Alle inzendingen, jaar 2012, week 3

meer dan ooit is de waarheid alsof gouden goden in ogen kijken zo waar als ze is geland in het niet van mijn hand in de lijnen van vergeten zijn ben ik klein zonder jou als ik bid naar de sterren in het licht van de zon waar wij zijn zoals we waren toen het begon…

Een renpaard te Heerhugowaard Was onlangs vreeslijk van de kaart Toen hij de merrie van zijn dromen Vol in galop voorbij zag komen En haar slechts stom had nagestaard…

Ik realiseer mij dat ik verdwaald ben. Uit het donkere bos komend Knipper ik mijn ogen even door het zonlicht. Ik zie twee wegen in de verte; Links een zanderig karrenspoor Met nog meer links, armoedige boerderijen. Rechts, een paars-zwarte asfaltweg Met evenwijdige witte strepen en lijnen, Met nog meer rechts modale kubistische nieuwbouw…

zij zwiert haar lange rokken tussen alle mannen door sommigen versieren haar doch blijft zij hen 'n dansje voor ontbloot haar ranke schouder terwijl zij sierlijk door 't leven glijdt nimmer lijkt zij 'n dag ouder beeldschoon hoe zij de dag verblijdt…

De trotse stomer Titanic vaart bij nevelige nacht over de kalme oceaan de reizigers daarbinnen feesten dansen en drinken in zalen vol weelde vieren de eerste reis van hun onzinkbaar schip hard schurend geluid wekt vragen vertoont het roerwerk nukken of zijn we op een kust beland? mensen lopen langs de reling gooien afgescheurde stukjes…

Mag ik vriend tegen je zeggen? Hij zei het vaak bij het weggaan terwijl ik mijn jas al had aangetrokken Hij legde dan zijn hand op mijn schouder. Tuurlijk meneer B! zei ik, tuurlijk! En ik meende het. Ik heb altijd in hem geloofd, hij, die ik al een paar jaar wekelijks als vrijwilliger bezocht om zijn eenzaamheid tóch nog een beetje…

Heel veel wegen hebben wij bewandeld Heel veel hebben wij doorstaan We kennen elkaars kanten En willen er voor gaan Het verleden de pijn het verdriet de wanhoop de onmacht Gaat plaatsmaken voor een toekomst met nieuwe hoop liefde en kracht Twee zielen een gedachte verlangen naar elkaar De echte liefde komt er wel reken maar…

Met wilde gebaren Werp ik gedreven Al mijn kleding Woest van me af Achter gesloten ogen Broeien de tranen Op de bekende klanken Van het hemelse lied Ik zie de beelden Van jou in je lente Dankbaar als toen Voor altijd van mij…

Zachte woorden wil ik spreken in het holst van donkere nacht strelen jouw blozende wangen komen wanneer je mij verwacht in mijn armen zal ik je sluiten beminnen hartstochtelijk verliefd zullen we wachten tot buiten licht weer door het duister klieft ach als straks de dagen lengen worden nachten zo licht en kort menig tranen zullen we…

een bloem draagt bloesem in het avondrood verzacht het ademend lood vertraagt een onbekende dood het daglicht schijnt zich toch wijder te verspreiden zelfs over een grijze berg heen die al metselend gedacht een toekomst dicht ergens gloort het weten groter dan de zwaartekracht waarvoor een droom menselijkerwijze zwicht het eeuwige…

Wie leidt het CDA in barre tijden Maxime,Camiel, Jan Kees niet, noch de Geus Het wordt zo zoetjesaan wel 10e keus Of bent U tot die functie te verleiden? U mag behanger zijn of bollenkweker Het maakt niet uit, behoed ons voor Henk Bleker.…

Wie 'In de Here' is gaat naar de hetero-hemel wie 'van de heren' zijn naar de homo-hel en voor foute vrouwen hebben we nog een heidens 'hemels' eilandje! --------------------------------------------------- De christelijke fundamentalisten in Nederland weten wel raad met onze zeer lang bevochten en uiteindelijk verworven "gelijkwaardigheid…

Ik beschilder geen doek met stadse aangelegenheden de druk op het stof zou mijn dood kunnen wezen inherent aan vrees vlij ik mij tegen jouw borst, zoek de geur van zweet en bedien je schoonheid op het ritme van mijn kloppend orgasme het gespuis dat me belaagt zekert mijn hart in weersfonteinen geen hagel zo slagvast als jouw liefde die…

Het zijn de woorden niet die troosten maar ’t hart dat erin spreekt; verbondenheid verdraagt vaak stilte want veel gepraat verbreekt wat opgebouwd werd al die jaren, wat bindt en doet tezamen staan; Zo laat ons dan het laatste stukje van heel die weg maar samen gaan. Wil ook je tranen niet verbergen, de wanhoop, pijn en eenzaamheid; ik wil…

hij was in eenzaamheid geboren ongewild en onbemind zo stierf hij ook met een zucht van verlichting…

rond de balie heerst onzekerheid de nummers kloppen, maar de tijd holt achteruit op het scherm verschijnt er iets dat correspondeert, getallen met een letter en een grote A erbij: de rij krimpt in tot boze blikken aan een oud begin nog even dan voor het raam verschijnt een blauwe vlek het lijkt op hoop en op een uur dat eerder nog als…

[…] Hij: zie mij hier, bovenop neerkijkend Koor: wij zien hem hoe hij overwonnen heeft maar zijn licht is dof schenkt ons vandaag geen vreugde Hij: mijn zucht naar roem bracht mij hier hoog maar ik heb nagelaten, nagelaten! Koor: in zijn eerjacht Midas aanrakingen ontnam hij levenden alle lucht Hij: deze bittere smaak de eenzaamheid…

Hebt U het wonder wel aanschouwd? Hoe straks aan kale "dooie"takken. Het prille groen zich weer ontvouwt. Hebt U dat wonder wel aanschouwd? Hebt U het wonder wel aanschouwd? Hoe straks de appelaar, zich in haar bloesem hult, Hoe heel de natuur, zich met duizend geuren vult. Hebt U dat wonder wel aanschouwd? Hebt U het wonder wel aanschouwd…

de zon schijnt in kristal breekt in duizend kleuren je ogen lichten op een twinkeling glijdt over je gezicht lippen glanzen en je lach straalt warmte woorden gaan in lentevlucht cirkelen naar mij terug bloemen geuren wiegen in de sprankelende voorjaarslucht kom maar zonnefee neem in je verschijnen de voorboden van zomer…

Wat zegt hier lang of kort, wanneer men 't wel beschouwt? De brave sterft te jong, de slechten sterven te oud.…

Het beste nieuws dat ik ooit heb gelezen. Het lag dus al die jaren niet aan mij! Mijn vruchteloze speurtocht is voorbij. Er is van zijn bestaan geen fluit bewezen. Nu ben ik door die nieuwe invalshoeken benieuwd wat of ik straks weer moet gaan zoeken.…

Als een auto die lang in de regen gestaan heeft optrekt en wegrijdt, blijft waar hij stond achter een plek die zich van de rest van de straat onderscheidt, even nog, tot hij ook nat is en niet afzonderlijk meer bestaat. Dat is wat blijft als je weggaat. -------------------------------- uit: Voor de goede orde (1988)…

Ik heb geen kennis van goed of kwaad of van liefde en haat Bij jou schaam ik mij niet al ben ik naakt Wij zijn het hoogste lied dat niet mag bestaan want ik weet wel ik mag niet van je eten Ik was het even vergeten…

Ik voel me zo geborgen bij jou want ik weet dat je nog steeds van me houdt. Ik kan niet zonder jou. Laat me niet alleen. Ik wil verder met jou in mijn leven En hoop met jou te beleven dat je nog lang bij me zult zijn. Want zonder jou, weet ik, lijd ik ondragelijke pijn!…

kon ik maar bepleiten dat mijn stem voor eeuwig de raadgever van mijn hart zou zijn of dat ik de trots van het verlangen ontvouw in wijze keuzes, niet van jaloezie maar afgeweken van de stille wens dat de dood mag spreken wanneer mijn zaailingen zich hebben gekruist met de toekomst ver vanaf het heden…

De kleine wezens die tijdens onze vroege jaren vreugdevolle herinnering schiepen bij verteluur of eigen verbeelding geven het volgroeide brein vertederd medelijden met wie we eens waren "prille onschuldige zielen beheerst door velerlei schimmen" het sprookje toont een ander aanzien van het heuse onzichtbare leven dat ons voortdurend…

Een goede raad: houd in de gaten waar honden worden uitgelaten. Vaak vind je daar een kleinigheid waarover je gemakkelijk glijdt. Ook wegens andere eigenschappen is het niet fijn er in te trappen. Wanneer ik langs zo’n legsel loop, denk ik: een hond geeft toch veel hoop.…

Zonder te vechten als laatste overgebleven Verdwaal niet in heidense rituelen Geen afgrond waar ik doelbewust op afsteven Ik dunk me heer en meester net als zovelen De kudde zal ik niet braaf volgen Ik steek boven het koren uit Mijn theorieën laten alle betrokken partijen verbolgen Theologie en wetenschap spelen niet genoeg klaar, we hollen…

Cosmeticareclames: ik heb ze vaak gezien, de supermooie dames. Voor schoonheid haast een tien! Ze prijken in de bladen, op billboards en in spotjes. De vrouw wordt overladen met tubes en met potjes. 't Zijn schoonheidsidealen die 't vrouwtje wil bereiken. Ze moet ervoor betalen, dat mannen naar d'r kijken. Een vrouw ging zich verarmen…

De kerk uit de jeugd van die vent Het Huis waar wij ’s zondags verbleven De lucht was voor tachtig procent Van mirre en wierook vergeven Die vent in de kerk uit mijn jeugd Hij leidde een stichtelijk leven ‘Beschermer van alles wat deugt’ Zijn ambt werd kritiekloos vergeven De jeugd van die vent in de kerk Bezoedeld door handen die kleven…