en de zon lichtend nog en rood verzinkt zelfverzekerd zeker van haar gouden opgang in de azuren zee…

Met één druk op de knop ben ik bij mijn geliefde sprankelende oekraïense uit poltava schaduw van de dageraad zij heeft iets klaargezet voor mij kijkt mij met grote bruine ogen aan van heel dichtbij hypnotiserend één minuut lang in haar zwarte negligé Helaas helaas zijn wij twee uren hemelsbreed gescheiden mijn wereld tussen wadden…

Het is volop zomer in de oude stenen stad aan de heldere rivieren maar ik geloof niet dat er veel verandert door de regenbogen en het lied van de zon ik ben wie ik ben, alleen! gebleven wie ik ben geworden En de stralende zon schijnt als de wolken niet bewegen ik kijk graag naar jouw foto kijk, je hebt een lief gezicht soms…

Verliefde mensen zijn niet op hun best wanneer -- het eropaan komt.…

Is liefde een nieuw, scherend soort omhoogvliegen -- zonder zwaartekracht?…

Elkaar aanraken, vasthouden, voorzichtig doen -- wat we bedoelen.…

Wakkeren tot de adem van het nachtelijk universum stopt, zoete parfum verandert in koude winterlucht, ogen van Jade blikken naar blauwe bloesemrode koelte, op de tast voelt jouw huid naar melkblonte zachtheid, tot ik stop als een blinde beeldtaal te projecteren op mijn netvlies, alleen nog lege nachtelijke stilte.…

ons schip zal de haven niet meer binnenvaren in een sterrenstorm is het vergaan de stilte zal geen storm meer dragen de stilte zal alleen maar stilte zijn…

en als we thuiskomen gaan we met kloppend hart elkaar vinden omdat we er op allerlei manieren zijn we reizen naar elkaar tasten met voorzichtige voelsprieten naar de stilte voor de storm als we thuiskomen…

Ga nooit bij mij weg, en als je het ooit toch doet -- laat me jou vinden.…

Vandaag ben je 245 dagen een lieve 'verschijning' geweest  soms was je een fata morgana een 'verdwijning': drie weken verweesd achter poorten van kyrgyzstanzana was ik méér dan 'een mail' die je leest met verbaasde indringende vragen Jij bent méér dan een loveletter tale ik méér dan jouw white euroknight a poet whose verses are…

Met mensen intiem willen zijn: moeten delen -- in hun geheimen.…

't Is zeer plezant  niet op de bonnefooi maar elke middag weer  bericht te krijgen  uit een verafgelegen  nomansland  vlakbij de grens met China Kyrgyzstan Niet eens in 't Engels maar in 't Nederlands heel fraai van stof verzorgd en ook nog mooi vanuit een dwergstaat tussen hoge bergen die grenzen aan het grote Kazachstan  Voor…

Waren en zijn wij bestemd voor de liefde krijgen wij ooit elkaar nog te zien Wordt onze date aan de côte d'amour een intieme meeting of ideële idylle Met een femme fatale in de zevende hemel geluk of verderf een crime passionnel Paris zei Hélena Thisbe vroeg Pyramus Romeo, Julia Kom hier dat ik u kus Gelijk Nefertite…

Naar mijn armen rent de blijdschap van haar ogen -- rechtstreeks mijn hart in.…

Alle luikjes opengezet voelen wat er gaande is in de schemering in mij niet fantaseren voelen wat er gaande is daar buiten een afscheid hun armen om elkaar en heel de laan lang zijn mijn benen moe van de trimmer die lacht naar de gelukkige…

Mijn liefje, het is bijna middernacht ik lig in bed, met jouw sweetface en hotlips voor mijn neus ik denk aan je en stel me voor  hoe jij er nu aan toe bent als ik kon toveren zou ik als de weerlicht als een fakir op zijn vliegende tapijt voortgedreven door de wind naar jou toe snellen windekind en kruipen, onder jouw donsbed je warme…

Ik had je net een mail gestuurd die zo ineens is weggefloept met de noorderzon verdwenen in the cloud, gone with the wind naar 't dak der wereld, Himalaya maar gelukkig just in time  through the airwaves neergedaald in 't land waar jij je nu bevindt eerst ging ik overal op zoek keek onder tafels stoelen banken zelfs achter zware…

Wie om de M. lijdt, mag wel blijde leven Zij zal voor alle wee schadeloos stellen Gelukkig hij die zich in M. vernieuwt En zij die zich daarin steeds doet herleven Wee den ouden, die voor M. versaagt Waar blijft zij nu met haar beloofde goed? Vernieuwde M. heeft slechts mijn wond vernieuwd Maar nieuwe oude zullen hunne kracht in M. zien…

Een wonderlijk stilleven ademt kunst met zacht tegenlicht, Denkbeeldig door passie gedreven dragen stapelwolken hun bijzonder gewicht Zowel bij dag als bij nacht sprenkelen zij met hemelwater zilver en goud over de golven In al wat liefde schenken kan is weerschijn haar kracht geworden.…