Eurydice Eurydice de mooiste nimf van al godin, gelijk Persefone de schoonste bloem in 't korendal ik nam jou mee in mijn gezangen van kreta naar persepolis van kasjmir naar de hindu kush van kazachstan naar kyrgistan maar plots nam hades jou gevangen was 't opzet of een overval? Eurydice Eurydice de teerste nimf van al nee,…

In bed denk ik jou tegen mij aan, ik ben - mijn vormen in jouw handen en kan even vergeten Mijn buik van binnen vol blauwe plekken, juist daar verlang ik jou, wil ik jou voelen en geen uur weten Schoon en geurig uit bad lang en gelukkig sabbelen en strelen onsterfelijk keten Doen wat ik kan, dromen Mijn zinnen, mijn horizon verzetten…

Adem raakt adem in zachte stilte samen fluistert liefde In de stilte tussen je adem en de mijne voel ik het trillen van de wereld, zacht en onzichtbaar, alsof elke aanraking een echo is van iets wat nooit helemaal valt, maar blijft hangen — warm en breekbaar in mijn huid. Je bent het licht dat niet verblindt, maar zachtjes verwarmt, een…

Van alles kan ik niet meer spontaan doen, omzichtig raak ik mezelf aan en jou laat ik liever kijken dan doen, maar soms wekt de tinteling van jouw streling steeds dieper in mij onvervulbare behoeften Ze liggen in mijn cellen te slapen, nog steeds verlangend jou te bespringen maar jouw handen weren mij uit voorzorg af, zo teer zijn…

De rust in jouw ogen op mij opent mij Je ligt in mij als een lange l van liefde Het licht heeft je schoongelikt het bezingt je met het hooglied van onze jaren die alles overbruggen dat ons scheidt en in verschillen kleedt Voor ons is liefde nog een dik woord van verlangen, de l die zich opricht wanneer ik me uitkleed…

van de bergen taal geraken en slenteren uit het woest kabbelen de beek vult mijn dorst op [kannen] lager dan menig opgehouden hand spetteren druppels om op te gaan terug van waar zij niet komen wilden [hier] op de woorden als wolken wankelen zinnen uiteengereten uit één verregend bed niet opgemaakt zoals verwacht maar doorwoeld…

Omdat jij graag toekijkt bind ik jou vast aan je verlangen We zijn niet thuis anderen gluren mee langs de pilaren Ik weet het ongezien blind door de handdoek waarmee ik mijn haren droog op het terras voor mooie mensen midden in de stad, waar schoonheid samenkomt in de theaters voor alles waartoe mensen in staat zijn op de grens…

Je bent geweldig mooi, laat je niets wijsmaken -- zegt hij heel verkeerd.…

Roze bloemblaadjes fluisteren zonder woorden stilte die mij kent Soms voelt de wereld als een storm van indrukken, alsof elk geluid en elk gebaar rechtstreeks binnenkomt. Dan verlang ik naar de stilte van een zachte bloem, waar kleuren ademen en niets me overweldigt. Een roos opent zich niet in haast, maar in vertrouwen, laag voor laag…

zacht warm en roze is de huid van je gezicht die zich voegt naar de vingers van mijn hand altijd al een vruchtbaar deel van de speciale verzorging van de vrouw het zijn de lessen die zij erven van hun moeders tekenen met licht en schaduw aanzetten met kleur en verfijnen in contrast dus zoeken naar karakter dat in schoonheid…

Jij bent de zee, zo weids, zo mooi, zo eindeloos vol van leven De zee, die omarmt, aan mij trekt, mij over haar golven laat scheren De zee, soms grillig en onwillig, als het bliksemt en dondert De zee, babbelend en kabbelend, als de wind weer is gaan liggen Jij bent de zee, met zandbanken gevormd door je twijfels De zee, waarin duizenden…

niet meer getekend door niet meer geketend aan vergankelijkheid vrij om uit te varen naar ons diepste blauw…

we verbouwen de tuin om onze eigen liefde te kweken in ‘n fris buitenbed of achter schaars kasglas de bijtjes zullen pootjewrijvend de bloemetjes fijntjes bestempelen als vlinders in ‘n luchtige balts warempel en traag verglijdend de tijd toewijden aan tederheid…

Jij in kleine dingen Je hand in de mijne, zacht als ochtendlicht dat door de gordijnen valt- stil geluk dat nergens om vraagt. Je lacht en de kamer wordt lichter, alsof alles even mag rusten in het warme midden tussen ons. In jouw blik vind ik thuis, elke dag opnieuw, zonder woorden of beloften- alleen jij, meer dan voldaan…

Kom in mijn armen, verlaat je lichaam, ontdek -- de ziel van je ziel.…

waarom zou ik spreken over iets anders dan de oevers en de rivier de beken en de dalen van ‘t verdriet ’t vertier dat ook daar gepaard gaat met de hemeltergende wolken en de zon of de volgeschreven maan en die ellendige sterren? waarom zou ik spreken over iets anders dan de geneugten van de liefde de pijn en de schade door de jaren en ’t…

De dato antwoordend deel ik u mede op het gevaar af dat ik ga vervelen: het kon inderdaad en kan soms verkeren nu eens bij deze, dan weer bij gene eromelomaan in hemelse sferen golden delicious verglijkend met peren als ik niet loog, zou ik fabuleren een slang in eden, ik zou het haast zweren nimmer een dwalende in het nirwana…

Vleugels omhelzen klein lichaam in het water stilte draagt het leven Op het water glijdt de moederfuut, gedragen door geduld, haar rug een warme schuil- plaats, waar het jonge leven zich vouwt. De wereld glijdt voorbij, maar hier ademt alleen rust, elke beweging vol zorg, elke stilte spreekt teder. Tussen haar veren ligt het kleine lijf…

zacht zijn mijn woorden die liefelijke taferelen kleur geven in soms monumentale composities vaak het doek rakend en onbewust ziel gevend met gedurfd openen daarbij het hart toucherend gelukkig zonder schade en pijn waar dan het lieve mij wordt aangeprezen en ik door die lift een stukje meer wordt verheven met mijn lach die…

jij hebt de paden voor mij heel subtiel geeffend met alle creativiteit die jij bezat zoals de knipoog als blijk van elkaar verstaan in lieve emoties die snel doorgroeien naar stevige fundamenten waarop onze relatie ooit zal kunnen staan ook mijn hand heb ik jou als steun gegeven en de vingers hebben met elkaar het oude…