Mijn handen zien, Wat mijn ogen niet kunnen. Mijn huid hoort, Wat mijn oren niet kunnen. Het zijn van de vrouw Kan ik niet lezen, Maar kan zij mij doen ervaren, In al mijn vezels ’s Nachts tussen de lakens, Zonder te begrijpen, Wat mijn verlangen niet alleen stilt, Ook steeds vergroot. De vrouw Aphrodite, Vat vol onontdekte verrassingen…

Thuis hebben we ieder onze cel, ons kloosterleven gewijd aan woord en daad Mijn woorden, zijn daden Wandelingen naast het werk het draaien om elkaars as als spiraalbomen aan de rand van een afgrond Praktische kwesties bespreken, het onbespreekbare noteren in precieze zinnen Geen oeverloos geklets zeker niet over mijzelf En in mijn…

Zijn kom-me-niet-te-na-verbod Wordt vooralsnog niet opgeheven Het is des peuters te weerstreven Maar soms is het gewoon te zot Een driftbui krijgen en geen stap Willen verzetten en gaan gillen En stampvoeten en niks meer willen Hoe zwaar valt dan het ouderschap Wat vang je met zo'n doerak aan Prop je hem in de wandelwagen Waardoor zijn…

ramen zo groot als de spiegel van de wereld maar ik zie niets. alles is zwart. ik tast de spiegel af zoekend naar reliëf – een richting een grens in het ondiepe dat oneindig lijkt verdwaal ik tot ik jouw handen vind jouw vingers die me wegleiden uit het zwart…

Wat wil je met tien dagen lang volle bak zei de masseur op de rustdag der tour tegen Ben Healy de kersverse pinkman in mellow yellow met duizend mijlen de vlam in de pijp klimt als een geit en dalend als arend meer dood dan levend toeren die halsbreken zenuwvirages met je crickethelm als halsbreekvalscherm in bochtenmirages…

In het haperende beeld van jouw gezicht, tussen bomen, bergen en donkere wolken, verlicht door de stralende zon, zie ik je ogen zoekend ‘n poging doen om in contact te komen. Je glimlach is breder dan het dal waar 'k vertoef, al mijn zorgeloze grapjes vervallen in de afstand, we hoeven elkaar niet te zeggen wat we wel zouden willen…

Dit is een avond zoals zovele andere maar toch enig en uniek want nooit zal op dezelfde manier de avond vallen, de zon verdwijnen. De mensen die ik vandaag ontmoette zullen ook morgen weer een dag ouder zijn, misschien wat wijzer en grijzer, maar anders. Zelf zal ik andere gevoelens kennen, andere voornemens maken of niet; dankbaarheid…

Je vangt de laatste droppel regen en voelt je aderen zwellen ook de aarde drinkt en deelt met jou de goed gevulde beker uit dankbaarheid schenk jij je schaduw tegen het laatste straaltje zon. In je schaduw rusten mens en dier en drinken die laatste druppel regen die vloeit door je zwellende aderen om niet te verdrogen in het laatste straaltje…

ik ja ik ik draag op handen in gedachten grootse schatten van geluiden en geuren ik kleur als ik vraag ik bekomen van schellen van beschouwing van mijn schouders vervallen sterren al uitgefaseerd gelaten neer ik veer op voor mij voor ik ja ik ik ja draag mij voortdurend door de nachten de levensgrachten machtig verheven…

Gedachten zijn krachten en machten Ze brengen en brachten ons op momenten waarop we blij waren en lachten. Ook momenten dat we smachtten naar iets, dat we plachten te verwachten in sommige nachten Alles wat nooit uitkwam kan een gedachte verzachten! Wonderlijk dat èèn enkele gedachte bij machte is, die krachten heeft, terwijl…

de scheppingsdrang en kracht waaien even uit vier windstreken het is schrijven over wat mij beroert dat vooral uit het zuiden komt het omsluit het verleden of nog verder in afstand het spijt me dat ervaringen in de tijd verbleken, zo lijkt of ik duid in licht en zwarte kracht al dan niet flitsend of achter het klavier dan zie ik om heen…

ik heb mij onlangs in de bloemetjes gezet niet dat anderen dat mij ontzeggen maar het was een dag waarop ik traag opstond uit bed ik wilde dus liever nog even blijven "legge" deze ochtend geschiedde in een nieuw jaar een soort oud op nieuw. midden in de zomer een moment waarin tot mij doordrong, ik verjaar en zoals bekend, ben ik een zogeheten…

Jouw ogen zijn het maar meer nog jouw slapende lichaam voor of achter tegen mij aan de schoonstheid van jouw verlangen bij het opstaan jouw geur die er bijna niet is en het meest wel jouw handen die voor me zorgen tussendoor onopvallend onder mijn kleren laten voelen dat het waar is…

Jij bent te mooi om waar te zijn, Mooier dan het mooiste schilderij, Botticelli’s Venus valt bij jou in ’t niet, Neen, iets mooiers dan jij is er niet. Dat je mij naast jou tolereert, Dat jij mij met die plek vereert, Is voor mij nog steeds ’n wonder, Waar ik nimmer meer kan zonder. Dat jij ’s nachts zo dicht bij mij ligt, ’t Blijft…

Mag ik u even interbumperen mijn timmermansblik en het spitzengefühl mijner vingers vertellen u haast evenveel als een echo een pet- of een mri-scan hoe u eraan toe bent althans momenteel in uw status quo sanitatis qua maag darm en nieren hart longen en klieren uw pancreas alvlees en derma epitheel: wat ik voel is een stralend…

we moeten praten met elkaar over moeilijke zaken dit niet overlaten aan kwaadwillende rechtse onverlaten dat oude behoudende in nieuwe jasjes gestoken onvermogen eigenbelang en leugens worden verhullend tot waarheid omgedoopt geen bestrijdingsmiddelen klagend aandragen tegen symptomen van leven een mens is geen probleem…

Wie nieuwsgierig Taal tegemoet treedt, vindt na wat schermutseling de ware aard van zijn bedoelingen. Natuurlijk roert zich dan de Smaak. Om maar niet te hoeven proeven van wat haar overbodig maakt. Luidt voorlopig de Consensus: wie zijn stijl met taal bepaalt, wordt meestal literair reislustig...!…

Attica, het broeinest van the Sea Of Thieves, rovend en stelend tussen Aegeïsche Sporaden speedkings op hun ijlings voorglijdende triremen waardige Punische zonen van Sidon, Byblos en Tyros Piraeus, haven der dieven, Delische schatkistveroveraars hegemonen der Cycladen waar ooit hun vloot het zeegat koos naar een kolonie,…

De breekbare bladzijden uit het boek der prille liefde lees ik voor in mijn gedachten het zijn eenvoudige feiten over de bloemen en het behang en het belang van aandacht geven ik vertel het niet aan iedereen dat ik je liefheb met mijn stilte door een verlangen in de nacht ik leg mijn eieren in de dakgoot bedek de toekomst met wat stro…

we kunnen het niet meer vragen want ze is in een vreselijke tijd geboren om haar mening te kunnen horen hoe nazaten zich thans gedragen Achterhuis of Gaza, er is geen onderscheid in universele medemenselijkheid…