zijn verhakkeld ik een hoop opeen gesmeten planken de nagels steken roestig uit en toch in gedachten nog in gedichten jeugdig pezig onvermoeibaar de steile hellingen op verend naar haar of verjongd gezuiverd zorgenloos haar eindeloze zee langs gaand…

Wat is liefde nog, sinds jij weg bent en ik dood -- ga in hoe het was?…

Onze eerste kus: mijn hart was een vogeltje -- trillend in het nest.…

ik heb de zakken klaargezet met brokstukken uit mijn leven die ik nu met carnaval aan een aantal leuke passanten zal gaan geven zomaar een presentje met liefde afgedankt want zonder deze zakken is er met mij niets meer aan de hand dan zal ik weer extra blij zijn opgelucht zelfs de grijze zijn al gesloten het verdriet is…

afscheid nemen weer maar niet meer van elkaar ik van mij een beetje meer jij van jou een beetje meer samen weer een beetje meer…

Dek mij toe met verhalen van munten, verstopt in warme hand, van foto's die geschiedenis bewaren in een tent ver van het vaderland. Fluister zacht van prinsessen die slapen onder vulkaanas, van soldaten die graven in het verleden waar ooit een villa was. Laat de nacht mij niet verdrijven met zand in dromerige ogen. Leg deze schatten naast…

Ons gesprek stokt, dus stook ik populierenhout -- dat altijd knettert.…

De was draait en zoemt Het klinkt tevreden Geen vogels, stil als in een droom Jij bent vroeg opgestaan, ik weet hoe je een hemd openvouwt het over je heen trekt en geniet van de koele stof ...Ik heb nog geen zin ...om me aan te kleden, wacht ...aan het aanrecht ...tot de thee getrokken is ...vouw dan jouw kleren ...heel precies op…

Ontwerp je eigen sleutel, een eenmalige die stuit op het ijs van een beginnende dag, bleek en onbruikbaar als maanlicht is, dan, maar die in het holst van de nacht op zoek mag naar de opening van jou en mij, donker en woordeloos ... Maak er een van karton, een vergankelijke. Een voor één keer gebruik en die je in je tuin begraaft erna of…

Ik denk meer met gevoelens dan met gedachten aan jou Jouw stille nabijheid zonder contact mijn verlangen bij jou te zijn vouwt zich uit in mijn ziel en zweeft van geluk om mij heen Alles wil ik met jou beleven maar zwemmen met dolfijnen en het noorderlicht in het zuiden vind ik niet zo bijzonder als samen slapen, eten, kijken en…

het deed geen zeer maar was juist iets heel teers dat wij samen ontdekten in het liefdesspel omgeven met halve waarheden en nog onvolgroeide emotionele gevoelens zijn deze toch zo belangrijke stadia's belangrijk voor ieder te lang uit het zicht gehouden om een goed gebaseerd omgaan met deze veranderingen te kunnen opvangen juist…

Ach, mocht ik eeuwig naast jou lopen hier in 't groen door kronkelpad en stiekem zou ik hopen dat ik voorgoed jouw hart bezat. Waar zou ik zijn zonder muze zoals jij waar zou ik dan de woorden vinden zolang reeds wens ik jou aan mijn zij maar wil jou ook niet aan mijn grollen binden. O schone, die mijn hart op hol doet slaan gelijk een…

plompverloren golfde ze voorbij in het koude water van de zee haar gebronsde huid glom als een veel te kort moment, een flits van onverklaarbare schoonheid het water week voor haar, verdween alsof een Mozes met zijn staf kon toveren, alsof een poel van verderf opeens een scheiding werd van goed en kwaad, een horizon van licht dook recht…

Door diepe beeken stroomt verlangen
 vervuld is mijn hart dat haar bron verkoos
 te monden in de glooiing van het Limburgse..

 zacht en verfrissend kersenrood dat druppelt 
door de kerven, maken een warme gloed
 dubbele voldoening schenkt ze boven 
tussen bron en monding gebogen 

 kom mijn schoone.. 
dan strengelen wij samen 
naar smachtende…

We zeggen niet veel, zo praten wij met elkaar -- Nog vol verlangen.…

ik wist wat ik miste toen ik jou niet meer als horizon zag en mijn eerste blik niet jouw fotogeniek heerlijk gezicht met lachende ogen zag het was mijn eigen spiegelbeeld zonder enig perspectief in emoties vaag en onbestendig waar anders liefde een warme gloed trilde kaatste wit in hard lichtblauw existentiele kou waar vage…

‘k Ging naar een lezing over een Rusland reis De lezinggeefster, reisleidster haalde vaak de naam Ivan aan, haar overleden man Er lag zo'n passie, liefde in haar rede dat ik om haar die reis wel maken wou. Bij mij ook veel passie om de naam, die beter paste bij mijn zoon, die hij zijn laatste jaar nog kreeg en wel dragen wou. ‘k Kwam…

Hij streelde zacht haar tepeltje zij vlijde zich tegen zijn klepeltje zo vielen zij lepeltje-lepeltje In slaap…

Hij rolt naar mij toe en slaat een arm om mij heen -- Maar van wie droomt hij?…

Jouw ogen kijken, kijken naar mij, ze tellen mijn sproeten, spellen mijn stemming en verdrinken verdrinken in mij, in mij Jouw ogen voelen, kroelen door mijn haar, kussen mijn lippen, nestelen zich tegen mij aan en verlangen, verlangen naar mij Ik ben hier maar even maar ik heb jou gezien jouw liefde niet versmaad ook al moet ik gaan…