We waren zozeer van onszelf vervuld Dat we geen ruimte hadden voor elkaar Twee bekers vloeiden over, wonderbaar Er was telepathie, het was occult Jezelf niet mogen zijn, slaag en tumult Een rugzak vol neerbuigend commentaar We waren zozeer van onszelf vervuld Dat we geen ruimte hadden voor elkaar Het was ons stevig ingeprent, gij zult Uw ouders…

als behang met ogen weten we alles van de jochies die nu mannen zijn, waar onze vingertoppen overheen willen glijden. wisten we eerder niet hoe we zwelgen in hun lach? hoe we kijken door onze wimperharen naar het irreële slag? op geeltjes zingen we hen hymnen toe, naast een bord vol fastfoodzwijn. en ’s avonds ontpoppen we de wijn…

mijn ogen zoeken de echo van jouw woorden de wortels waaruit jouw lichaam vormde ik vind niets dan kaal gelopen vlakte een stekje uit de grond getrokken mijn ogen zoeken de gulheid in jouw lach de schuchtere aarzeling van je handen ik vind niets dan jouw onbezonnen leegte die mijn dansen opsluit in een kooi mijn ogen zoeken de god die in…

Hoe onbevredigend en triviaal Zinledig gebaren soms, zonder de taal Van femina, femke en femme fatale Als je verlegen, te schuchter voor bonny Als tarzan, don juan of citizen kane Niet meegaat met sugar en niks doet met honey Bang voor brigitte of sweet lady jane Hoe onbevredigd blijft dan je verlangen Hoe onvervulbaar je wens nog een…

Met het hoofd geheven, Vol tegen de wind Schijnbaar verder leven De ratio die wint Geen traan, maar dapper, Het gezicht is afgewend Gaat de tijd steeds rapper Maar niemand die mijn ware kent Toekomst aan de horizon Hart nog in verleden Dat wil terug als dat nog kon Geteisterd wordt de rede De rede die het verliest Van immer bonkend…

't Is waar gebeurd, geschied Door elk gespot, gespied Ooit studeerde zij Nederlands en Frans Ook ik studeerde er Voornaamlijk Nederlands Zij was gereformeerd Haar vader ouderling Gereformeerd was zij Maar wel ondeugend ding 't Is waar gebeurd, geschied Door mij gespot, gespied Was Venus' spiegelbeeld Haar evenknie…

Aemilia Aquarel mijn evenknie Dat is te zeggen ooit desanderendaags Verwaardigde zich in het quouterwaals Haar alter ego stevig te placeren Zij emitteerd' een lied in sms Hetwelk in haar sacoche was weggemoffeld De hof van eden lag er aangeschoffeld Om zo in deemstering te glariëren Alwaar mijn paladijn zou visiteren Met in mijn…

Zienderogen kleurt de duintop vaal Verzonken in een mist van grijze dampen Ik hoor slechts twee, drie rode stieren stampen In 't valse licht van een coureur locale Maar boven in de panoramaflat Lang voor Verstappen junior was geboren En voor 't circuit geen toekomst leek beschoren Ging ik destijds met mijn vriendin naar bed Terwijl…

rouw bij lucht kwelling bij zucht verschrompelde kern alarmbellen intern warmte verdrongen stikkende longen wat was jij toch een fantastische jongen leegte vult verlangen brult hersens die temmen feiten die remmen wil om te rennen maar het moet wennen wat ben ik blij dat ik jou heb leren kennen wij verbonden parels ontstonden…

Vanuit ons verleden kleurt alles rijk hoe ik jou heb gezien, een verloren geraakt juweel omgeven door bemind groen met daaronder de kleuren van toen, ik bewonderde je aanblik meteen op het eerste gezicht, echter niet de gesloten luiken die jij mij gunde nadien.…

hak vormen uit een alfabet buig de rij van a tot z totdat hij breekt bij de k als een tak die knapt de prijs van de omelet is het breken van het ei teken van voren, opzij en boven contouren van een lichaam splinters klinkers spatten tegen je veiligheidsbril weet wat dit worden moet de vormen moeten uitnodigend lezen hak er een taille…

Als ledenpop voel ik mij slap over waslijn hangen een droevige Pierrot die zijn tranen laat drogen in koele herfstzon. Een afgedankte clown ver van geliefde verwijderd een stem zonder klank geen muziek om te spelen adem zonder lach. Waar is mijn liefste die mijn lippen weer krult bij muziek van mijn viool dansend bij licht der maan…

Met je weggaan wil ik in dag van toen de paddenstoelenflora bewonderen maar dag van toen is dag van nu jij staat daar met jouw paraplu het regent niet je hebt verdriet in dag van toen dat is het niet in dag van nu is dat verlies veranderen, verschimmelen paddenstoelenflora bewonderen in dag van nu, ik mis je niet.…

Daar lag ze Als een plaatje Een lach op haar mond Haar hoofd in tweeën In weeën van woede En nijd verwond Ze wilde niet bloeden Niet één traan Langs rode mond De wind zal haar waaien Als ex verscheurd In papieren wond.…

De verandering is merkbaar aangebroken, een zachte sluier van onaantastbaar goud ontspiegelt alles wat aan liefde zo hard in mijn gezicht werd teruggekaatst ik verloor aan kracht de kwinkslagen, aan diepte jouw schier onmetelijke lach aan hoop jouw neergeslagen ogen het blindelings vertrouwen dat ontbrak.. de ruïnestenen op het uitgelopen…

..die zij niet zag zitten... Soms richtte ik mijn pijlen op niet te Realiseren, niet te krijgen Heel de wereld lag aan haar voeten Daarna de kus die mijn wereld deed trillen Haar naakt omvatte mij geheel Overdonderd' mij Reeds voor de eenwording, samensmelting waren wij Innig samen tot het eind der tijd Dat 't eind der tijd helaas niet…

Late vogels vluchten langs blauwe hemellichten richting grijze horizon oktober is op zijn mooist wanneer ik je wil kussen meer afscheidsbrief dan ik letterlijk bedoel voorgoed voorbij die zomerdromen er dansen fraai gevormde schimmen ritmisch in leegte van herinneringen het zijn de vroegere mensen die van mij hebben gehouden, om…

Een pluimpje hasj verlaat mijn strot terwijl Camila in de hoek naast het bed met een komodovaraan ligt te paren en de stank van het beest de kamer vult Drink je wijn en denk niet aan de morgen word je wakker naast een nest vol padden met tieten en dijen of staat ze haar eigen eieren te bakken Ik kook wel vaker in mijn eigen brouwsel verdorven…

30 jaar geleden stopte mijn hart en devalueerde mijn geheugen 3 decennia terug, ging ik er 2 weerom in tijd geenszins een leugen 20 jaar geleden weer alles op rails ontwikkelde zich, ongeneeslijk Polycythemia Vera met een veel teveel aan bloed ziekte onwezenlijk Een ziekte zonder hoop op ge- nezing Een ziekte met als gevolg gebrek…

Nu jij dit leest voel ik de adem van de zee de duinen waarop wij ooit ravotten jij bent het niet voor mij achter jouw stilte begint de horizon met dromen open jouw geest vol mooie beelden voor mij ben jij het nooit geworden achter jouw stilte lik ik mijn wonden.…