als zo’n Murakami-verhaal draaiend om de vermenging van een verengde herinnering met de regelrechte absurditeit der gedroomde werkelijkheid zo’n klassiek vakantiekiekje gravend tegen verzakkingen van de vertakte kanalisering langs eroderende vestingwallen tegen instromende zeekwallen zo’n fantasie om te verzwijgen als gespierde stier…

Mijn oog viel op een vlek onder de zee van woorden en verklaringen, begrippen in lemmata, van ajax tot xantippe in dit geval op cannae vlak bij zee die jij als mare nostrum vast zult kennen de middellandse zee bij de romeinen de vechtjassen voor caesar en de zijnen die heersers werden van de apenijnen ze haalden met hun ijzersterke schilden…

Toen roem en eer nog leefden Naar geld aanzien en macht streefden Waren zij reeds doden Hun stoffige ogen hebben geen weerstand geboden Aan alle ellende en pijn En het deerde hen niet Roem en eer liggen nu op het kerkhof Roem ligt niet boven eer ligt niet onder Bij leven hadden ze al genoeg gedonder Zij liggen nu naast elkaar Met holle…

Het is alsof er een landschap slaapt in het oude landschapsschrift nevelend door de droomwereld in de geesten van dronken filosofen door lelijkheid getroffen herzien zij de ernst van hun geschriften totdat er niets meer over is van de schoonheid in de wereld die als een vloerkleed aan hun voeten ligt.…

Aangepast ligt naakt geboren in de armen van haar beslotenheid zonder sluiers raakt de wereld bevrijd bij niets meer dan een warm levenslicht onbevangen de gedachten waar geen omhulsels in besloten liggen het zijn de vrije geesten die het wereldbeeld veranderen en haar borgen in hun armen.…

Gedachteloos staart hij doelloos Naar ’t eindeloze verre. Hij ziet niet, Wat voor zijn oog geschiedt. Het wereldgebeuren Gaat geheel aan hem voorbij. Kijkend in de verte, Met blik naar binnen gericht, Ziende blind voor alle schoons D’aarde hem biedt.…

de wereld in zich laten vergaan alleen in blauw verdergaan alleen in blauw blijven bestaan…

Wild is de wind woest als een demon redeloze radeloze losgeslagen djinn brenger van verderf ondergang en dood drones en projectielen middenoosten spook ...maar ook... de andere medaillekant grenzeloos alleenheerser goddeloze potentaat met een wereldwijd ontzag inboezemend dictaat de wind die ons koel kikkerlandje door…

De wijde wereld is te groot Om van haver tot gort te kennen, Maar ’t stukje dat ik ken, Is haast te mooi om waar te zijn. Maar op films en plaatjes Zie’k nog zoveel moois op d’aard, Wat is ’t aanschouwen zeker waard, Onverlet ’k nog niet zag! De wereldwonderen Zag ik alleen maar op plaatjes, In werkelijkheid geen. ’k Heb dus nog…

I Wat vergaat is horen en zien het wemelt er van hemeldingen grootse losse drijvers trots der natie haar verrijkend nooitgedachte sleep en vracht in buitengaatse holen kanonnenrijke driemasters met wijde dekzeilen en ketelbinkiecapriolen woelwater in saragossa maar halverwege doemt een point of no return de onbeschrijflijk oorverdovend…

We zien het afgetrokken in de schaars omhulde Olympus in het licht van de ochtendzon; in het glimmen van de munt in de diepte van de vaargeul. We ervaren de strijd, de exercitie tegen de afmattende Helikon, onder de zon van contrapunctie en 't eeuwig gekletter van leeuweriken, de zondvloed uit gouden kelen; als Eva, kronkelend over…

Als alles tot stilstand lijkt gekomen Het artificiële universum beademd wordt De vlinder met ijzeren hart door kilte sterft De wereld aan onttovering lijdt Als we denken dat het verleden kenbaar is Worden wij door petrogliefen bedwelmd In zandsteen gekerfd groots en vol licht onthuld Door onpeilbare stromingen van het water Als tableaux…

Onder de puntdaken van De Vijf Zintuigen schuiven voeten ongeduldig klinken stemmen nuchter en zakelijk geritsel en gerinkel glijden van papier waarna de Eftelingbezoekers zich vreugdevol overgeven aan sprookjesbeleving die genezing wil brengen in daags gebeuren en doen om de wereld te helen.…

je nam me met je mee zonder angst op de fiets of anders zo ineens was ik daar in de wei lammetjes heel veel lam met geluid zo héél groot zo anders in mijn boek niet zo veel en heel klein èn heel stil verbazing de wereld het grote zo anders dan ik dacht je nam me met je mee op de fiets of anders beetje bang…

De aarde de bron van de natuur, Alle leven, alle landschappen, Luchttaferelen, vergezichten, De seizoenen, ritme dag en nacht. Wat houd ik van mijn aarde, Waar ik geboren en getogen ben, Ik de liefde leerde kennen En ook na de dood de diepe rouw. Ik geniet van vogels kwinkelerend In de vroege ochtendstond, Het zonlicht spelend door…

Nu het verleden een ander land is en dat meetpunt verloren ging Wij de kunst van het vuur maken uit onze handen lieten glippen Nu wij de schoonheid van ruïnes en oude verhalen niet meer herkennen Wij onachtzaam de ongeborenen van de toekomst geen ruimte geven Nu wij een boom planten en ondanks alles naar de blauwe hemel kijken…

kan het nog wezenlijker binnenskamers en buiten kaders als voorwereldlijke nachtschipper de omzoomde aarde te ronden een onzichtbare, roerloos denkbare gedachte uit te spreken waar grenzen beginnen en vrijheid eindigt ter plaatse maar ook in beperkte mate als hekwerkoverdenking een object, een lichaam in wezen…

Wereld, Geloof niet in de grote leugen van een Palestijnse ministaat met een bevolking vol trauma’s en een buurman die hen haat Nu al overbevolkt, verhakkeld, afgesloten van de zee is zo’n staat een waanidee Palestijnen, Laat de Westoever en Gaza zonder strijd aan Israël Emigreer naar broederlanden Verlaat zonder wrok uw hel Broederlanden…

niet in de kleur van iemands huid niet in een naam die anders luidt niet in de taal die iemand spreekt niet hoe een stem door stilte breekt diversiteit zit in de geest en ziel in hoe je voelt, hoe jij beweegt in dromen die je laten vliegen in wat je liefhebt, wat je ziet inclusie is de hand die reikt die ieder welkom heet en wijkt voor…

Lange langzame poëten zinnen, Zullen niet bereiken, noch vinden, noch toestaan, Mijn uiterst begeerte te innen. Hoe zeer ik probeer te leren, Hoe zeer ik probeer te leren, En mijn leven op de jouwe laat baseren, Daar zittend onder de eeuwen, oude, linde, Waar jullie, rust, vrede en geluk blijven vinden. Daar zittend, en kijkend op de steden…