit wijntje Tanka…