Passievlucht
netgedicht
4,0 met 4 stemmen
110 Gij vroeg was deze hang een zucht
naar Eva's appel, passievrucht,
was deze puur uit nostalgie geboren?
Gij vroeg mij naar de liefdespijn
de pijn van terugkeer naar die zucht,
was haar en mij geen morgenland beschoren?
Ik zei het kan geen heimwee zijn
geen terugverlangen, vlucht of weemoed,
noch melancholie, eerlang verloren
de pijn…
ver is mijn Wad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
64 het land naar zee grenst
oevers over de wrakke
kwelder die met water
lijkt besprenkeld
morgen is de zee weer
haalbaar dichtbij
en draaien kolken onbemand
de wisseling van wacht, eb naar
vloed in tijden nooit gekeerd, onhebbelijk
staar ik naar het Wad dat steeds opnieuw
in dromen aanlandig mij verrast
zij is als een viool ter hand…
cyperse (over poes Joekeltje)
netgedicht
1,0 met 1 stemmen
85 wij hadden thuis een cyperse
een brutale, maar o zo lief
Joekeltje kakte op de trap
en als je er iets van zei of haar te eten gaf
dan spinde zij zachtkens, vol begrip
dacht even na, miauwde 'verhip'
maar zag er niet vanaf
Joris, de kater van de buren
wilde haar gedrag niet langer verduren
en na een brutale haal over haar neus
bleef voor…
virus
netgedicht
4,5 met 2 stemmen
36 ik neem waar en ook niet
zover van mijn eigen ziel
het weinig scheppende gebaar
van de natuur bij de achilleshiel
kleuren zouden moeten fonkelen,
de lucht kan ruiken naar ontluiken
en lammetjes stelen toch genoegen?
doch velen zien echter doornestruiken
in het sombere landschap van onze schrijver
hij teert thans op het oud eelt van d'ijver…
Zwaar weer op komst
netgedicht
4,2 met 5 stemmen
172 Wat heb je gezien mijn goede vriend?
Ik zag een man dobbelend voor z'n geluk
en ik zag dat hij verloor
ik zag een duivel met een valse glimlach
van oor tot oor
ik zag de onthoofding
van drie onschuldige mannen
ik zag een leger kindsoldaten
met huilende handen.
Wat heb je gezien mijn lieve vriendin?
Ik zag zes witte paarden
en een…
"Ik zal je pakken, ‘k zal je pakken"..Thierry Baudet!
hartenkreet
3,2 met 4 stemmen
38 Ik zal je pakken
'k zal je pakken
kent u dat nog van vroeger
toen u kind was
mama en/of papa met u speelde
achter u aan rende
u kirde van het lachen
toen geluk nog heel gewoon was
nu is het lachen mij wel vergaan
het huilen staat mij nader dan het lachen
kan zelfs niet meer glimlachen
want we, ze zullen ze pakken
die linkse, die…
Zomer
netgedicht
4,0 met 2 stemmen
72 het wordt snel weer zomer
waar de hoedjes wuiven
de stranden zich herschrijven
zodat ze blijven beklijven
ik jou meeneem naar de meeuwen
achter het hekje van welgeleden
waar de nonnen pijn leden
door het gegesel velen eeuwen
maar ik wou je zo graag bedanken
voor de dagen van de afgelopen zomer
waar ik bijtijds was bekomen
van al die…
feest van herkenning
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
49 er zijn flarden blijven hangen
restanten mist uit een eerdere zee
er vormt zich aanwezigheid in onze wachtrij
druppelsgewijs, nummeriek
gemeenteloket, mensenheugenis
hangende het onderzoek kunnen we herleven
kaalslag met bos vullen, het bos met bomen
-wat nu volgt is toekomende tijd…
Samenkomen, samen zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
92 Deze rivier ben ik over
nu gaan we weer
anderen zien, liefhebben
als het lukt, iets voor elkaar
krijgen, zo nodig
strijd voeren
nieuwe doelen halen
andere feestjes vieren
eigen wegen volgen
maar morgen of later
komen we weer samen
al naar gelang
onze toekomstige behoeften
het vuur van…
De lente
hartenkreet
2,0 met 1 stemmen
69 Een stralend blauwe
lucht,
met de glinsterende zon.
Lente in geur en kleur.
Een mooi
adembenemend
schouwspel
tussen hemel en aarde.
Fascinerend, de
opleving van de natuur.
Mensen, dieren en de
natuur in magnifieke
sferen.
Prachtig is het om dit als
mens te ervaren.
Opzienbarend, is
de natuur.…
VLINDER
hartenkreet
2,0 met 1 stemmen
89 de vlinder is zoek
bloemen die missen de wei
en ik allebei…
Al wat leeft en voorjaar geeft
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
31 De dag verkwikt vandaag met serene rust
alles geurt en bloeit als een lieve lust.
Zendt het hemelse zo haar troost neer
kijk , planten en bollen geven al kleuren weer.
Vrouwen laten binnen de ruiten glanzen
buiten zie je het vliegjesgoed dansen.
Schapen, wat zou de zin van hun gedrag wezen,
is het dartelen de kuur om wintersmart te genezen.…
Hartverwarmende muziek
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
107 jij zong
de muziek
van het leven
waarin
woorden verhaalden
over liefde en leed
jouw tonen
konden daar kleurend
vorm aan geven
het diepste
verdriet in de
donkere bassen
het ijle geluk
van subtiel
fonkelende kristallen
zelfs de vlagen
van wind kwamen
om hun teksten vragen
gedragen door
het vlammende
schijnen van vuur…
Impeachment?
snelsonnet
4,7 met 3 stemmen
124 We hebben ons gezamenlijk vergist.
We dachten dat die Robert heel wat vlekken
op het blazoen van Donald zou ontdekken.
Het pleit was in de pers allang beslist.
Maar nee hoor, Trump is net zo wit als Mueller.
Is dat een malle mee- of tegenvaller?…
Voor twee of drie
poëzie
3,6 met 7 stemmen
1.213 Gij die dit boek leest, denk niet laag van mij!
Ik kom niet, bleek en ’t oog van tranen rood,
Gelijk een arme, huis aan huis, om brood,
Vol deemoed, beedlen om uw medelij.
Waarom u dan mijn hand die beker bood,
Vol bitterzoete weemoed? – zet, o gij
Voor wie hij NIET is, snel die kelk terzij,
Waarin ik zacht mijn stille tranen goot!
Ik schenk…
Aan de schrijvers
gedicht
3,2 met 19 stemmen
6.337 Neem een schep woorden,
schep mij een taal,
kom op, vertel een verhaal.
Maar tel 't op je vingers na:
het moet helemaal
zelf zijn verzonnen.
Anders hoef ik het niet.
Wat jij hebt gevoeld
dat wil niemand horen,
ook niet wat je 'bedoelt'.
Dus doe niet te echt.
Praat mij niet van wetten,
ik stik al in recht.
Maar tover mij voor
en…
De stilte gedragen?
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
48 In het hoofd,
zo stil, zodat ik de nog
niet gecomponeerde
geluiden hoor,
het zijn de natuurlijkste
klanken, maar strelen
het gevoeligste oor en
mijn vlinders van gedachten
geven oproep aan
mijn gehoor
het is de rust,
het is de enige balans
wat ik zoek en behoeft
geen antwoord
niet met een ongewenste
mening die mij stoort…
Vanuit de lucht groet een vogelvlucht
netgedicht
4,0 met 1 stemmen
61 Op weg door het park naar de andere rand,
waar het riet ruist, deze overkant lonkt
pronken ze ook nu met hun verenpracht,
stijgen en dalen ze met wiekende kracht.
Het weidse land oogt daar een altaar zowaar
't voelt niet raar dat passerend monden openvallen.
Rallen, kuifeendjes aalscholver lepelaar en tureluur
elk geeft echt pracht dit uur…
Monument
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
40 ik ken het vervallen graf lieflijk kind
waar ik ooit voor stond met mijn klas
het wordt door bloem en mos bemind
ja er groeien zelfs pollen en gras
het lag achter het opgehoogde puin
tussen de oever en de versleten brug
waar ik zat en krabde op mijn kruin
en dacht er is vast wel een weg terug
maar nu kijk ik uit over de vlakte
en…
[ Ik ben niet normaal ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
19 Ik ben niet normaal,
want ik heb geen geheimen.
Vertel het niet door!…
De lente lacht Dinant toe
hartenkreet
3,7 met 3 stemmen
101 Zijn oogjes glinsteren
af en toe een geluidje van vreugde
het licht buiten wat hem beter doet zien
de frisse lucht die hem meer doet beleven
tevreden genieten van de lente
de vogels kwetteren buiten, zou hij ze horen?
het doet er niet toe, hij is rijk
de winter zegt hem gedag,
de lente lacht hem toe en hij,
hij, Dinant straalt!…
de verte vinden
netgedicht
2,0 met 1 stemmen
61 met de
overschatting van
een vooruitgestoken
borstkas danste hij
met uitgestrekte
armen om haar heen
ze zouden het
vasteland verlaten
zij was verslingerd
aan een minimum
hoeveelheid licht
ze wilde uit het
beeld verdwijnen
onderbelicht in de
schaduw van het
donker leven
ze vonden
de verte in
een lichtflits…
Vergeten
hartenkreet
4,0 met 1 stemmen
146 Mijn oude klasgenoten, hoe heetten ze ook alweer?
Ik heb ze niet onthouden, de namen van weleer.
Dat roodharig meisje, die met haar manke been.
Oh ja, die oud collega door de drank ver heen
en die blondine met mannen bij de vleet
Ik mag een biet zijn als ik hun naam nog weet.
De tijd heeft in mijn hersens aan cellen zitten knagen
Het geheugen…
Een gebroken hart
hartenkreet
2,5 met 4 stemmen
164 Ik ga naar boven,
Mijn pyjama aan,
Duizenden gedachten,
Die maar niet weg gaan.
Mijn lenzen uit,
Ik stap in bed,
Daar lig je dan,
Zoekend op internet.
Een goede quote,
Die kan omschrijven,
Hoe ik me voel,
Zonder te overdrijven.
De tranen in mijn ogen,
Het is keihard,
Maar ik heb gewoon,
Een gebroken hart.…
Allebei
hartenkreet
3,0 met 1 stemmen
85 Als een rivier met de ene na
de andere meander
zo hield ze eigenlijk toch
ook van de ander
heen en weer
geen weg terug
en op deze rivier
was er geen brug
ze wilde toch zo graag
van allebei houden
beiden hadden haar liefde gegeven
waren steun en toeverlaat, toegegeven
maar ze moest keuzes maken
hoe ze ook probeerde
haar gevoelens…
Zondvloed
snelsonnet
2,3 met 3 stemmen
143 Wat vindt u van ’t klimaat in Nederland?
Zullen we weer een warme zomer krijgen?
En mag de CO2 nog best wat stijgen?
De zondvloed? Ach er is niets aan de hand.
En komt hij toch dan zit ik daar niet mee.
Dan woon ik straks in Winterswijk aan zee.…
TEGEN DE ANGST VII
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
86 NACHTKLEUR
De lijnen sporen aan tot vlucht.
Rust noch duur lijkt hier te vinden.
Het licht begint nu snel te minderen
en met het licht dooft ook gerucht.
Drie gestalten aan de steiger
geven nog tekenen van leven.
Hun stemmen doen de stilte beven,
de schemer lijkt voor hen te wijken.
In het huis achter gesloten luiken
vult de schilder…
Kunst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
131 Kunst,
ontstaan
vanuit het niets
De mens die wil,
blijven geloven
in iets
Met angst
om het hart
Dat we allemaal
verdwijnen
Terwijl vragen onbeantwoord blijven,
niet zichtbaar worden
tijdens het aardse leven
en ieder mens
zich uiteindelijk aan zijn eigen lot
moet overgeven
Blijft de kunst, ontstaan vanuit het niets
zichtbaar…
Volmaakte nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
43 Wat àf is, is volmaakt.
Wat bevroren is, kan niet bewegen.
Toch kan ijs weer stromend water worden.
Zo worden dichters ongewild gewekt.
Wat grote denkers eerder al bedachten,
moest vannacht weer worden uitgedacht,
en poëtisch worden opgeschreven.
Ervaringen van eerder en van gisteren,
die me levendig zijn bijgebleven.
Wat àf was, werd weer…
Je schitterende lach
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
80 jij hebt
je altijd met
kleur gekleed
in je
eerste naturel
was je een beeld
later kwamen
de nuances waarin
je ook kon dansen
soms iets
wijder in het vel
dat beviel je wel
er waren
zonnecontrasten die
schitterend bij je pasten
vaak een
tikkeltje gewaagd
pikant was de grote vraag
veel accenten heb jij
gegeven aan de accessoires…