Natuurlijk kook ik weer, al houden we dat graag -- altijd bespreekbaar.…

Ben jij nog wakker nu het leven begint met aanvaarden dat de stilte vreemde vragen kent? vraag je mij met de kalme adem van jouw vrijgeesterij diep in de nacht Ja! geef ik toe en ik ken de naaktheid van regen die op zoutbergen valt op het bed dat schijnt te slapen onderhevig aan verlangens onderweg naar een orgasme door het mierzoete stemgeluid…

Maria Lichtmis, de dag van Maria, de ideale vrouw en moeder, een teken voor wie dan trouwen en hun geluk vieren Dan wordt het avond en morgen, een dag samen onbedekt, zonder schaamte en zonder offer dat hun gevoel groot te zijn klein maakt en dan worden de avonden en morgens een leven samen de kinderen worden groot en markeren in het…

------------------------------ Ik was aan 't bellen met mijn verstopte liefde, maar hoorde niet dat zij thuiskwam ik kon na maanden eventjes hardop lachen en ze luisterde alles mee Toen ik de deur opende, die, van al jaren op slot, vond ik haar met neergebogen hoofd, stil te denken bij een stomende pan. ja, ik ben een klootzak, en…

tweehonderdachtentwintig seizoenen hand in hand samen wandelend bloeit nog de liefde als bloesem die de lente in het voorjaar kondigt in goede en in slechte tijden geweven door en met de tijd werden herinneringen gemaakt tot een encyclopedie vol passie jullie liefde voor en met elkaar is een testament van trouw en geduld dat jullie blijvend…

De bruiloft is aanstaande. Volgens de vaas heb je voorpret. Hiep, hiep, hoezee: je hebt je partner gevonden! Nee, dan doe je niet meer wat je dee. Als ik je wederzijdse bloemschikking mag geloven...…

dat je wakker schrikt de zin probeert af te maken die je als laatste droomde dat je altijd dacht dat het volstond je tuin te verzorgen te genieten van je vrouw blij te zijn met je kind er te zijn als het nodig was te helpen waar je kon dat er onheilspellende geluiden klinken aan de andere kant van het tuinhek dat je kind in de politiek zit…

Na onze bruiloft met zijn tweeën: nu moeten -- we gelukkig zijn.…

Waar ziel aan ziel zich in het huwelijk bindt Zwijgt elk bezwaar; het mag geen liefde heten Als zij verkeert waar zij verandering vindt En willoos wijkt waar zij wordt heengedreven. O nee, zij is de ster aan ‘t firmament Die onbewogen neerziet op tempeesten. De baak waarnaar ‘t verloren schip zich wendt; Haar hoogte kenbaar, haar waarde ongemeten…

we varen op een zee van tijd het strenge vaderland ligt achter ons we zijn ervan bevrijd de kinderen met goede wind verzeild gekoesterd en geklonken en waar de diepte is gepeild de bittere herinneringen in zee gezonken ik heb je in de bloei gekend jij zag mijn wilde streken en gaandeweg werd onze horizon vanaf dezelfde plaats bekeken…

Wist je dat toen ik ooit nooit maar echt nooit twijfelde aan jou Toen ik ooit nog niet kon weten wat ik nu nooit meer zal vergeten Wist je dat wij nooit nadachten over ooit We zijn er nu we zijn in ooit en nog lang niet voltooid weet je wat mijn schat eerdat nooit meer ooit wordt zullen we nooit vergeten wat we ooit hebben…

Ze lijken vertrouwd, maar huwelijksrelaties -- zijn een mysterie.…

je bent ergens neergedaald ergens in mijn lichaam, je bent mijn hart die de delen voedt waarmee ik me mensch mag noemen we zijn één en toch twee, eigenlijk maakt dat drie, doch wie die derde is - ach ik kom die persoon wellicht tegen in mijn dromen dewelke de fantasie passeren waar ik me grootmeester in mag noemen lief, hoe lieflijk…

nooit waren onze wegen eenzaam zelfs bochtige sporen bogen recht die door onze jaren samen liepen omdat wij maatjes zijn en blijven vrienden voor en door het leven steeds elkaar behoedend blijvend in de seizoenen van het volle leven bij het glibber van plots ongemak dat met tranen ook glimlach brengt wanneer wij elkaar de hand geven door…

Je zag me niet staan Ik zag je niet zitten Je hing me de keel uit Je lag me gewoon niet Ik liet je lopen Je vloog er vandoor Als een Concorde Met je rare neus…

Papa deed het ongemerkt Ik was zijn prinses hij vervulde al mijn wensen en ik had niets door We gingen in Frankrijk wonen Ik had niet veel te doen naast mijn lessen, tijd genoeg voor Eddy, een leuke jongen Ik had de leeftijd en ineens ging het snel de verloving, het geheim van de ringen, kleermaker, kapper en dan eindelijk de bruiloft…

Boven twee noten op zijn zang zong het kruis dat stond te zwaaien als een kaartenhuis in lichter laaie. Potsier van stier, een kwaaie zag zij 't zwellen bij haar vent zijn rozerode lellen fier dat flemend fluitje van een cent. En nog voor het minnen moest beginnen voor ze tot de tien kon tellen voelde ze bij haar daar woest van…

Mannen onderweg geven gas als het stoplicht oranje voorbij is strak in het pak naar de hoeren hun huwelijk naar de haaien hun moraal achtergebleven afgedankt op de pechstrook…

Er zit een blote man op een tak in de perenboom Ik zie hem door het keukenraam Onder hem, in het gras ligt zijn decorum Op de tafel waaraan ik zit staat een kinderloze foto Ik ruik de strijkbout die zich door een overhemd brandt In de huiskamer, in zijn kooi fluit de kanarie en ik denk: "van het concert des levens krijgt niemand een program…

Ik had je beet Het is geen grap Ik had je hoog Daar op die trap Totdat je beet Je nam een hap Ik liet je los Daar op die trap Daar ging je met Gezwinde spoed Eerst je hoofd Tot slot je voet Ik dacht nog even Dat je sprak Het was je nekje Het zei: “krak”…