PAX
netgedicht
4,4 met 10 stemmen
937 Hoe het verwerd tot een surplace,
elkaar beloerend en bereid
tot storm in eender waterglas
in stilte als gelaagd respijt.
En ook: compacter door de tijd
die samensmeedde wat het was:
een ongevochten oude strijd
naar enig roerloos waterpas.
Alleen wanneer dit samensmolt
vervloeide wat nooit was gestold
tot wat er nimmer was geweest.…
Carnavalist
hartenkreet
2,6 met 5 stemmen
3.606 Er was eens een pastor in Warmond
Die men bij het vasten zo star vond
Maar met carnaval
Dan was 't een gelal
Als hij weer eens lam aan de bar stond…
Herfst
netgedicht
3,0 met 3 stemmen
844 Val tegen de wind in
val de regen aan
voel nattigheid en kou
voel mij verraden
tegen reistijd scheen onlangs de zon
als ochtendlicht van laat september
nu striemen regenvlagen zelfde tijd
het wil niet dagen
terwijl oktober net begon
ik val de regen aan
voer strijd met harde wind
zoek woorden om terug te slaan
ga druipend door het lint…
die mooie beloften
netgedicht
3,3 met 16 stemmen
8.541 De grazige weiden, de stille wateren,
ik heb ze gezocht en inderdaad
gevonden, ze waren nog mooier
dan mij was beloofd,
prachtig.
En in dit liefelijk landschap de zoon
van de maker, aan een boom genageld,
maar geen spoor van geweld
of verzet, alleen maar
vrede, rust.
Zijn lege ogen kijken het landschap in,
om zijn mond spelen…
De wandelaar
gedicht
4,0 met 13 stemmen
9.417 Mijn eenzaam leven wandelt in de straten,
Langs een landschap of tussen kamerwanden.
Er stroomt geen bloed meer door mijn dode handen,
Stil heeft mijn hart de daden sterven laten.
Kloosterling uit de tijd der Carolingen,
Zit ik met ernstig Vlaams gelaat voor 't raam;
Zie mensen op een zonnig grasveld gaan,
En hoor matrozen langs de…
het carillon
gedicht
4,0 met 39 stemmen
10.643 Ik zag de mensen in de straten,
hun armoe en hun grauw gezicht, -
toen streek er over de gelaten
een luisteren, een vleug van licht.
Want boven in de klokkentoren
na ’t donker-bronzen urenslaan
ving, over heel de stad te horen,
de beiaardier te spelen aan.
Valerius : - een statig zingen
waarin de zware klok bewoog,
doorstrooid…
Duif en sperwer
poëzie
3,4 met 13 stemmen
2.047 "Mijn God" - zo sprak de duif - "is innig zacht,
Heeft donzen wieken, en bemint ons allen;
Almachtig, heerst hij over duizend-tallen
En houdt op ieglijk duifje trouwe wacht."
De sperwer sprak: "Mijn God heeft vlucht en kracht,
En kan op eens uit hoger luchten vallen,
En die Volmaakte laat een juich-kreet schallen,
Wanneer zijn schone…
Het rijk der tranen
poëzie
3,7 met 3 stemmen
1.183 Een waterval, gestremd in 't vallen, bomen,
Verstijfd bij 't wortlen in de holle schacht,
En schepselen van duizend nare dromen....
't Is alles dood en steen en ijs en nacht.
De geest der hel, die dit heeft voortgebracht,
Doet vloek en klacht door lege stilte stromen:
Gij, rijk der tranen, waar de dood slechts lacht,
Baart angst en…
o nacht
gedicht
3,9 met 16 stemmen
6.744 O nacht, bevestig dat ik leef,
ontken dat ik gelukkig ben,
sta toe, dat de liefde mij bijstaat,
dat ik wakend het slapen herken.
Als ik van wolken en nevels niet weet,
als ik neig naar wat niet is te vangen,
is, wat mijn lichaam is, dood.
Nacht, ik kom om van verlangen.…
de schoonheid zelf
hartenkreet
3,5 met 2 stemmen
526 Als ik niet meer naar je zou mogen kijken
het zicht hol en grauw
Als ik niet meer naar je zou mogen kijken
elk creatuur vergelijken met jou
Als ik niet meer naar je zou mogen kijken
de wereld verdoemen om wat ik niet meer mag
Als ik niet meer naar je zou mogen kijken
koesteren wat ik ooit zag
Als ik niet meer naar je zou mogen kijken…
de nachtbode
hartenkreet
3,0 met 4 stemmen
1.512 ik zou nog niet willen sterven
maar ik voel dat het einde nabij is
ik trek de dekens op
doe mijn ogen even dicht
in de woonkamer slaat de klok
twaalf maal hetzelfde geluid
elke slag klinkt zwaarder
de nacht begint bij middernacht
vreemd dat ik een rust voel
geen angst om te slapen
inslapen klinkt zo definitief
zal ik de zon nog zien…
Laat het instinct!
hartenkreet
2,6 met 13 stemmen
2.617 Dat verdomd lekkere lijf van je
ik kan er niet omheen
overal zijn jouw handen
haar in mijn mond
Die lekkere geur van je zweet
het heeft me in zijn houdgreep
bindt mijn handen aan jouw nek
Laat het instinct!
Ik druk me tegen je aan
niet meer aarzelend
om te geloven ben ik gekomen
Laat het instinct!
De hitte maakt me rillen
te donker…
Een voorstander
poëzie
4,2 met 6 stemmen
831 "Ik ben VOOR de waarheid!"
Goede man, 'k geloof het graag;
Maar zijt gij er ACHTER? dat 's de vraag!…
Wim
hartenkreet
3,1 met 7 stemmen
1.215 Wim zat zo stil te werken
Hij tekende een spoor
een spoor met zeven wagens
Maar dat was moeilijk hoor
En weet je wat hij heel vergat
Toen hij zo stil te werken zat
Dat hij een glas naast zich had staan
die moe met melk had vol gedaan
Ziezo het spoor is klaar
Nu gauw eens drinken gaan
maar 't glas lag om en poesje
Keek Wim ondeugend aan…
De verstrooide professor
hartenkreet
2,7 met 18 stemmen
2.108 Er was eens een professor
Die was ijselijk geleerd
hij sprak wel twintig talen
En er werd zelfs beweerd
Dat hij wanneer hij boos was
(Dat gebeurde voor en na)
Zijn dove dienstmeid uitschold
In vloeiend algebra
Hij had wel duizend boeken
Waar hij dagelijks in las
Hij wist wie in 't jaar honderd
In Japan mikado was
Maar als hij ergens heen…
Schuilen in het donkere uur
hartenkreet
3,5 met 6 stemmen
515 Iedereen verdwijnt als uitgaande kaarsen,
het kleiner worden van de eigenwaarde.
Doet me zwoegen en verbazen, toen ik
me nog in liefde waande.
Nu het schuilhouden van de 'ik' in stilte,
dromen over verre lichten,
in weemoed en alle prilte, schijnend
op die prachtige gezichten.
In die donkere hoek waarin ik zit,
gedachten waarin ik bid…
Zinloos geweld
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.685 Met een kronkel in het hoofd
18 jaar en op sensatie belust
altijd sterk in zichzelf geloofd
een leven vol onrust
Aangekomen in de binnenstad
alles en iedereen irriteert
altijd een grote mond gehad
in zijn ogen gaat alles verkeerd
De druppel van de uitdaging
een explosie van agressie
bij de politie ondervraging
het blijkt een…
Tijdloze schaak
hartenkreet
3,3 met 3 stemmen
636 Het bord van 64 blokken,
van koning tot het paard.
Allen in hun hokken, voordat
de strijd wordt verklaard.
De pion die rukt op,
het is de eerste zet.
Het paard in galop,
zwart die zich verzet.
In het heetst van de strijd,
de verdediging die parten speelt.
Wordt de koningin vermijd
en schaakmat uitgedeeld.
Het spel steunt de filosofie…
Als een bloem
hartenkreet
2,6 met 7 stemmen
677 Als een bloem zo mooi
en pas ontloken,
zo heb ik jou gekend
voordat je was gebroken.
Een leven vol liefde
heb je gekend,
en werd door hem
met van alles verwend.
Tot eens op een dag
hij niets meer kon geven,
een ongeluk overkwam hem
er kwam een eind aan zijn leven.
Nu voel jij je gebroken
als een steel geknakt,
doordat de dood…
Lage druk, hoge druk
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
1.106 Duizend maal de dood te raken
in een leven dat geen leven is
een trap waarvan de treden kraken
tranend dalen door het dof gemis
Langs alle klokken en kalenders
glijdt radeloos de tijd in zee
gesloten luiken voor de vensters
de nacht valt en neemt alles mee
Maar ook stormen sterven in een zucht
het holle hoofd ontvlucht de graven
de dorre…
Beperkte kinderbeperking
netgedicht
3,5 met 8 stemmen
992 ' 'k Ben hetero,' bekende hij.
Ze zei: 'Dat ben ik ook.'
Dit schiep een band. Er kwam gevrij.
Ze raakten van de kook.
Hij vroeg d'r vader om d'r hand,
verzot op d' and're kunne.
De griet was aan de dikke kant,
de kerel aan de dunne.
Hij kreeg de hand en zei: 'Bedankt.'
Ze bleef hem maar bekoren.
De griet was spoedig afgeslankt…
WONDER
hartenkreet
2,5 met 6 stemmen
455 Aan de zee en op het strand,
daar wil ik graag zijn.
Dat is heus mijn ware land,
daar voel ik me fijn.
Rollende branding, hagelwit,
de zee met al haar kleuren,
golven hoog, met zoveel pit,
de heerlijke zilte geuren.
Nooit zal ik mij hier vervelen,
dit gevoel is zo bijzonder,
Met iedereen wil ik dit delen,
het is een waarlijk wonder…
AFSCHEID
hartenkreet
4,2 met 13 stemmen
2.422 De laatste eer
doet erg zeer
Afscheid voor
de laatste keer
De baar, de kist
de pianist
speelt: afscheid
nemen hoeft niet
Maar het verdriet
verloochent niet
Een boeketje
en een roos...
Leven is zo erg broos
verdwijnt straks in
een houten doos
Als dit geen afscheid is?…
GESPOOK
hartenkreet
3,7 met 7 stemmen
741 Het rommelt in mijn hoofd
het borrelt, pruttelt, kookt
kan niet redelijk denken
m'n hersens zijn verdoofd.
Ben kribbig, niet aardig
zie spoken om me heen
onzeker, geïrriteerd
mijn eigen ik niet waardig.
Wil mezelf weer zijn
kalm en evenwichtig
want door dit gepruttel
voel ik me zó klein.…
Keramisch
netgedicht
2,8 met 5 stemmen
602 In dat tempo slijt de steen
zijn ziel bloot
tekent eeuwigheid
en smelt tenslotte mee
met sneeuw en zomerdooi
vermengd met water
zand voorbij
een hand streelt blij
de huid waarin de klei
zich vormt tot stil genoegen…
Aan het loket
gedicht
3,3 met 26 stemmen
7.841 Jacob, Izak, Sara, Kain,
Onan, Onan, Terebint -
zo spel ik mijn naam wanneer ik
mij in Israel bevind.
Ben ik in het rijk der Russen
spel ik daarentegen zo:
Josip, Inna, Sjostakovitsj,
Katja, Olga, Olga, To.
Maar aan Brusselse loketten
bezig ik hun zoet patois:
Jefke, Ickxske, Sjefke, Krieckxske,
Olland, Olland, Toetatwa.
----------…
Vloed
netgedicht
3,0 met 3 stemmen
1.640 Zit ingebakken in het vocht
dat chemisch aanzet tot...
maar hij is rustelozer
geeft zichzelf privileges
één als jager
stelt zich aan als zot
en spreekt in kreten
zij wacht op zijn bezinning
of gaat aan hem voorbij
terwijl hij
blind voor haar signalen
alsmaar kwijlt
dat windt haar op
vindt hij…
Herfst
netgedicht
1,3 met 3 stemmen
546 Val tegen de wind in
val de regen aan
voel nattigheid en kou
voel mij verraden
tegen reistijd scheen onlangs de zon
als ochtendlicht van laat september
nu striemen regenvlagen zelfde tijd
het wil niet dagen
terwijl oktober net begon
ik val de regen aan
voer strijd met harde wind
zoek woorden om terug te slaan
ga druipend door het lint…
Horzel
hartenkreet
4,0 met 6 stemmen
1.232 Jij kondigt jezelf niet aan
met een klop op de deur
een onverwachtse donderslag
Jij slaat toe als een paardenvlieg
wanneer ik verzonken in het bad
genietend van een glas wijn
me langzaam volledig ontspan
Op een droge plek bij mijn knie
zie ik je komen van binnenin
dwars door de huid
het hoofd, de rug, de benen
en zelfs vleugels?
In…
je woorden schreven vastbesloten
netgedicht
4,2 met 14 stemmen
1.152 ik zwaai trieste
legehanden groeten
je kijkt me aan, maar
in je blik is geen ontmoeten
je laat je niet meer raken
door mijn woorden en gebaar
het omgaan met me
voel je blijkbaar als gevaar
ik liet je achter me
keek bij de hoek een laatste keer
je lach, de felle ogen
mijn thuis stond er niet meer
je deuren zijn gesloten
de gordijnen…