In een lobby vol stilte groeit een muur van groen, elk blad een herinnering aan wat niet meer gezegd werd. Ze glimlacht naar een jongen met een naam op zijn revers, alsof beleefdheid een schild kan zijn tegen wat binnen woedt. Buiten valt de avond, licht zeefde door vitrage, haar hart klopt te luid voor een plek die bedoeld is om zacht…

ik weet het zeker als ik de kraan dichtdraai komt er geen water meer uit dat het uiteindelijk door gebarsten leidingen alsnog naar buiten spuit de fundering van ons huis ondermijnt of wegspoelt zo u wilt daaraan heb ik dikke schijt dat zal me aan m’n reet roesten moest dat water maar niet bestaan ik weet het zeker als ik de kraan…

Hun glans verloren Steeds meer vallen ze uit elkaar, zo klein zijn de vaste verhalen geworden die, eenmaal uit de dagelijkse gebeurtenissen gezeefd mijn leven en identiteit vertegenwoordigden En steeds minder mensen kennen nog details die een echt mens van me maken Gelukkig ben ik niet die verhalen van mijn leven geworden en beter…

Wat is kwaad, wat is goed in ons bestaan? Twee krachten die elkaar bejegen, zij trekken samen door ons wegen, waar licht en donker verder gaan. Goed is de hand die liefde biedt, die troost waar pijn de hoop wil breken, die zwijgt maar nooit de mens zal wreken, en leeft waar hart en vrede geschied. Nietzsche zei: “Er is geen kwaad, geen…

Zacht omhooggestuwd vleugels omarmen stilte weg naar het licht toe Verlangen naar een plek waar zachtheid de lucht vult, waar mijn overvolle zintuigen langzaam stilvallen. Een ruimte waar elk geluid fluistert, en mijn geest in stilte mag uitademen. Dromen van een tuin met paden van mos, waar bloemen hun geur aan de wind toevertrouwen.…

Ik wandel al lang door 't leven Langs mijn levenspad, Over heuvels en dalen, Genietend van al ’k heb gehad. Als heuvels voor mij te hoog zijn, Loop ik gewoon ’n eindje om, Ontmoet soms moois onverwacht, ’k Op onbekende plekjes kom. Zo blijf ik genieten van het zijn, Elke dag weer opnieuw, Blijkt ’t zijn nog steeds fijn te zijn.…

De zon die toch weer door de wolken breekt alsof ze nooit door duister werd gehinderd is beeld van wat mijn hart beleeft en wat het voor jou óver heeft: veel moeite maar ook licht, een geur van late rozen, een kinderlied dat nergens zwicht, een glimlach mooi als een gedicht dat zelfs verliefden kan doen blozen.…

Gedichten stromen als stuwend water uit mijn pen als onuitputtelijke huilbuien onmogelijk nog enig andere taak te verrichten jij bent niet meer…

Hij dacht een opera buffa te gaan zingen doch niemand zag hem zitten als premier verloor z'n kop, met al die buitelingen totdat een diva zei, ik zing wel mee en groef haar graf al in de opening Verkenners uit 't verleden kwamen langs een blaaskaak die niets deed dan grijnzend zwemen met hoge hoed, niet serieus te nemen Twee oude mastodonten…

Nerveuze vegen over een doorleefd schort. De geur van kruidnagel; Kruitdampen stijgen op uit rode kool. Haar gedachte krult, terwijl mijn lichaam deinst. Mijn ogen prikken. 'k lust geen rode kool. Stil jij! Smakalak étan!…

ook voorbij de grens zal het landschap lieflijk, weids en wonderschoon zijn…

Denkend aan het verleden Zie ik eindeloos veel beelden Van mijn herinneringen Uit lang vervlogen tijden. Vooral het beeld van haar, Degeen ik in het nu zo erg mis, Ik zoveel geluk mocht smaken, Nooit genoeg van kreeg. Daarom mijmer ik graag over toen, Verlang ik terug naar eer, Wil dan alles weer graag overdoen. Dat gaat alleen…

Als kind had ik naar de overkant kunnen lopen, het ijs was dik genoeg maar ik hoorde hier op deze oever, nog steeds kijk ik naar de ganzen en 's zomers naar de plank- peddelaars en de bommetjes van schreeuwende kinderen Ik ken de jongen met groene ogen de anderen die bij de boom bier drinken, in het kanaal plassen pizza halen en kussen…

Heer Bommel bezoekt een misschien welwillende, toch wat enge heks. De kasteelheer krijgt in de hut van toverkunst vreemde verrassing. Op zijn hoofd zweeft hij in de rondte, omringd door kleine monstertjes. Het vrouwtje Jokje roert intussen druk in haar geheime ketel. Bestrijden zwarte en witte magie elkaar bij dit gebeuren…

'Ik worstel... en kom boven' zeggen de Zeeuwen terecht. Het leven met water kwam tot een krachtmeting - vele jaren later beslecht. Waar je van afhankelijk bent, kan je soms de kop kosten. Die waarheid wordt een keer een niet te vermijden hoofdgerecht die beslist moet worden gegeten... Kauwen, bijten, en slikken bepalen de waarde van…

alle perspectieven die je hebt ingenomen de wolken tot op het bot binnenstebuiten gekeerd tegen onmogelijke stellingnamen alle berekende lettergrepen ingeklonken tussen de straatstenen als open wonden -waar jíj zo snel mogelijk vandaan wilde! alle trillingen uit verledens klinken door in flinke wortels als verborgen verzinsels gegrond verbeten…

Een wolk voor de zon ontneemt ons het licht een onheilsprofeet een witte proleet Wat doet hij met ons mooie prefortuynistische en solidaire tolerantiegedicht van beurzen open het dorp - dijken dicht Wildie in z'n eentje met twee punt drie miljoen lafhartige nitwits EU-xenofobe homohaat misantrope genobibicide hollandbakt boerzoektvrouw…

Onder het gewicht van wolken tussen hoge distels en scherpe stekels de graftombe van gebroken kalksteen in jaren van slaap en stilte geen berichten van de dichter. Verloren woorden in vergane armen niet verscheurd tussen vorm en vers noch zwervend tussen het wit en het zwart van papieren nachten zijn naam die geen verder verdraagt.…

Je begrijpt bloementaal en zang van flirtende vlinders de zon klimt over rauwe leugens nergens stilte in jouw leegte jouw nieuwe horizon voorbij fragiele woorden; Wanneer relatietwist om vrede roept na jaren van verwarring en conflicten opstand en tegenspraak, alles wat jij in het diepst van jouw gedachten voelt je voelt je thuis…

Iets dieps in de ruimte die achterblijft rust en vrede van een niet-zijn als antwoord op iets dat toch is een vrede die vertraagt onbenoembaar want zonder klanken van woorden een ongehoord zwijgen la durée van Bergson verboden terrein volgens Wittgenstein…