De appelbloesem was gekomen Het oeverriet moest zich nog kleden Het vogelhuisje hing te dromen De mezen mochten binnentreden Een frisse wind speelde met knoppen In bermen, felgeel raapzaad, bloeiend Het voorjaarstulpen niet te stoppen Twee witte, vroege vlinders, stoeiend Eerste Paasdag met chocohazen De dood door Christus overwonnen…

Het ware geloof troont boven boeiend spreken, grote samenkomst, als Gods gebod nastreven in klein daags doen en laten.…

Een zeer wellustige paashaas uit IJsselstein was smoorverliefd op zijn vriendin Katrijn, zijn honger naar haar was groot, hij beknabbelde haar, en genoot, zij was immers niet voor niets een "proefkonijn" ...…

Je wereld veilig willen houden maakt je bang -- voor buitenlanders.…

O vriend, gij zijt mij morgenlicht, dat blinkt op dauw en bloeme, gelijk de zon, die zachtjes richt haar stralen door de zoeme van ’t leven, stil en wonderlijk, waar gij mij zijt nabij, en ’k wandel, stil en kindergelijk, uw schaduw naast de mij. Hoe zoet is ’t, in den avondstond, te rusten aan uw zij, te spreken zonder grootse mond, maar…

geslagen in ’t triootje heksenbollen als toverbrouwsels in ’n beslagkom kreeg hij zijn ronkende plagen niet door die keeltjes gedouwd er werd vlijtig gestookt tot de stoom zou opstijgen van de doorgekookte wrevel [zes tepels die rijzen in zijn verbeelding] zijn hoorns trilden door de overvloed van zijn natuur zijn jagende vingers…

De zilverreiger wordt weerspiegeld in het ven. Dubbele schoonheid.…

velen stierven en velen sterven nog door oorlog, door geweld juist in de strijd oorlog en geweld te stoppen we staan stil - twee minuten maar stil zijn alleen is niet genoeg wie écht herdenkt kijkt niet weg maar ziet de prijs die zij betaalden voor de vrede die wij beleven mogen echt eerbetoon ligt niet in bloemen niet in vlaggen halfstok…

Ik fietste door de Velden van Verdun op een lauwe zomermorgen Door verstilde dorpen opgebaard in geraniums en kerken Over zonbedekte heuveltoppen naakt geschoren van het koren Stille velden vredige velden verlaten velden Met boven mij de glans van zonneschijn Ik fietste door de Velden van Verdun Door groene velden met witte straten van kruizen…

overvloed zit ‘m vaker in ‘t gebrekkige van de weinige woorden waar tsunami’s meestal tot in elke lettergreep overlopen van verzwegen gevoelsoorden iedere geplaatste strofe ieder beloofde land roept vragen op roept zeeën van ideeën op zwart en rood en… de dood ’t einde van ’t lot de pijnlijke liefde en de verdwenen schoonheid van…

Vrienden, vijanden, ik ken ze, maar wie is wat -- en met hoevelen?…

het bliksemt en het regent tussen ons een zee van woorden de taal kan de overvloed niet aan de kalk valt van de muren bulldozers egaliseren het puin van de kolkende aarde waar is plaats voor stilte een dieper zwijgen voor het rouwen van de schrijvende stem ik weet het niet…

Plots welt er iets van vreugde op als water uit een bron omdat het leven heerlijk-schoon weer overnieuw begon in kersenbloesem stralend wit die daar te pronken staat en teken is van 't nieuw begin dat zich slechts lezen laat door wie herboren ogen heeft en luist’ren kan naar al wat leeft. Dat heeft de Mensenzoon gedaan die dwars doorheen…

Ooit had ik een 'Ikeadroom' (z.a.), met wonderbaarlijke séances edoch in de hypermarché's van blueband Ab del Haize wordt nog altoos mijn geestesoog op zonderlinge wijze in toevalstreffers meegesleurd die naderhand haast nonchalant in bliepend barcodegescan, daar waar haar bossen eeuwig ruisen, achter toonders klapdeurtjes…

Ik lig hier stil in ademloos licht, Gedachten bloeien rood en fel, De kamer is koud, mijn huid is kil. Ik lig hier stil in ademloos licht, De muren fluisteren zacht hun plicht, Mijn schaduw weegt zwaar, ik ben niet snel. Ik lig hier stil in ademloos licht, Gedachten bloeien rood en fel.…

Een gedicht voor jou uit mijn diepste gevoelens woorden van Liefde. O Liefste, ik adoreer jou met al jouw licht op hetzelfde moment reflecteren warme stralen op enig tak met fris groeiende bladeren, bloesems of opengaande bloem van waaruit een verliefde vlinder langzamerhand begint te ontwaken. Fladderend en zwevend zal ik verschillende…

in ‘t voorjaar van vijfentwintig, fris en nieuw bracht Schoof zijn nota, koud en zuur een document vol plannen en bewuste keuzes maar de Kamer dacht: “Dit is schone schijn?” de lastenverlichting die blijft nog even uit hoewel werken zou lonen, beloofden zij luid een akkoord vol beloften, vers van de pers is zo verworden tot een koude douche…

Elk uur sterven weer mensen die onschuldig zijn, zoals Jezus leed, in Gaza, Libanon, Congo en Oekraïne, door natuurrampen, door wat oorlog deed. Elk uur sterven weer mensen die vluchten moesten, wilden leven maar geweerd werden, verdronken, en wat doen wij, willen we geven? Waarom altijd maar meer besteden aan oorlog, aan munitie, aan…

zonder aangeleerd geloof behoor ik tot de ware ongehoorden der aarde als ik vrijuit spreek over de waarheid namelijk dat wat wij met elkaar delen dan moet ik vrezen voor oordelen en afwijzingen als ik vrijelijk schrijf over míjn gevoelens of letterlijk dat wat ik goed gelezen heb dan ben ik onwetend en moet ik mijn klep houden…

Begraven zijn ze al mijn metgezellen mijn vedervrienden van het vroege uur beleefden met mij menig avontuur en ik met hen, ze zijn haast niet te tellen Geen wist welk leven elk van mijn kompanen geleid heeft in de strijd om mijn bestaan maar van hun schepper kon ieder op aan Apollo's zonen, Muze's onderdanen Zijn zij ontheven van…