Afschrijving
hartenkreet
2,0 met 1 stemmen
404 Naar aanleiding van uw
jarenlange sollicitatie
naar de functie van het
nederlanderschap moet ik
u tot mijn spijt bij dezen
mededelen dat u wordt af-
en uitgewezen op grond
van ongeschiktheid
u spreekt niet onze taal
en ik versta u niet
ik wens u veel succes mocht
u nog verder solliciteren
elders in de wereld
hoogachtend
het…
maar half verdwenen
netgedicht
4,4 met 26 stemmen
2.454 in vele zware dromen
zag hij haar immer komen
en weer stille stille gaan
toch was het echt gedaan
toch eeuwig kwam ze stil
strijdend tegen zijn wil
emoties volop brengen
tranen ziltrijk plengen
niet te grijpen zoet verleden
verbrak fluisterend zijn heden
hij liet zich stribbelend gaan
maar was er fors mee aan
en ver onder zijn denken…
kv 622
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
426 geblazen spanning
droeft fluisterzacht
blauwviolette tonen
wegstervend naar
donkerrode verten
naar het mysterie
van het grote genie
dat eeuwen geleden
het licht zag…
Spin
hartenkreet
3,7 met 3 stemmen
382 Als de Zwarte Weduwe heeft gepaard
Nuttigt ze haar man
Zo is de natuur, nietwaar?
Maar daar hou ik dus niet van
Wat is dat voor gewoonte
Om je man maar op te eten
Als je voor de daad
Net nog samen hebt ontbeten
Dat wijf heeft maling aan de liefde
O mannen, blijf toch ver bij haar vandaan
Als zoon ben ik uit haar geboren
Wat moet ik…
Cecilia
netgedicht
3,4 met 9 stemmen
1.220 steeds las hij de eerste
bladzij, verloor zijn hoofd
geruisloos alle woorden
wat later las ik hem nog
kleine stukjes voor,
stamelde hij soms zacht
bewogen: mooi, heel mooi
na zijn dood heb ik het oude
boek weemoedig uitgelezen
zag hem samen met Cecilia
lopen, weer fluitend langs
zomergroene dreven gaan
(n.a.v…
Geheime tiun
hartenkreet
4,2 met 16 stemmen
1.022 een geheime tuin
verlangen van menig sterveling
bloemen, vijvers, fonteinen
lichtgevleugelde, kleurige vlinders
gezang van nieuwe vogelsoorten
zoete geuren, als nooit geroken
zonnestralen, een zachte streling
flora, fauna onbeschreven tuin
ik wens te verdwalen
pijnlijke herinneringen vergeten
er bestaat geen verleden
alleen het nu!…
velden
netgedicht
5,0 met 3 stemmen
266 eens was de wereld wijd
waren velden vol ruisend graan
groenblauw in de lente
golvend in de avondwind
vergelend graan met bloemen
in blauw paars en wit
wilde kruiden
boeketten van de natuur
ik mis mijn velden
de schitterende eenvoud
van margrieten en korenbloemen
met daarboven de ondergaande zon…
Watermuziek
netgedicht
3,4 met 18 stemmen
791 Ik leg mijn oor te grabbel
hoor de avond vallen
motregen ook, een noten
ping ping pizzicato
het stromen van zinnen
waterspinnen die dansen gaan
viool contrabas gestemd
de muziek trekt het water aan…
savanne
netgedicht
4,3 met 6 stemmen
439 tussen bos en grasland, op de rand van de tropen
woekeren kruiden en wilde halmen en struiken
zo om het seizoen wordt de hitte hier geblust
met een vlaag die maanden duurt
reuzen grazen in hun grijs pantser
nippend van de dunne, dichte schaduw
ik weet niet waar eerst kijken
de olifant besproeit zich met water, bestrooit zich met zand…
fluweel
netgedicht
3,9 met 10 stemmen
408 ze waaien in de wind
de korenaren
ik zie als een kind
aaibaarheid varen…
Blue moon
hartenkreet
2,0 met 2 stemmen
4.694 De poetsvrouw neemt het stof op
en zingt
een blauwe maan houdt haar staande
en alleen
er schuilt naast dit lied
een duidelijk perspectief in haar gebaar,
een bijna geruststellend ritueel
ze lucht de kamers,
weg alle geurtjes,
alle vlekjes gewoonte,
alle stof
tot nadenken
of buitenwaaien
gedoemd.…
koorddanseres
hartenkreet
4,0 met 3 stemmen
741 balanceren op het randje
van vandaag
waar een V van vuurvliegjes
langzaam danst
bestrijken schaduwbeelden
morgen
met hun zacht trillende
glans
weggestopt
in papieren
droomgezichten
sluit god de deur
en donker
bedekt de ramen
wat als
de wereld valt…
zeebanket
netgedicht
4,3 met 22 stemmen
615 ik liep vannacht, uit een feestje
ontsnapt, naar de stille rand van
de zee
het licht sprak golven laag, sliep
als een warme deken op het zout
wat in de kragen zat van de vloed
telgen van kleine zandgolfjes, ze
dempten mijn voetstappen, lagen
als eeuwenoude paden voor mij
ver weg klonk een dode meeuw,
als echo van verbannen stemmen
een…
Zilverreiger.
netgedicht
5,0 met 6 stemmen
233 Je was toch de Koningin
van mijn veerkracht?
En nu
mijn mooie witte vogel
drijf je
aan de oever van het leven
plat op je rug
waar die verdomde
kankerkraai je pikt
op zoek naar zijn Duivelsei.
Straks zal je
na mijn afscheid
voor altijd blijven
zweven
in deeltjes uitgestrooid
waar alle meeuwen
je naam
nog kennen.
Kippenvel met…
Geen kunst
netgedicht
3,7 met 9 stemmen
461 het krijgt een naam
een gezicht en een baard
wat was het je waard
je naam te vereeuwigen
was het de macht
een schreeuw op te wekken
probeerde je
een kwart van de bekken
tot sluiten te dwingen
of was het de betovering
van de Madonna die toekeek
met half gesloten ogen
hoe de olie werd bedrogen
in doeken zonder herinnering
-------…
Het doodsbed
gedicht
2,5 met 140 stemmen
48.604 Kantelend licht. De avond is een kaars
die over haar gezicht een eiland legt.
Landschappen varen voorbij en zij is het
laken waarop nu alles wordt gezegd.
December. Bloemen klampen ramen aan,
broodkruim lijnt de perken af, verstikt
hun zucht. Het huis stokt in de kelen staan
de klinkers amper overeind. En ik vlucht
naar haar hals waarop…
Bedrijfseconomie
netgedicht
2,0 met 6 stemmen
477 De bakker is verzot op excrementen,
want vlaai en bolus zijn door hem bereid.
Op 't lijf geschreven is z'n spaarzaamheid.
Zo drukt de man z'n kosten en z'n krenten.
'Met zuinigheid en vlijt', verklaart de bakker,
'ga ik te werk.' Hij is een krentenkakker.…
Treurdicht op de theologie
netgedicht
4,2 met 9 stemmen
412 Het wachten moe, de therapieën beu
treedt zij binnen onze muren in
op witte laarsjes voetzoekend,
als een verdwaalde vlinder
die van ver is aan komen vliegen.
Max Factor en de Bijbel onder handbereik,
zijzelf daartussen middelevenreden,
zet zij aarzelend de eerste schreden
op weg naar de oorsprong en de zin,
het raadsel van haar eigen onbestaan…
graag
hartenkreet
3,0 met 10 stemmen
1.669 laat ons iets drinken
zei je
ik zou zo graag
ik zal je zacht ontvoeren
zei ik
wat wou je graag
ik hoorde in je keel
de koele afdronk
teer ontvonken als een lach
en op je ooglid
viel een geur
van roosmarijn
ik word wat moe
zei je
ik zou zo graag
ik zal je zacht ontvoeren
zei ik
ik wieg je graag…
Nieuw leven vuur
hartenkreet
2,7 met 11 stemmen
2.067 Licht geslagen door een flits
brandt de droogte
tijdens verzengende hitte
een ontwapenend zwart
alwaar gekiend
nieuw eersteling leven
door de jaren
vrij ontluikt
tot het houtachtige
tot hernieuwde droogte
opnieuw flitst
naar nieuw leven…
Zomerbui in Sotogrande
netgedicht
4,0 met 18 stemmen
491 Slank en op hoge poten
schrijdt regen door
lichtgroene lanen.
Boomtoppen wuiven
als luifels
langzaam open en dicht,
terwijl plassen beneden
schaduwspelen
met pokdalig licht.…
Geen pas
snelsonnet
3,2 met 25 stemmen
1.813 “Ik dacht dat Rita op de hoogte was
Dat ik over mijn naam heb moeten jokken,
Maar nu wordt toch mijn paspoort ingetrokken
En zoiets geeft in mijn geval geen pas.
Maar weet je”, zei Ayaan, “wat of ik doe?
Ik geef dat paspoort stiekem aan Kalou.”…
Ik weet, dat geen die later dit boek leest
poëzie
3,1 met 8 stemmen
2.826 Ik weet, dat geen die later dit boek leest,
't Begrijpt, - en wie de wereld gadeslaat,
Weet dat zij slecht noemt wat zij niet verstaat,
En goed het niet-verstaan van eigen geest.
Maar ik, die dit boek schiep, ben niet geweest
Schepper van 't niet-verstane, in andren kwaad,
Maar van het wél-verstane - en, naar hún raad,
Goede in mij zelf en…
Achter je masker
hartenkreet
3,0 met 10 stemmen
1.269 Ogenschijnlijk als een spijker
bikkel je mensen hard
naar soms
de gene zijde
Verborgen
achter je masker
waar tranen vroeger
veelvuldig vloeiden
speelt
over die tijd dat weinigen
je echt verblijde
wrok je parten
Onschuldigen
dienen
dit gebeuren
nu
te betreuren…
'Nakomertje'
hartenkreet
3,0 met 5 stemmen
4.492 Vol kinderlijk enthousiasme geboren
in het reeds volwassen huis
met alleen grote broers en zussen
met afstand de benjamin thuis
Velen zagen haar als ‘het zonnetje’
alleen zíj zag die zonneschijn niet
want aan de binnenkant van die stralen
voelde ze best vaak veel verdriet
Vooral door het grote verschil in jaren
groeiden ze ongemerkt uit…
Goed gekocht
netgedicht
3,8 met 8 stemmen
554 Er hangt een roze deken in mijn tuin
waar ik naar kijk met knipperende ogen
want hing daar eerder niet een kleed te drogen
zo'n donkergroene gemêleerd met bruin
die kostte me bij aanschaf een fortuin
och ja, mijn inkomen is geen vermogen
ik heb destijds gewikt en afgewogen
hield bij die aankoop zelfs de beurs nog schuin
maar dat is niet…
Moeder Theresa
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.128 Onverschrokken met tomeloze energie
stond zij de allerarmsten bij
daar waar regeringsleiders faalden
maar mededogen bergen verzette
schiep zij een weinig hemel
op deze onrechtvaardige aarde
en als een rots in de branding
weerstond zij menig gemis.
Heilig verklaard
voor haar prachtige werk
in de sloppen van Calcutta;
een heldin
met geloof…
Meiklokje II: ondergang & verrijzenis
netgedicht
1,5 met 2 stemmen
203 Dove kerselaar
al hopen jaarringen geleden
zijn nutteloze oorschelpen
als pluizige meiklokjes
onderaan ratsvergeten
Bladeren woelen scheuren los
en trillen als losgelaten snaren
harmonieus tot onbekende melodieën
in mijn witgekrulde oren
Die muziek rafelde me uit
tot ontsponnen wol
zeven wereldwinden sleepten
mij uiteindelijk tot hier…
Het armenhoekje
netgedicht
4,4 met 16 stemmen
611 op een hoekje liggen begraven
de minvermogenden in lagen
de bloemen lijken voor het hele graf
omdat in de regen het kaartje het begaf
zonder al te veel weelderige bloemen
zetten zij behandeld als verdoemden
hun leven in armoe na de dood voort
hun enige hoop is nog de hemelpoort
in groteske pompeuze familiegraven
liggen de invloedrijken…
Papieren geluid
netgedicht
3,5 met 4 stemmen
420 Het is rustig op de stoep
De straten stromen stil
Al het papieren geluid
Wordt verscheurd, de wind
Snippert langs mijn oren
Ik wil alleen jouw gouden stem
Smeltend over dat wat hoort
De ramen roeien regels
Die ik hoop niet te verstaan
Het is rustig op het plein
De geruisloze grachten
En al het papieren geluid…