Alle inzendingen, jaar 2016, week 49

Bij het schijnsel van melkwit maanlicht rijpen de geesten die naar liefde smachten. Wordt door passie met elkaar verbonden, en krijgt romantiek iets van een eigen gezicht; wanneer twee geesten in één gedachte samensmelten; en hun geluk reflecteren naar het eeuwig sturend nachtelijk licht. Onder het schijnsel van melkwit maanlicht speelt de…

Na de uitleg, van de ondernemer, werd het eventjes stil, of er nog mensen wilden spreken? Ik zei: ja ik wil. Opnieuw werd het na geschuifel wederom heel stil. Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten slechts drie, die haar wegbrachten. Opzij kijkend naar de kist, zei ik: 't geen niemand wist: ze hunkerde naar aandacht, toen ze die niet…

Een overwinning, dat was vast een grap Een charmeoffensief mocht ook niet baten Dat had ook Diederik dus in de gaten En nu heeft Lodewijk het leiderschap Oh Asscher, jij gehaaide kamerspin! Toch kroop je Samsoms rotte appel in.…

8- Minder of toch meer sprak de dichter en public .................................. dan krijgt u meer Blij* 9- Twitterpresident met veel te lange tenen wereld word je blij?…

slechts een gekleurd dundoek verhult haar lange slanke lijf zonnestralen dringen door tot op haar huid blote voeten laten sporen na op het hete zand een huilend kindje sjokt moeizaam mee aan haar linkerhand op haar hoofd balanceert een waterkruik ze valt me op door haar fraaie ranke figuur donkerbruine ogen kijken me een secondelang aan…

Bij duisternis verlangen naar het licht, bij ziekte naar gezondheid, bij treurnis naar gelach. Maar nooit vervult het helemaal wat wij zo hoopten en verlangden want mens-zijn is onaf, is open. We blijven zoeken en verhopen, we blijven ziende blind omdat er meer is dan ons hart kan dragen. Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een…

achter schuilgewas weerklinkt soms 'n schaduw over hemeldiepe krochten is kaalslag begaanbaar, het oneindige verwantloos, zou dit haar gezicht zijn engel die over mij waakte, mij bewaarde, loodste langs boomloze bosgronden gaat dit pad naar denkbeeldig dolen zonder houvast aan touw of steen om niet te staan met voeten in land zonder…

Zijn boodschap brengt de vrede aan voor de mensen van goede wil laat niemand in de koude staan als dagen donker zijn en kil Zijn licht zal over ons stralen Zijn liefde zal warmen ons hart Hij zal onze weg bepalen ons lichtbaken zijn op kerstnacht!…

Wie ooit begon over 't bijten op je tong, heeft echt nooit begrepen dat er echt mensen zijn, zoals ik die op het puntje van de tong bijten. Dat men tegenwoordig niet meer frank en vrij kan praten over wat je meemaakt, overkomt en bezig houdt. Het puntje van mijn tong heeft derhalve heel wat te verduren, zeker omdat ik gewoon blank…

Zelfs wanneer ik in alle rust loop neemt de tijd mij te pakken en wandelt met mij mee…

Achter de waan van de dag, wentelen trouwe planeten, straalt onze zon. Achter de waan van onze illusies, blijft trouw ons hart kloppen, stroomt ons bloed. Achter de waan van domme macht, leven sterfelijke gedachten, wachtend op de dood. Achter de waan van blindheid, zien blinden licht. Licht laat leven. Licht dat liefde is.…

in de oudheid doopte men de ganzenveer in de inktpot tot de balpen uitgevonden werd schreef men vele bomen vol typemachines kwamen er met een rood-zwart lint typepootjes kwamen vast te zitten in de strijd voor de rechten van de mens ook vandaag voert Amnesty actie met drie klikken op de knop stuur je een ‘brief’ voor hen die wachten…

de waarheid heeft nog steeds iets meer doortekening dat heeft ze op de leugen voor per slot van rekening…

Nu eindelijk die lang verwachte Stilte Rust ook Kalmte Nooit gemis gehad aan misplaatste fake of enge warmte. Opdringerige gedoe zo snel moe, geen feelings of tast Geen begerine lipjes of doordringende ogen - onvermogen -. Pub en Braziliaanse kerel nauwlettend mezelf fijn behoed Priemende ogen kunnen erg veel aan, heb ik aan de lijve ondervoeld…

Ik vraag me wel eens af hoe Jezus het heeft gedaan, ik bedoel niet zijn seksuele escapades, maar hoe hij verlicht is geraakt. Wat ik weet vermoedelijk via liters rode wijn en flinke hoeveelheden hasj. Dat Johannes de Doper hem kopje onder duwde in die rivier zal hem misschien wat slokken water hebben opgeleverd, maar zeker geen indrukwekkende…

moet ik nog langer zwijgen met dit valse omhulsel brekend vermomd sneeuwpoppen verrijzen weet je ondanks de vele tegenstrijdigheden een golf van liefde harmonie en vrede kruipt in 't hart voorbij het gebroken licht veel heb je me gegeven bijna alles dat het leven geweld aandoet zielsverwanten zoals ik geborgen in armen…

ik dwaalde zocht overal contact raakte muren en bomen maar niets dat warmte gaf zag mensen passeren zonder ogen en lijf strak in de kleren voor mij was geen tijd voelde drukte om mij bewegen stemmen bevroren op mijn ijskoude tocht wist dat de tijd stilte ging slaan merkte totale verstarring de trein kwam er aan stond bij de bomen…

Ach! welk diep lijden om te moeten zwijgen. Maar het verbrijzelde maakt het gevoel stijgende. Daarom stil hoog zweven en in zich gekeerd leven.…

Terwijl je slaapt, onder het laken, tegen het licht dat je bedreigt, wil ik een vers dat niets verzwijgt, een sprei van liefde voor je haken. Ik heb je lief, en liefde stijgt tot boven de gedeelde daken waaronder wij het samen maken wat anderen eronder krijgt. Jij bent wat ik ben. Ik ben jou. Jij bent mijn eerstgeboren vrouw. Het leven…

Wie Nederlands als tweede taal studeert, die vraagt zich af: hoe zit dat met de y? Het is de vreemdste klinker in de rij, zoals het woordje ~yoghurt~ demonstreert. En snapt ze deze letter? Mooi gedaan! Houd goede moed - nog negentien te gaan.…

Vacuüm waarin ik moet berusten ik vaar in de schaduw van je licht waarin je de werkelijkheid bewaart, geluidloos in het oog van de orkaan, ik kan er moeilijk tegen dat je van gedaante wisselt, daarin ik vrijwillig moest vervreemden, een windstilte waaruit ik de kracht ontlenen moest om schaduwen te binden, niet uitlegbaar dat alles…

Maakt taal je niet blij als je weet dat een lui paard toch geen luipaard is…

Pijn kan vaak helend werken, slechts amper te bemerken Verwerking hoeft al is het zo beenhard. Wat zo fel opgekropt heb is van geduurende jaren Kan ik alleen laten varen. Niet sofort er de brui aan te geven, zou erg dom zijn. Jullie halen me steeds weer boven water, theater? Denk ik niet... ik kan steeds een verstandje meer gebruiken, mee…

Iedere morgen bij het ochtendgloren. Bij een rood gekleurde lucht. Zie ik nog iets van die nacht te voren. In zijn duisternis voor het komend daglicht op de vlucht. Ben ik een liefhebber van de morgen? Kies ik met eigen reden matineus? Ben ik pas weer gelukkig, wanneer ik onbezorgd het daglicht zie gloren? Is de ochtendstond mijn beste keus…

(wie kent hem nog..?) de overwegwachter haalde de bomen neer en vroeg terloops of ik een open haard had…

ziekte, rouw, de strijd om het bestaan hadden mij geraakt, maar niet getekend nu slaat volwassenheid mij in 't gezicht alleen de zee die werd verzilverd door de late middagzon die mij heel even liet geloven in een wereld zonder managers de zee blijft ruisen in mijn oren…

Jozef ’t is geen nare droom die toestand van Maria is niet gewoon toch treft haar geen enk’ le blaam Het Kind dat zij draagt is in Gods naam haar enige Zoon Jezus die zij zal baren moet u ook in ‘t hart aanvaarden die taak heeft God u opgelegd naarstige timmerman toegewijde vader zo werd hij sint Jozef afgebeeld…

De zon maakt de eenzamen dwaas, doet voorlopen op wat niet is, zo heb ik laatst ervaren; Gezeten op een bank in het park, ontwaarde ik hoe een vrouw met een kwispelhondje naderde. Ik zag in vooruitgang op de feiten hoe ik mijn hand in de krulvacht van het beestje zou woelen, hoe hij tegen mijn been met blijmoedige oogjes staartwiegend zou…

Als het moeilijk wordt in ons leven Wie helpt ons, waar moeten we heen? Er is maar één weg: naar God alleen Hij zal ons troosten en sterkte geven. Wij mogen met Hem verder gaan Vertrouw maar op God de Heer Zijn goedheid keert steeds weer Hij ziet ons in Zijn grote liefde aan. Ga niet alleen, maar ga met God Hij wil ons op de juiste weg…

De laatste prent die maakt hij strakjes boven Een lange rij, een lommerrijke laan Je ziet twee mannen naar zijn uitvaart gaan Als laatsten zijn ze achter aangeschoven En verder hoeft hij weinig uit te leggen Een fluistert zacht: 'Ga jij ook nog wat zeggen?'…