Huid van lavendel?
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
26 We dwaalden om te vinden
met z’n tweeën alhoewel
we apart vertrokken waren
we raakten elkaars harten aan
een geur overgaat in geluid
gecomponeerd tot een fragment,
zinnebeeld als decor op het
fluwelen doek van de nacht,
we zochten naar duizend
vlinders van lichtzinnigheid,
vonden die in de magische
paringsdans van elk…
MEER VERWONDERING
hartenkreet
2,0 met 1 stemmen
102 Waren wij samen hier niet eerder?
Zeggen, dat je eenzaam bent
is een verwijt aan de ander
Eerst van jezelf leren houden
We gaan nu de diepte in
Jij wordt geregeerd door algoritmen en angst
Nu afstand nemen om naar jezelf te kijken
Bij deze een levensveranderend inzichtje
Mijn hersenen hebben je geparkeerd bij de?
Dit moet gehoord worden…
De zee (2)
netgedicht
2,5 met 2 stemmen
95 Een gouden lente
een zilveren meeuw
op het hoofd
van een bronzen beeld
dat uitkijkt over zee.…
Na regen komt zonneschijn
hartenkreet
3,3 met 3 stemmen
26 Er is geen reden tot klagen.
Laat het regenen iedere dag.
Mij zal het niet deren zolang
ik leven mag.
Ik zou zoveel nog willen vragen.
Zoals zonnestralen iedere dag.
Mij zal het niet deren.
Ik begroet ze met een vriendelijke
lach.
Ik wil van de werkelijkheid leren.
Na regen komt zonneschijn.
Ik wil mijn laatste twijfels verteren
om…
Het wonder van koffie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
90 Oases van koffie bestaan,
temidden van plantages in Panama.
Daar waar zangvogels zingen.
Oases van koffie bestaan,
in kopjes koffie van Boot.
Wat groot is wordt weer klein.
Wat klein is groot.…
Frans in China
netgedicht
1,0 met 1 stemmen
21 Haar vingers flexibel, haar handen vitaal,
ja, zij was lenig, kon goed converseren
- gebaren van armen, druk gesticuleren -
en speelde het spel mee, maar dan nonverbaal
met enthousiasme kon zij compenseren
wat in den vreemde niet snel valt te leren…
Het hart
hartenkreet
3,0 met 3 stemmen
53 Al is het hart vol met
tranen van verdriet,
is merk je snel
hoe klein je bent,
als mens.
Het bewijst
maar weer eens,
hoe kwetsbaar je
bent.
Een ding is zeker,
je moet de draad wel
weer
oppakken,
want als je ermee blijft
zitten,
wordt het steeds moeilijker
op de weg ,
die voor je ligt.…
EEN POES
netgedicht
2,5 met 2 stemmen
62 de poes vangt een staart
slaat haar klauw erin en merkt
hè dit is mijn ding…
kleurige liefde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
29 liefde laat zich niet verleiden
tot het maken van een keuze
van wie je houden mag of kunt
liefde landt in roze wolk gehuld
bij ieder die zich geborgen weet
in de genegenheid van een ander
liefde is een veilige haven
die jij bij de ander vindt
om wie en wat jij bent en betekent
liefde reikt ieder een roze wolk
die zich verlekkerd kan…
[ Ik ben onzichtbaar ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
16 Ik ben onzichtbaar
in het café, als een stoel –
met een kop koffie.…
Samen sterker
hartenkreet
3,5 met 4 stemmen
185 Ik hoopte jaren
Sloot haar in mijn hart
Om daar te bewaren
Ze klopt iedere seconde
werd het ritme van mijn hart
Waar ze slaat in de ronte
Ging zweven
Het beeld van de wolken
Zal ik nooit meer vergeten
Ze ging maar viel terug
Naar de grond omdat ze
Niet los laten kon
Aan verhalen
Die ze wil vertellen
Ik hoor het haar zeggen…
Scholen vis
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
64 ik dreef
op een zee van
geschreven woorden
de aflandige wind
opende een blanco
a-vieren strand
daarboven de zon
vol ludieke ideeën
in zomerstand
ik lachte om de
creativiteit van
koud watervrees
na deze eb ben ik
gaan springvloeden met
gouden grepen uit het goede
wij stormden buien
voorbij in een
extreem calamiteiten tij…
Openen en sluiten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
223 Wanneer de hemel opengaat,
in het midden van de nacht.
Wanneer dromen zijn uitgedroomd,
gedachten uitgedacht.
Geluiden worden weer stil.
Grenzen worden horizon.
Vol stroomt leeg.
Onmogelijkheden worden mogelijk.
Wat stierf kan weer gaan leven.
Wat leeg werd stroomt vol.
Wanneer een nieuwe dag begint.
Met een nooit eerder verteld verhaal…
Horen is zwijgen.
netgedicht
1,0 met 1 stemmen
35 God heeft me gestalkt
in nabijheid van zijn huis
hoor ik gebeden?…
Boerkaverbod
snelsonnet
3,2 met 4 stemmen
148 “M’n boerka uit? Die zou nu niet meer mogen?
Een inbreuk op mijn religieuze recht!”
“Ja, al die kleding weg, dat is terecht;
het zal ‘t gevoel van veiligheid verhogen.”
Verschil van mening mag er dan bestaan,
maar houd vooral je sok’ en schoenen aan.…
Die eerste nacht
gedicht
2,8 met 113 stemmen
30.159 Die eerste nacht, dat we door Londen reden!
't Bestond dus echt! Oxford Street, Regent's Street,
Marble Arch, Bayswater Road, Kensington Gardens:
't leek allemaal één lang vertrouwd gebied.
En toch ook zo onwezenlijk, alsof elk
moment de wekker ratelend af kon lopen,
en alles: huizen, mensen, lichtjes, pubs,
zich in een Dordtse ochtend op…
BADERS HARTEWENS
poëzie
3,6 met 12 stemmen
3.142 Dwars door de tuinen
Van roos en ranken
Zich ’t pad te banen,
Dan door de lanen
Van zand en dennen
Vluchtig te rennen
Tot waar de kruinen
Van hoge duinen
In ’t blauwe blanken
En zo te naderen
Met zwellende aderen
In laatste loop
De harde golven
En, overdolven,
Hun koele doop.…
DOCHTER
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
62 Onzeker heb je zekerheid gezocht.
Angstig dat je weer zou falen
in je gevecht met de Dikke van Dale
werd je Ketelbinkie op het 'Kofschip'
Woorden gebeiteld in je ogen
vielen verbrijzeld op het meedogenloos
papier.
Tot je de pen in je eigen tranen doopte
en je vloeiend je eerste zin neerschreef.…
zomer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
48 de lente voorbij
is zomer genieten
van vrij zijn en plezier
van strand bos en park
met ‘s nachts helder
de maan aan heldere hemel
terwijl warmte briesend
het stof van de dag verwaait
door blad en bloem
van luisterrijk zomergroen
waaruit liederen ritselen
vliegen vogels en bijen
een wolkje eerst alleen
vormt zich tot menigte
met…
Via latina
netgedicht
2,0 met 2 stemmen
47 Geheimtaal voor de kloosteroccultisten
abdijen, bisschoppen en adventisten
pausen, inquisities en juristen
domein ook voor grammaticafetisjten
Àblabs, acc.cum.ínf of a.c.i.
passivum singularis of pluralis
àdhortativus of een potentialis
vis vim vi, haec huius hanc of hi
Lingua latina non iam est mihi
Sit terra levis hodié tibi
Precisie…
Stukjes Oplichtende Waarheid
hartenkreet
2,0 met 2 stemmen
61 vele stukjes waarheid
dansen al vuurvliegjes
om me heen
en dat ze allemaal
ons een blik geven
op het grote licht
geloof ik meteen
maar die ene echte grote
waarheid dat alles
verhelderende licht
wordt nooit gezien
dat blijft steeds uit zicht
we kunnen beter gewoon zeggen
wat we bedoelen
en heel heel misschien
het feit dat zicht…
Poepie van me
hartenkreet
3,0 met 2 stemmen
173 ""Ik wil nu je overleden bent
nog een nacht met je slapen
diep innig verbonden slapen
maar zonder koeling
gewoon in de warmte
van onze liefde voor elkaar
welke nu gaanderweg
ontbonden wordt
je mag gerust gaan stinken, ruiken
want die poepies, scheetjes van je
die harde maar vooral die zachte
die het meest stinken
die zal ik…
[ De stad verdoezelt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
15 De stad verdoezelt
wat donker is met veel licht –
Is zo de hemel?…
Zomerse buien
netgedicht
4,0 met 3 stemmen
120 Die hete zon
rent het alfabet af
letters krijgen vleugels
woorden vliegen fladderend
langs flora en langs fauna
zinnen lijken weg te dansen
om lichaamstaal te willen verstaan
aan de overkant van de oevers
alles wat deugd
gaat ten onder
achter wolken verscholen
daalt de hemel
dichterbij vol liefde
de enige vreugde
het prille…
Dankbaar kussen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
24 Het wordt tijd om op te staan.
Nog zie ik onze twee hoofden,
op onze kussens rusten.
Hoofden, waarin gedachten komen,
en als zorgen verder gaan.
Hoofden, waarin we dromen.
Toch zijn wij onze hoofden niet.
Niet wat onze gedachten waren.
Niet hetgeen wij droomden.
Vannacht.
Wij zijn zoals onze kussens zijn,
waarop we dagelijks slapen…
Plukten bloemen
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
54 we plukten
bloemen zo uit
het onbekende
menden
dieren van een
uitheems ras
hoorden
talen die woord en
zang vermengden
op een manier
die wij totaal
niet kenden
het is vreemd
om hier te zijn en
niets te hebben
het mijn en dijn
is geen structuur
in waar zij zijn
eigenheid en het
onderlinge onderscheid
gaan aan hen…
Stappenplan
netgedicht
1,0 met 2 stemmen
59 Na zeven dagen
nucleaire reacties
moest hij gaan biechten.…
Rookgordijn
snelsonnet
3,8 met 4 stemmen
161 Krijg nou de tering, ik ben de sigaar.
Verplicht moet ik ze in mijn doosje laten
vanwege al die anti-rookfanaten
met hun gezeik, gezemel en misbaar.
Voor stiekem roken op een druk terras
haal ik voortaan een boerka uit mijn tas.…
Ik houd mijn adem niet in
gedicht
2,9 met 37 stemmen
15.389 Ik houd mijn adem niet in.
Dat is fout.
Daarom zit ik hier
Hier leert men het.
Volgens plan.
In deze cel.
Dagelijks minder zuurstof.
Op den duur kan je zonder.
Dan mag je weg.
-------------------------------------------
uit: 'Bericht aan de nachtzuster', 1984.…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3,8 met 14 stemmen
2.167 'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle…