Jij bent te mooi om waar te zijn, Mooier dan het mooiste schilderij, Botticelli’s Venus valt bij jou in ’t niet, Neen, iets mooiers dan jij is er niet. Dat je mij naast jou tolereert, Dat jij mij met die plek vereert, Is voor mij nog steeds ’n wonder, Waar ik nimmer meer kan zonder. Dat jij ’s nachts zo dicht bij mij ligt, ’t Blijft…

Laat me mijn gewoonten Laat me, laat me binnen Geef me een schuilplaats Geef me een kus ... Neem mij ... Bescherm mij ... Geef me jouw magie ... Geef me wat ik nodig heb Dan geef ik jou mijn bloed Ik pomp het naar buiten Ik bloed op jouw buik Ik bloed in jouw mond ... Overal is gevaar ... een klap dichtbij ... Overal is liefde .…

In het pretpark kussen we een film van liefde en muziek Woorden zijn ongesuikerd puur Een wenkbrauw even opgetrokken zegt alles Een meisje op rolschaatsen tussen de kaartenhuizen en zandkastelen krijgt voorrang van starende chauffeurs die de voetgangers snijden en Romeo van Julia scheiden aan weerszijden van de straat Ze zijn hard op…

Zomerse woorden Misschien moeten ze zachter ruisen dan mijn gedachten Gewoon eens strijken als de vingertoppen over de toetsen van mijn buitenste binnen- kerende gedachten, zoals het kussen op mijn wangen rietkraagdelijk verwast en gedachten vermaalt tot het Niets. Enkel Zomerse woorden…

Je slentert langs me heen, alsof de tijd even met je mee wandelt. Mijn benen wijken zachtjes — naar de leegte waar jij net nog was. Je kijkt naar me, en mijn ziel, o mijn ziel, wil verdwalen in al die lege plekken waar jij ooit even bleef staan. Je zegt iets. En ik hoor de klank maar mijn stem blijft hangen in stilte, alsof mijn longen…

Verlangen, lust, spanning, In elke vezel van hun lijf, Aftastend, zoekend, vindend Hun lijf naar streeft. Vuurwerk van extatisch genot, Naar euforische hemelse hoogten, In roze wolken van liefdesrituelen, Culminerend, uiteenspattend In een dans van symbiotisch Versmeltende eenheid, Waar het ik verdwijnt in wij, Van twee geliefden…

geen smeulende vulkaan geen aanzuigend moeras geen langgerekte schaduw geen avonden op straat geen nachten in de kou geen dagenlange vrees geen opgelegd excuus geen straf voor niks geen tanden te verliezen geen handen boven het hoofd geen mondje dicht te houden geen vertrouwen te veinzen…

De tijd is rijp als ‘t koren in ’t veld gloeit in zo’n zakkende zomerzon; de strengen glijden langs jouw huid, broeiend op platgestampte twijgen. Jouw zwijgen verdwijnt in de stilte, je rilt als ’t allerfijnste kaf in de wind; als vlegels dansen jouw oogleden mee met ’t draaien van de wereld in ’n zee van tranen die als graankorrels…

Jouw zoenen smaken verruklijk zoet Als het speeksel Op jouw hunkrende tong Mijn begerige lippen ontmoet. Jouw zoete lippen Smaken zout als druppeltjes zweet Op jouw bovenlip Mijn gulzige tong ontmoeten. Het zoenen met jou Is ’n beleving Met euforische melodieën Van de klanken van ’n symfonie orkest Met zinderende violen En eclectische…

Wie weet niet dat een roos geluk is en een roos zien geluk is dat voorbijgaat? Jij bent het blozende geluk dat ik gadesla Voor wie dan ook jij je bladeren opent het is ook voor mij Geluk welt op in mij ikzelf ga open door jou…

O, o, Odysseus, wie stond daar voor jouw neus na jouw jaren van afwezigheid? Plotsklaps, als een rots naar jouw hart, uit zijn moeders smart geschonken. Hoeveel sluiers weefde zij, in gemis verzonken; hoeveel ontrafelde nachten bracht zij, dronken van verlangen, achter angstige muren in eenzaamheid door? Als een ware Goliath schoot…

de zoetste vruchten de helderste sterren een prachtige maan ogen glinsteren borsten smelten elkaar verstaan wenselijkheden rustig bekeken stemmen tevreden alles in rust zodat de kust van Peloponnesos niet overspoelt wordt door lyrische redes deze liefde sust de onrust maar blust de wil niet…

Na alle jaren nog steeds het raadsel dat me het liefst is, jij en jouw beeld van mij dat je naar me spiegelt het beeld bij mijn gedachten en mijn belofte aan jou, mijn meer en minder mooi voor jou in jouw ogen die mij begeren en mij roepen…

Op blote voeten in ’t bedauwde gras, Dansen wij in mei de lentedans, In de vroege ochtendstond, Als de prille zon de dauw verbrandt. In ’t warme gras vleien we terneer, Uitgeput, doch zeer voldaan, Kus jij vederzacht mijn mond, Wijl de zon naar haar zenith klimt. De warme zon maant op te staan, Onze huid rood verbrand, Hoogste tijd…

Wij zagen die nieuwe muze al lang en slank (blond is ze zeker niet) aankomen, een beetje dichter heeft dat nou eenmaal van verre voortreffelijk voorzien. Hij zelf dus niet. Ze willen het licht maken, de zon stelen voor hun leven, zonder de nacht op te geven om in hun kracht te geraken, de gewoontes kraken, gevoelens vormen naar…

De zee ademt zacht haar geheim in elke golf ik luister gedwee De zee spreekt tot mij in bewegingen die voelbaar zijn als ik mijn zintuigen open, een trage stroming langs gedachten zonder naam, en ik luister alsof het water mij al lang kent. Onder het oppervlak leeft iets dat ik niet benoemen kan, een trilling die door mijn borst beweegt…

vanavond om acht uur was het zover de hemelen braken open door het samenkomen van verlangens en wederzijdse behoeftes door onze wensen te bespreken deze te hebben vergeleken tegen het licht van onze achtergrond deden wij wat gezond is voor jou voor mij betastten wij alles wat wij wilden wilden deze keer dus laat het rijmwoordenboek…

moedervlekken schitteren als sterren op haar hemelse lichaam zij vormen beelden bewegend door mijn handen onder een deken van kussen vervaagt ons zicht in één moment van zijn…

Hoog staan de cipressen tegen het bleke avondblauw ver van hier drukt hitte op de stad waar jij woont denkend aan van alles misschien aan mij misschien aan jezelf weerspiegeld door mij Alleen omdat, juist omdat jij het niet weet, niet kunt weten, weet ik dat jij het weet, dat ik het zie, het weet wie jij bent,…

Zit ik hier weer, alleen, met een stijve, omdat zij haar vingers liet glijden over haar beeldschone scherm. Het permanent kietelen van fantasieën; mijn krullen kriebelend op haar heuvels vol lust, kracht voelen opkomen, om hellingen van genot verbonden te bestijgen; met elkaar mee, gedwee. Bergen van verlichting bedwingen met z’n twee…