Koppen
hartenkreet
3,0 met 1 stemmen
373 de lucht dreigt
onweer steekt de kop op
de wind wakkert aan
de ambtenaar kijkt
naar de oostrand
vol donderkoppen
de koppen in de krant
maken hem onrustig
hij houdt niet van frisse wind
met rode koppen zitten
de bestuurders rond de tafel
de wind is opvallend
het dondert en weerlicht
het spoelt tegen de ramen
de ambtenaar krijgt…
Nog meer dan ik hebben kon
hartenkreet
2,4 met 9 stemmen
1.561 Lang, veel te lang
kon ik alleen maar kijken
naar hoe jij mij nooit zag staan
ik kon je niet bereiken
Nooit gunde jij mij een blik
ik was het aanzien niet waardig
je vond mij ongevoelig en raar
maar door jou werd ik zachtaardig
Het was zo duidelijk als maar kon
jij was nog meer dan onbereikbaar
maar mijn hart sloeg zichzelf voorbij
door…
Dansensde elfen
hartenkreet
4,0 met 3 stemmen
354 ganzen die in gedachten zijn gezonken
ontwaken door liefdevolle muziek
dwangmatig gaan ze naar beneden lonken
genietend van al het akoestiek
in gladgestreken water
dansen elfen op waterbloemen
omgeven door een prachtig theater
laten ze zich door een lichtbundel inzoomen
de blauwe lucht
laat zich door dit schouwspel omringen
al genietend…
Matrozenblues
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
558 Voor de matroos blijft de haven gelijk
Hij die nachten op golven slijt
En onder de zeespiegel het vloeiend rijk
Niet raden kan. Hij slingert een verwijt
Naar het vaste, vlottend land
Waar een wachtend, edel wijf
Een Penelope zonder frullen
Haar man en moed en macht kwijt
Dwalend over fossielen uit de ijstijd
Het strand uitkamt, en stijf
Van…
Knipoog
hartenkreet
3,3 met 3 stemmen
327 fel zonlicht verblindt
het uitzicht op de toekomst
de hemel knipoogt…
Afspraak
netgedicht
2,5 met 2 stemmen
801 het gebouw straalt gezag uit
functionele autoriteit
de vriendelijkheid van de portier
compenseert de arrogantie
van de macht hete koffie
breekt het ijs schots en scheef
vallen woorden in goede aarde
vormen zinnen die verhelderend
de situatie duiden drie kwartier
later is wederzijds begrip
basis voor een stevige handdruk
de auto toont…
regen parfumeert hoop
hartenkreet
3,8 met 6 stemmen
924 even maar was ik buiten
na die hevige regenbui
het was al donker maar
de geur van de populier
lokt me weer en nog eens
ik wou dat ik kon vliegen
dacht ik, dan ging ik boven
in zo'n boomtop zitten keek
naar de haan op de kerktoren
zou de hele nacht wel dansen
op de geuren van de herfst
en vouwde blaadjes van hoop
wachtte op de gele…
golvende bewegingen
netgedicht
3,6 met 7 stemmen
952 je straalde toen we het water zagen
de golven zich al hadden opgemaakt
kabbelend over je voeten dansten en
de blijdschap mee terug wilden nemen
naar stromen waar grote luchtbellen
de adem inhouden en vliesdun lachen
naar jouw ogen je voeten en je ranke
lichaam mee willen nemen voor later
maar iedere keer ontsprongen wij de
dans en bleven…
De laatste trein
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.983 De wereld sluit de poorten voor haar
daar waar ooit het open boek lag
wanhoop vertoont zich in het openbaar
haar leven vaart onder een valse vlag
Zelfmoord spookt nu door haar hoofd
ergens in het donker ligt haar lot
de beloning die zij zichzelf uitlooft
maakt meer dan haar eigen leven kapot
Op een verlaten station rond middernacht
heeft…
kijkend naar jou
hartenkreet
3,4 met 9 stemmen
1.737 kijkend naar jou
zie ik de kracht
die weinig mensen hebben
om kritisch
naar jezelf te kijken
(soms zelfs té kritisch)
kijkend naar jou
elke keer weer
komt die hoge golf met bruisende kracht
vechtend als een tijger omhoog
je bent mooi
(en vol met liefde)
kijkend naar jou
wil ik tegen je aan kruipen
kroelend in jouw geur
genietend…
Eerste vriendje...
hartenkreet
4,1 met 20 stemmen
3.298 Ik was nog maar een tiener
Jouw jaren telden 'n weinig meer
We waren verliefd op elkaar
Dat jij me wilde, was een eer
Hand in hand, kusje op de mond
Uren wandelen op het strand
Verliefdheid in onze ogen
Ik vond het reuze interessant
Maar echte liefde was het niet
Dat is ook duidelijk gebleken
Want na verloop van enige tijd…
In de modder
netgedicht
2,7 met 6 stemmen
1.164 Oude beelden liggen in de modder
zelfs de stenen zijn als zand vervallen
in de tijd en
onophoudelijk
Waarom is er eeuwigheid
als het oude en het nieuwe
slechts de bleke stipjes zijn
op een eindeloze lijn
Heel de ruimte om ons heen
is ontstaan doordat toevallige fluctuaties
en rimpelingen in het continuüm
evenwichten in het vacuüm
verstoorden…
DE SCHOMMELSTOEL
hartenkreet
3,8 met 16 stemmen
1.142 Haar schommelstoel voor het raam
met het uitzicht op het land
daar schommelde zij urenlang
met een breiwerk in haar hand.
Dan dwaalden soms haar blikken af
en het tikken van de pennen stopte
even kijken in het breiboek
of het patroontje nog wel klopte.
Zo sleet zij heel veel jaren
alleen daar voor het raam
steeds maar breiend en turend…
Branding
netgedicht
1,3 met 7 stemmen
1.826 Als je lippen blijven zweven
tasten in het even bijster
aleer `k mijn dromerige lijster
nachtegaalgelui hoor beven
Kom terug in glijde vlucht
laat mij niet luchtledige leven
op het punt u mij te geven
met `n slaak die peilloos vlucht
Dan omsluiten, stranden handen
zich een weg langs ronding in
bijna ongeraakt vertrouwen
Velours zucht…
gevecht met de zee
hartenkreet
3,4 met 7 stemmen
520 ik doe mijn best
om recht door
zee te gaan,
dan kan ik je
snel achter
me gaan laten
nu dein ik
op je golven,
verdwijn steeds
onder water.
zo’n omweg
is fataal
ik zet mijn
schouders
schrap
tegen
de branding
van jouw woorden
ik moet
naar open zee,
ver buiten
jouw bereik.
ik wil nooit meer
verdriet om jou.
om jou…
jij bent de Eva
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
563 zon speelt door
je haar en licht het
op in warme tinten
het lang gevlochten
in een staart opgebonden
met zeeblauwe linten
ogen raken aan
mijn strand je hand vrijt
branding langs het zand
lippen nodigen me uit
je mond is lente en je stem
zingt het hoogzomerse geluid
ik duik in oceanendiep
laat me in jou verdrinken
jij bent…
vertel me
hartenkreet
2,5 met 15 stemmen
1.299 En dan komt de zon weer op
De eerste stralen strelen mijn gezicht
Net was de lucht nog zo donker
En nu plots is het al weer licht
De nacht en de dag worden langzaam een
Uren verstrijken geen gevoel van tijd
Ik herken het van het begin tot het eind
Het pijnlijke gevoel van de eenzaamheid
Vertel me waar is al dat moois nu gebleven
Mijn liefde…
Openheid...
hartenkreet
3,9 met 14 stemmen
1.876 Een nieuw begin,
een nieuwe start,
het had gekund,
met heel mijn hart
Alles vertellen,
totaal open zijn,
eerlijk alles op tafel,
al doet het pijn
Dan ben je vrij,
in houden van,
dan is er fundering,
die het dragen kan
Alles kunnen zeggen,
erop vertrouwen dat dat kan,
dat is totale openheid,
DAT... is houden van.......…
spinnetje
hartenkreet
3,6 met 9 stemmen
1.118 Mooi lief spinnetje in je web
Je zilveren draden bekleed met douw
Altijd ijverig aan het werk
Maakt de mooiste mozaïeken met je spinnentouw
Je web zo fijntjes en met zorg verkregen
Met kleine insecten en vliegjes behangen
Met je prachtige kunstwerk tussen de struiken
Weet jij zorgvuldig je prooi te vangen
Klein grappig spinnetje werk maar…
zwart wit
hartenkreet
3,9 met 14 stemmen
1.188 De wereld lijkt wel zwart wit
Bestolen van al zijn mooie kleuren
Zelfs de prachtigste melodieën
Weten mij niet op te fleuren
Het drijfzand trekt me dieper
Zonlicht is plots verdwenen
De duisternis treedt langzaam in
En ik…..ik kan alleen nog wenen
Ogen zo groen helder van kleur
Kijken zo vaak in het verleden
Denkend aan jou mijn allerliefste…
De zomerstoelen waarin wij nog kortgeleden zaten
gedicht
3,4 met 32 stemmen
14.174 De zomerstoelen waarin wij nog kortgeleden zaten
staan zo geschikt alsof ze bij het opstaan
weggeschoven door ons zijn verlaten.
Het riet kraakte, niet meer van ons, maar van
de najaarsregens en de zittingen vergaarden
om zich toe te dekken blad dat
daar zelf in een vluchtpoging belandde.
Weerloze hoek is het, die geen beschutting
aan zichzelf…
Andrea,
hartenkreet
3,2 met 4 stemmen
858 Eens zullen wij elkaar weer zien,
Het is een mooie gedachte, een mooie 'hoop'.
Misschien al over een jaar of tien,
Ik laat het gewoon op z'n beloop.
Maar tot die tijd, ben je bij mij.
Als ik wakker wordt, als ik ga slapen.
In m'n gedachte maak je me blij,
Zoals alleen jij me blij kunt maken.
M'n herinneren vervagen met de dag,
Elke…
Een geluk bij een ongeluk
snelsonnet
3,9 met 34 stemmen
2.625 De aanzegger van de regering sprak:
"Ik heb een goede boodschap en een slechte:
Tot onze spijt is tijdens de gevechten
Uw zoon onlangs gesneuveld in Irak,
Maar wel als nummer duizend van de doden;
Dus krijgt u deze feesttaart aangeboden.…
onhoorbaar gefluister
hartenkreet
5,0 met 3 stemmen
906 luister naar de nacht
hij fluistert jouw dromen
onhoorbaar zacht
enkel jij zal het horen
in het geruis van sterren
die oneindigheid
waar liefdesverlangen
weerkaatst in het licht
wat ontnomen aan het duister
geborgen in de nacht
als een woord van liefde
onhoorbaar wacht…
De zee........kwatrijn
hartenkreet
4,7 met 29 stemmen
723 De zee danste tot aan de horizon
stormachtig - zodat ik het horen kon
ik liep op blote voeten langs de kust
en voelde de warmte van de zon
© Francien (sien)…
OPA
hartenkreet
2,5 met 13 stemmen
1.393 Een opa weet altijd alles
een opa geeft wijze raad
met opa kun je lachen
hij is je allergrootste maat.
Met opa ga je vissen
en naar het voetballen toe
want opa kan wel duizend dingen
bij opa word je ook nooit moe.
Een opa is gewoon een opa
bij hem kun je met alles terecht
met opa ga je wandelen
of varen op de Vecht.
Maar opa wordt…
passie
hartenkreet
3,0 met 1 stemmen
340 gepassioneerd
preekt de vos, terwijl de boer
zijn ganzen (be)hoedt…
De Krekel
poëzie
4,0 met 4 stemmen
1.834 Voor schatten is uw heil
Niet veil,
Door woorden niet te melden;
o Krekel, die, op d'eikenbast,
U met een luttel dauws vergast,
En huppelt door de velden!
Waar gij, op akkers, graan
Ziet staan,
In voren, zaadjes schieten;
Voor u is 't, dat het koren wast;
En wat de boer in schuren tast,
Gij moogt het al genieten.
De noeste boer besteedt…
O, dat ik haten moet en niet vergeten!
poëzie
3,1 met 22 stemmen
2.690 O, dat ik haten moet en niet vergeten!
O, dat ik minnen moet en niet vergaan!
Ach! Liefde-in-Haat moet ik mijzelve heten,
Want geen kan de andere in mijn hart verslaan.
In droef begeren heb ik neergezeten,
In dreigend gillen ben ik weer opgestaan...
Wee! Dat ik nooit dat bittere brok kon eten,
Van stil te zijn en héél ver weg te gaan.…
Herfstweide
netgedicht
3,0 met 6 stemmen
856 Een paard staakt het grazen
en heft haar hoeven op.
De scharlaken avondlucht
omfloerst de laatste zwaluw
zuidwaarts gericht in volle vlucht
verdwijnt ze vleugelend in de schaduw
Alleen de nevel kan verhalen
waar haar gezang verstomt
waar ze zwijgt in alle talen
totdat de dageraad weer komt
Het paard hervat het grazen
al te donker voor…