Onze eeuwige liefde begon te waaien -- en vloog het bed uit.…

donker nu en stil het al te veel doorvaren watervlak beschut het fel gejaagde waterwild in de strengeling van schaarse struiken langs de waterkant teder ingebakerd geborgen nu bij haar haar heetgebakerd breekbaar kind…

Als ik met mijn intuïtie vooruit zou vliegen, verder dan het groen van de aardbeienvelden en de regenboog- strepen van de tulpen bij Amsterdam over de vluchtigheid van alles heen ver genoeg voor een overzicht en een glimp van het Grote Geheim van liefde in het leven zou ik dan beter weten wat goed voor mij is of weet ik dat toch wel en…

Geef mij houvast daar waar ik twijfel. Geef mij steun daar waar ik val. Wijs mij de weg daar waar ik ronddool. Bemoedig mij zodat ik voortgaan zal. Aanvaard de liefde die ik wil delen. Wees een twee-eenheid in ons leven. Laat mij nooit eenzaam staan. Laten wij de rechte weg altijd samen gaan. Ach, niet altijd zijn wij vast verbonden…

haar ogen dansten te snel verloren hun fixatie als op een innerlijk bevel ik zag dat de rust nabij was want haar kleine overwinningslach had iets opmerkelijks dat haar rust had gebracht wij hebben later onze ontmoeting tegen het licht gehouden jouw rust tekent groen de enige kans tot verbinden met een alles of niets protocol…

Steeds meer tonen voegen zich toe Aan het overvloedige vogelorkest Een mummiedonkere spons wist hoe- Genaamd het licht uit vanuit de West Een vaag gonslandschap nabroeiend Waarin de wind allengs haar adem stokt Dompelt elke keer weer onvermoeiend De zon kopje onder in een inktpot. Telkens een nocturne van coïtussen Ontspint zich daarin…

Stilte tussen ons geen woorden, toch zo veel meer je blik zegt alles In de ruimte tussen onze woorden voel ik jou, de pijn die onuitgesproken blijft, het verdriet in stilte. Toch zie ik het, zonder oordeel, zonder druk, en wil ik naast je staan, in alle kwetsbaarheid, met een glimlach. Niet altijd zijn het bloemen die mijn hart verwarmen…

mijn staat van leven laat mij zijn, laat mij liefhebben de klank, het spel – niets is te veel het ritme uit verre landen vrijheid in het verschiet het leven als spel – zoals ik het zie in stilte groeit een zachte kracht als een toverspreuk, een wereld die lacht een vlam die door de ziel gaat waarvoor woorden niet bestaan het sein van…

je verraste mij in blond passeren zelfs je paardestaart heb ik niet goed kunnen signaleren omdat er zoveel lege dagen in zaten zonder taal of teken met slechts de schaduw van liefde die er ooit was ik was beduusd onverwacht zoveel jou te ontmoeten terwijl mij negeren gangbaar was toch lijkt het rood van de loper weer zichtbaar…

voor mij is een streling altijd een gebaar van huid op haar...…

speels en toch elegant kwam je lach van de trap naar beneden waarbij een hand aan de leuning wegens lichte onbezonnenheid op joyeus niveau zonder risico's zij wisten van jouw openheid de wereld weer omvattend met een omhelzing van 24 karaat want zo geef jij ons de gouden glans waarin wij ons hartverwarmend koesteren…

Kusjes glippen van je lippen, zacht, als licht dat valt op water, rollen, hollen, vallen op mijn huid, zonder maat, zonder einde, alles is verlangen. Jouw mond — ik zoek hem in de stilte, kusjes als dauw op de ochtend, als regen in het gras, ik voel ze, ik weet ze, ik ben vol van hun licht. En ik wou het zeggen, hoe ik je kussen wil, hoe…

Een gedicht voor jou uit mijn diepste gevoelens woorden van Liefde. O Liefste, ik adoreer jou met al jouw licht op hetzelfde moment reflecteren warme stralen op enig tak met fris groeiende bladeren, bloesems of opengaande bloem van waaruit een verliefde vlinder langzamerhand begint te ontwaken. Fladderend en zwevend zal ik verschillende…

Vandaag zag ik jou bij het brood, je glimlach knapperiger dan een versgebakken baguette. Mijn hart sprong uit mijn borst en rende drie gangpaden verder, op zoek naar de afdeling "Verstand". Je vroeg of ik wist waar de melk stond ik smolt sneller dan een ijsje in de Sahara, terwijl mijn gedachten door het plafond schoten als…

Ik sprak jouw naam – in stilte – zoals wind een blad kan zijn – geen echo – geen bevestiging – alleen het zachte – Zijn – Je vorm – hing in de kamer – zoals licht in ochtenddauw – je afwezigheid – zo tastbaar – alsof ik je nog aanschouw – We zien elkaar – in schimmen – en liefde – als een fluistering – zaait in mijn hart - Ik hou van…

ik ontdekte pas jouw zachtheid toen mijn afstand door het raken jou opwond in het zachte tasten naar jouw gevoelige zenuweinden in de wil je totaal over te geven zonder nog een eigen stukje prive dat jij in jouw lach hebt verstopt in je uiterst gevoelige mond met adem die soms onzichtbaar ruikt naar zoute drop daar is ervaren…

kussen waarop ik slapen kan dromen van leven deken voor elk seizoen elke bui voorbij liggen in het groenste gras de blauwste lucht voelen van de fijnste hand verstand voorbij laten waaien…

er waren altijd mensen die na het passeren nog heimelijk even omkeken ja speciaal naar jou zo waren zij onder de indruk van jouw verschijnen waarin alles wat de natuur in voorraad had klopte en de som van alle delen toch meer bleek te zijn dan het optellen alleen dus jouw neusje in de lucht telde mee en niet dat arrogante je…

ik voelde en wist dat jij mij aan het inpalmen was niet opzichtig maar met geduld en een lief raffinement dat op dit terrein van markant belang is gebleken want jij bent die streken nooit vergeten in samen het spelend ontleden en later de lieflijke toegiften die jij altijd nog uit jouw onuitputtelijke voorraad toverde met een magische…

Het ruisen van wind en water troost mij, vertel -- hem van mijn liefde!…