Alle inzendingen, jaar 2004, week 7

Hoe het verwerd tot een surplace, elkaar beloerend en bereid tot storm in eender waterglas in stilte als gelaagd respijt. En ook: compacter door de tijd die samensmeedde wat het was: een ongevochten oude strijd naar enig roerloos waterpas. Alleen wanneer dit samensmolt vervloeide wat nooit was gestold tot wat er nimmer was geweest.…

Er was eens een pastor in Warmond Die men bij het vasten zo star vond Maar met carnaval Dan was 't een gelal Als hij weer eens lam aan de bar stond…

Val tegen de wind in val de regen aan voel nattigheid en kou voel mij verraden tegen reistijd scheen onlangs de zon als ochtendlicht van laat september nu striemen regenvlagen zelfde tijd het wil niet dagen terwijl oktober net begon ik val de regen aan voer strijd met harde wind zoek woorden om terug te slaan ga druipend door het lint…

De grazige weiden, de stille wateren, ik heb ze gezocht en inderdaad gevonden, ze waren nog mooier dan mij was beloofd, prachtig. En in dit liefelijk landschap de zoon van de maker, aan een boom genageld, maar geen spoor van geweld of verzet, alleen maar vrede, rust. Zijn lege ogen kijken het landschap in, om zijn mond spelen…

Mijn eenzaam leven wandelt in de straten, Langs een landschap of tussen kamerwanden. Er stroomt geen bloed meer door mijn dode handen, Stil heeft mijn hart de daden sterven laten. Kloosterling uit de tijd der Carolingen, Zit ik met ernstig Vlaams gelaat voor 't raam; Zie mensen op een zonnig grasveld gaan, En hoor matrozen langs de…

Ik zag de mensen in de straten, hun armoe en hun grauw gezicht, - toen streek er over de gelaten een luisteren, een vleug van licht. Want boven in de klokkentoren na ’t donker-bronzen urenslaan ving, over heel de stad te horen, de beiaardier te spelen aan. Valerius : - een statig zingen waarin de zware klok bewoog, doorstrooid…

"Mijn God" - zo sprak de duif - "is innig zacht, Heeft donzen wieken, en bemint ons allen; Almachtig, heerst hij over duizend-tallen En houdt op ieglijk duifje trouwe wacht." De sperwer sprak: "Mijn God heeft vlucht en kracht, En kan op eens uit hoger luchten vallen, En die Volmaakte laat een juich-kreet schallen, Wanneer zijn schone…

Een waterval, gestremd in 't vallen, bomen, Verstijfd bij 't wortlen in de holle schacht, En schepselen van duizend nare dromen.... 't Is alles dood en steen en ijs en nacht. De geest der hel, die dit heeft voortgebracht, Doet vloek en klacht door lege stilte stromen: Gij, rijk der tranen, waar de dood slechts lacht, Baart angst en…

Als ik niet meer naar je zou mogen kijken het zicht hol en grauw Als ik niet meer naar je zou mogen kijken elk creatuur vergelijken met jou Als ik niet meer naar je zou mogen kijken de wereld verdoemen om wat ik niet meer mag Als ik niet meer naar je zou mogen kijken koesteren wat ik ooit zag Als ik niet meer naar je zou mogen kijken…

ik zou nog niet willen sterven maar ik voel dat het einde nabij is ik trek de dekens op doe mijn ogen even dicht in de woonkamer slaat de klok twaalf maal hetzelfde geluid elke slag klinkt zwaarder de nacht begint bij middernacht vreemd dat ik een rust voel geen angst om te slapen inslapen klinkt zo definitief zal ik de zon nog zien…

Dat verdomd lekkere lijf van je ik kan er niet omheen overal zijn jouw handen haar in mijn mond Die lekkere geur van je zweet het heeft me in zijn houdgreep bindt mijn handen aan jouw nek Laat het instinct! Ik druk me tegen je aan niet meer aarzelend om te geloven ben ik gekomen Laat het instinct! De hitte maakt me rillen te donker…

"Ik ben VOOR de waarheid!" Goede man, 'k geloof het graag; Maar zijt gij er ACHTER? dat 's de vraag!…

Wim zat zo stil te werken Hij tekende een spoor een spoor met zeven wagens Maar dat was moeilijk hoor En weet je wat hij heel vergat Toen hij zo stil te werken zat Dat hij een glas naast zich had staan die moe met melk had vol gedaan Ziezo het spoor is klaar Nu gauw eens drinken gaan maar 't glas lag om en poesje Keek Wim ondeugend aan…

Er was eens een professor Die was ijselijk geleerd hij sprak wel twintig talen En er werd zelfs beweerd Dat hij wanneer hij boos was (Dat gebeurde voor en na) Zijn dove dienstmeid uitschold In vloeiend algebra Hij had wel duizend boeken Waar hij dagelijks in las Hij wist wie in 't jaar honderd In Japan mikado was Maar als hij ergens heen…

Iedereen verdwijnt als uitgaande kaarsen, het kleiner worden van de eigenwaarde. Doet me zwoegen en verbazen, toen ik me nog in liefde waande. Nu het schuilhouden van de 'ik' in stilte, dromen over verre lichten, in weemoed en alle prilte, schijnend op die prachtige gezichten. In die donkere hoek waarin ik zit, gedachten waarin ik bid…

Met een kronkel in het hoofd 18 jaar en op sensatie belust altijd sterk in zichzelf geloofd een leven vol onrust Aangekomen in de binnenstad alles en iedereen irriteert altijd een grote mond gehad in zijn ogen gaat alles verkeerd De druppel van de uitdaging een explosie van agressie bij de politie ondervraging het blijkt een…

Het bord van 64 blokken, van koning tot het paard. Allen in hun hokken, voordat de strijd wordt verklaard. De pion die rukt op, het is de eerste zet. Het paard in galop, zwart die zich verzet. In het heetst van de strijd, de verdediging die parten speelt. Wordt de koningin vermijd en schaakmat uitgedeeld. Het spel steunt de filosofie…

Als een bloem zo mooi en pas ontloken, zo heb ik jou gekend voordat je was gebroken. Een leven vol liefde heb je gekend, en werd door hem met van alles verwend. Tot eens op een dag hij niets meer kon geven, een ongeluk overkwam hem er kwam een eind aan zijn leven. Nu voel jij je gebroken als een steel geknakt, doordat de dood…

Duizend maal de dood te raken in een leven dat geen leven is een trap waarvan de treden kraken tranend dalen door het dof gemis Langs alle klokken en kalenders glijdt radeloos de tijd in zee gesloten luiken voor de vensters de nacht valt en neemt alles mee Maar ook stormen sterven in een zucht het holle hoofd ontvlucht de graven de dorre…

' 'k Ben hetero,' bekende hij. Ze zei: 'Dat ben ik ook.' Dit schiep een band. Er kwam gevrij. Ze raakten van de kook. Hij vroeg d'r vader om d'r hand, verzot op d' and're kunne. De griet was aan de dikke kant, de kerel aan de dunne. Hij kreeg de hand en zei: 'Bedankt.' Ze bleef hem maar bekoren. De griet was spoedig afgeslankt…

Aan de zee en op het strand, daar wil ik graag zijn. Dat is heus mijn ware land, daar voel ik me fijn. Rollende branding, hagelwit, de zee met al haar kleuren, golven hoog, met zoveel pit, de heerlijke zilte geuren. Nooit zal ik mij hier vervelen, dit gevoel is zo bijzonder, Met iedereen wil ik dit delen, het is een waarlijk wonder…

De laatste eer doet erg zeer Afscheid voor de laatste keer De baar, de kist de pianist speelt: afscheid nemen hoeft niet Maar het verdriet verloochent niet Een boeketje en een roos... Leven is zo erg broos verdwijnt straks in een houten doos Als dit geen afscheid is?…

Het rommelt in mijn hoofd het borrelt, pruttelt, kookt kan niet redelijk denken m'n hersens zijn verdoofd. Ben kribbig, niet aardig zie spoken om me heen onzeker, geïrriteerd mijn eigen ik niet waardig. Wil mezelf weer zijn kalm en evenwichtig want door dit gepruttel voel ik me zó klein.…

In dat tempo slijt de steen zijn ziel bloot tekent eeuwigheid en smelt tenslotte mee met sneeuw en zomerdooi vermengd met water zand voorbij een hand streelt blij de huid waarin de klei zich vormt tot stil genoegen…

Jacob, Izak, Sara, Kain, Onan, Onan, Terebint - zo spel ik mijn naam wanneer ik mij in Israel bevind. Ben ik in het rijk der Russen spel ik daarentegen zo: Josip, Inna, Sjostakovitsj, Katja, Olga, Olga, To. Maar aan Brusselse loketten bezig ik hun zoet patois: Jefke, Ickxske, Sjefke, Krieckxske, Olland, Olland, Toetatwa. ----------…

Zit ingebakken in het vocht dat chemisch aanzet tot... maar hij is rustelozer geeft zichzelf privileges één als jager stelt zich aan als zot en spreekt in kreten zij wacht op zijn bezinning of gaat aan hem voorbij terwijl hij blind voor haar signalen alsmaar kwijlt dat windt haar op vindt hij…

Val tegen de wind in val de regen aan voel nattigheid en kou voel mij verraden tegen reistijd scheen onlangs de zon als ochtendlicht van laat september nu striemen regenvlagen zelfde tijd het wil niet dagen terwijl oktober net begon ik val de regen aan voer strijd met harde wind zoek woorden om terug te slaan ga druipend door het lint…

Jij kondigt jezelf niet aan met een klop op de deur een onverwachtse donderslag Jij slaat toe als een paardenvlieg wanneer ik verzonken in het bad genietend van een glas wijn me langzaam volledig ontspan Op een droge plek bij mijn knie zie ik je komen van binnenin dwars door de huid het hoofd, de rug, de benen en zelfs vleugels? In…

ik zwaai trieste legehanden groeten je kijkt me aan, maar in je blik is geen ontmoeten je laat je niet meer raken door mijn woorden en gebaar het omgaan met me voel je blijkbaar als gevaar ik liet je achter me keek bij de hoek een laatste keer je lach, de felle ogen mijn thuis stond er niet meer je deuren zijn gesloten de gordijnen…

Wanneer de stralen van de zon en de maan elkaar kruisen, gaat de zon onder in een zwoele dans van exotische kleuren. In een eindeloze sfeer komt de maan op en omarmt de wachtende nacht in een uitgestrekt zicht boven de horizon. In het absolute niets van deze gouden avond, walsen mijn ogen met de sterren en vlecht ik deze pure schoonheid…