meer
hartenkreet
4,7 met 3 stemmen
1.349 meer dan ooit
is de waarheid
alsof
gouden goden
in ogen kijken
zo waar als ze is
geland
in het niet
van mijn hand
in de lijnen
van vergeten zijn
ben ik klein
zonder jou
als ik bid
naar de sterren
in het licht
van de zon
waar wij zijn
zoals we waren
toen het begon…
Het verliefde Renpaard
netgedicht
1,0 met 1 stemmen
274 Een renpaard te Heerhugowaard
Was onlangs vreeslijk van de kaart
Toen hij de merrie van zijn dromen
Vol in galop voorbij zag komen
En haar slechts stom had nagestaard…
Lekker thuis.
hartenkreet
3,2 met 4 stemmen
406 Ik realiseer mij dat ik verdwaald ben.
Uit het donkere bos komend
Knipper ik mijn ogen even door het zonlicht.
Ik zie twee wegen in de verte;
Links een zanderig karrenspoor
Met nog meer links, armoedige boerderijen.
Rechts, een paars-zwarte asfaltweg
Met evenwijdige witte strepen en lijnen,
Met nog meer rechts modale kubistische nieuwbouw…
Zij
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
220 zij zwiert haar lange rokken
tussen alle mannen door
sommigen versieren haar
doch blijft zij hen 'n dansje voor
ontbloot haar ranke schouder
terwijl zij sierlijk door 't leven glijdt
nimmer lijkt zij 'n dag ouder
beeldschoon hoe zij de dag verblijdt…
VERMAAK OP ZEE
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
616 De trotse stomer Titanic
vaart bij nevelige nacht
over de kalme oceaan
de reizigers daarbinnen
feesten dansen en drinken
in zalen vol weelde
vieren de eerste reis
van hun onzinkbaar schip
hard schurend geluid wekt vragen
vertoont het roerwerk nukken
of zijn we op een kust beland?
mensen lopen langs de reling
gooien afgescheurde stukjes…
Mag ik vriend tegen je zeggen?
netgedicht
4,9 met 7 stemmen
569 Mag ik vriend tegen je zeggen?
Hij zei het vaak bij het weggaan
terwijl ik mijn jas al had aangetrokken
Hij legde dan zijn hand op mijn schouder.
Tuurlijk meneer B! zei ik,
tuurlijk! En ik meende het.
Ik heb altijd in hem geloofd,
hij, die ik al een paar jaar
wekelijks als vrijwilliger bezocht
om zijn eenzaamheid tóch nog
een beetje…
een nieuw begin
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
543 Heel veel wegen hebben wij bewandeld
Heel veel hebben wij doorstaan
We kennen elkaars kanten
En willen er voor gaan
Het verleden de pijn het verdriet de wanhoop de onmacht
Gaat plaatsmaken voor een toekomst met nieuwe hoop liefde en kracht
Twee zielen een gedachte verlangen naar elkaar
De echte liefde komt er wel reken maar…
Rijkdom
netgedicht
3,0 met 5 stemmen
656 Met wilde gebaren
Werp ik gedreven
Al mijn kleding
Woest van me af
Achter gesloten ogen
Broeien de tranen
Op de bekende klanken
Van het hemelse lied
Ik zie de beelden
Van jou in je lente
Dankbaar als toen
Voor altijd van mij…
Verschil van winter- en zomerpassie
netgedicht
4,0 met 1 stemmen
440 Zachte woorden wil ik spreken
in het holst van donkere nacht
strelen jouw blozende wangen
komen wanneer je mij verwacht
in mijn armen zal ik je sluiten
beminnen hartstochtelijk verliefd
zullen we wachten tot buiten
licht weer door het duister klieft
ach als straks de dagen lengen
worden nachten zo licht en kort
menig tranen zullen we…
Vooruitzicht
netgedicht
4,1 met 7 stemmen
324 een bloem draagt bloesem
in het avondrood
verzacht het ademend lood
vertraagt een onbekende dood
het daglicht schijnt zich
toch wijder te verspreiden
zelfs over een grijze berg heen
die al metselend gedacht
een toekomst dicht
ergens gloort het weten
groter dan de zwaartekracht
waarvoor een droom
menselijkerwijze zwicht
het eeuwige…
Kandidaat
netgedicht
2,5 met 2 stemmen
129 Wie leidt het CDA in barre tijden
Maxime,Camiel, Jan Kees niet, noch de Geus
Het wordt zo zoetjesaan wel 10e keus
Of bent U tot die functie te verleiden?
U mag behanger zijn of bollenkweker
Het maakt niet uit, behoed ons voor Henk Bleker.…
WIE ZOET IS.....
hartenkreet
3,8 met 4 stemmen
664 Wie 'In de Here' is
gaat naar de hetero-hemel
wie 'van de heren' zijn
naar de homo-hel
en voor foute vrouwen
hebben we nog een heidens 'hemels' eilandje!
---------------------------------------------------
De christelijke fundamentalisten in Nederland weten wel raad met onze zeer lang bevochten en uiteindelijk verworven "gelijkwaardigheid…
Inherent aan vrees
netgedicht
4,5 met 2 stemmen
180 Ik beschilder geen doek
met stadse aangelegenheden
de druk op het stof
zou mijn dood kunnen wezen
inherent aan vrees vlij ik
mij tegen jouw borst, zoek de geur
van zweet en bedien je
schoonheid op het ritme
van mijn kloppend orgasme
het gespuis dat me belaagt
zekert mijn hart in weersfonteinen
geen hagel zo slagvast als jouw liefde
die…
Troost
netgedicht
3,2 met 5 stemmen
657 Het zijn de woorden niet die troosten
maar ’t hart dat erin spreekt;
verbondenheid verdraagt vaak stilte
want veel gepraat verbreekt
wat opgebouwd werd al die jaren,
wat bindt en doet tezamen staan;
Zo laat ons dan het laatste stukje
van heel die weg maar samen gaan.
Wil ook je tranen niet verbergen,
de wanhoop, pijn en eenzaamheid;
ik wil…
on
hartenkreet
4,0 met 2 stemmen
395 hij was in eenzaamheid geboren
ongewild
en
onbemind
zo stierf hij ook
met een zucht
van verlichting…
wachtruimtes
netgedicht
2,0 met 1 stemmen
142 rond de balie heerst onzekerheid
de nummers kloppen, maar de tijd
holt achteruit
op het scherm verschijnt er iets
dat correspondeert, getallen met een letter
en een grote A erbij: de rij krimpt in
tot boze blikken aan een oud begin
nog even dan
voor het raam verschijnt een blauwe vlek
het lijkt op hoop en op een uur dat eerder nog
als…
Tragoidia
netgedicht
2,3 met 3 stemmen
323 […]
Hij: zie mij hier,
bovenop neerkijkend
Koor: wij zien hem
hoe hij overwonnen heeft
maar zijn licht is dof
schenkt ons vandaag geen vreugde
Hij: mijn zucht naar roem
bracht mij hier hoog
maar ik heb nagelaten, nagelaten!
Koor: in zijn eerjacht
Midas aanrakingen
ontnam hij levenden
alle lucht
Hij: deze bittere smaak
de eenzaamheid…
Het wonder.
hartenkreet
4,0 met 1 stemmen
565 Hebt U het wonder wel aanschouwd?
Hoe straks aan kale "dooie"takken.
Het prille groen zich weer ontvouwt.
Hebt U dat wonder wel aanschouwd?
Hebt U het wonder wel aanschouwd?
Hoe straks de appelaar, zich in haar bloesem hult,
Hoe heel de natuur, zich met duizend geuren vult.
Hebt U dat wonder wel aanschouwd?
Hebt U het wonder wel aanschouwd…
Breekt in duizend kleuren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
171 de zon
schijnt in kristal
breekt in duizend kleuren
je ogen lichten op
een twinkeling glijdt
over je gezicht
lippen glanzen
en je lach
straalt warmte
woorden gaan
in lentevlucht
cirkelen naar mij terug
bloemen geuren
wiegen in de
sprankelende voorjaarslucht
kom maar zonnefee
neem in je verschijnen
de voorboden van zomer…
LANG EN KORT LEVEN.
poëzie
2,5 met 4 stemmen
899 Wat zegt hier lang of kort,
wanneer men 't wel beschouwt?
De brave sterft te jong,
de slechten sterven te oud.…
G-spot
snelsonnet
4,6 met 16 stemmen
1.199 Het beste nieuws dat ik ooit heb gelezen.
Het lag dus al die jaren niet aan mij!
Mijn vruchteloze speurtocht is voorbij.
Er is van zijn bestaan geen fluit bewezen.
Nu ben ik door die nieuwe invalshoeken
benieuwd wat of ik straks weer moet gaan zoeken.…
Weggaan
gedicht
2,3 met 43 stemmen
11.063 Als een auto die lang in de regen gestaan heeft
optrekt en wegrijdt, blijft waar hij stond achter
een plek die zich van de rest van de straat
onderscheidt, even nog, tot hij ook nat is
en niet afzonderlijk meer bestaat.
Dat is wat blijft als je weggaat.
--------------------------------
uit: Voor de goede orde (1988)…
Verboden vrucht
hartenkreet
5,0 met 1 stemmen
579 Ik heb geen kennis van goed of kwaad
of van liefde en haat
Bij jou schaam ik mij niet
al ben ik naakt
Wij zijn het hoogste lied
dat niet mag bestaan
want ik weet wel
ik mag niet van je eten
Ik was het even vergeten…
Echte liefde.
hartenkreet
3,5 met 33 stemmen
2.471 Ik voel me zo
geborgen bij jou
want ik weet dat je
nog steeds van me houdt.
Ik kan niet zonder jou.
Laat me niet alleen.
Ik wil verder met
jou in mijn leven
En hoop met jou te beleven
dat je nog lang bij me zult zijn.
Want zonder jou, weet ik,
lijd ik ondragelijke pijn!…
Raadgever van het hart
netgedicht
4,7 met 3 stemmen
326 kon ik maar bepleiten
dat mijn stem voor eeuwig
de raadgever van
mijn hart zou zijn
of dat ik de trots van
het verlangen ontvouw in
wijze keuzes, niet van
jaloezie maar afgeweken
van de stille wens
dat de dood mag spreken
wanneer mijn zaailingen
zich hebben gekruist
met de toekomst
ver vanaf het heden…
ELFEN EN KABOUTERS
hartenkreet
5,0 met 3 stemmen
371 De kleine wezens
die tijdens onze vroege jaren
vreugdevolle herinnering schiepen
bij verteluur of eigen verbeelding
geven
het volgroeide brein
vertederd medelijden
met wie we eens waren
"prille onschuldige zielen
beheerst door velerlei schimmen"
het sprookje toont een ander aanzien
van het heuse onzichtbare leven
dat ons voortdurend…
Over honden
hartenkreet
3,8 met 4 stemmen
510 Een goede raad: houd in de gaten
waar honden worden uitgelaten.
Vaak vind je daar een kleinigheid
waarover je gemakkelijk glijdt.
Ook wegens andere eigenschappen
is het niet fijn er in te trappen.
Wanneer ik langs zo’n legsel loop,
denk ik: een hond geeft toch veel hoop.…
Primitief
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
297 Zonder te vechten als laatste overgebleven
Verdwaal niet in heidense rituelen
Geen afgrond waar ik doelbewust op afsteven
Ik dunk me heer en meester net als zovelen
De kudde zal ik niet braaf volgen
Ik steek boven het koren uit
Mijn theorieën laten alle betrokken partijen verbolgen
Theologie en wetenschap spelen niet genoeg klaar, we hollen…
Schoonheid
netgedicht
3,7 met 3 stemmen
433 Cosmeticareclames:
ik heb ze vaak gezien,
de supermooie dames.
Voor schoonheid haast een tien!
Ze prijken in de bladen,
op billboards en in spotjes.
De vrouw wordt overladen
met tubes en met potjes.
't Zijn schoonheidsidealen
die 't vrouwtje wil bereiken.
Ze moet ervoor betalen,
dat mannen naar d'r kijken.
Een vrouw ging zich verarmen…
Goed fout
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
204 De kerk uit de jeugd van die vent
Het Huis waar wij ’s zondags verbleven
De lucht was voor tachtig procent
Van mirre en wierook vergeven
Die vent in de kerk uit mijn jeugd
Hij leidde een stichtelijk leven
‘Beschermer van alles wat deugt’
Zijn ambt werd kritiekloos vergeven
De jeugd van die vent in de kerk
Bezoedeld door handen die kleven…