Alle inzendingen, jaar 2019, week 37

Ik ben het vergeten, klinkt dat nu laf, wacht leven noem het God zijn tijd af, is dit voor iets uit het verleden mijn straf. Woorden zijn wel vaker gaan vervliegen daar zal ik nooit ook nu niet over liegen. Maar geloof mij had ik het nu nog geweten dan zou ik echt niet zeggen: ' ik ben het vergeten.' Wellicht fluisterde ik dan ,' weet ze…

gevangen en in de put zuivert de zeelt* het water als uitvlucht *vroeger hield men in de waterput soms een mûdhûn of zeelt die het regenwater vrij van ongedierte hield en dus zuiverde.…

Dankbaar voor deze twee je neemt ze mee je schenkt ze liefde, geeft ze liefde, aandacht en heel veel meer elke dag, telkens weer, keer op keer het verandert je leven, je raakt verweven met elkaar, als gezin, tezamen dat kan ik alleen maar beamen je maakt herinneringen, voor nu, voor altijd, gezamenlijk, je raakt ze niet kwijt je waardeert…

wiskunde kan berekenen wat het hart behappen kan of het opgewonden is tot een natuurlijk getal, cijfermatig getergd, opgepoetst met boenwas hoe de mogelijkheden liggen in termen van kansverdeling met onbekende parameter alles is mogelijk, zelfs de limiet van het onbereikbare, de buigkromme van de hyperbool tot het hart valt in het gat…

Natuurlijk is twee ton niet al te veel En elders valt beslist nog meer te graaien Je moet je daarvoor in wat bochten draaien Maar komt die kans dan ga je commercieel Humberto, Toine en Jack: ‘Gegarandeerd Dat Eva straks ‘Het Spijt Me’ presenteert’.…

Ze houdt haar handen vlak boven me, vol vertrouwen niet op zichzelf of op mij, wat het mij doet wanneer ik aangeraakt word door liefde zonder lichamelijke intimiteit, geen huwelijksband of vertrouwde vriendschap geen wondverzorging, geen hulp in nood, maar het stromen van het stromende in mij het ongrijpbare leven Er is wat er is, ik…

Jouw empathisch invoelen. Jouw inkijk in mijn hart. In hetgeen tot nu toe verborgen bleef; geen plaats in de werkelijkheid had. Mijn ziel overschreed de tijd van een verborgen leed, verwarde vriendschap met liefdestrouw, een desillusie zoals dat heet. Mijn beter weten kleurde immer blauw. Totdat jouw empathie mij nieuwe vreugde gaf; mij…

Met minder lust in macht. Met minder loze spullen. Met minder mededieren, die wachten op de slacht. Met méér welvaart, vaart niemand wel. Zeker dieren niet. Geen boer. Geen heer. Zondermeer.…

wat zon een vleugje wind klein veegje glinsterende regen is alles waar een kind mee kan leven door buiten te zijn een heerlijke wereld om met eigen ogen zo in te drinken kleine stappen om de ontwikkelingen te kunnen behappen een verzadigde zucht als dit alles genoten is dan komt de rust om met alle elementen een droomwereld te…

Zeg Inge, heb jij ook geconstateerd, dat ons sonnettendichterscollectief voldoet aan wat de SER nu decisief voor raden en besturen adviseert? Als rijmen in notulen geen bezwaar is, zijn wij geknipt als quotumcommissaris.…

Mijn verzameling leeg houden lukt alleen door te verzamelen, natuurlijk werk ik aan de verzameling van alle verzamelingen, dat is wat ze tegen me zeggen alsof ik niet weet wat leegte is, ik drink graag absolutie hou toch op Niemand wil mij met nul ruilen, maar ik houd me aan de regels, mag ik nu eens verdrinken wanneer ik dat wil? Ik wil vallen…

Gepoeft, gepaft, ge'n hoort niet el, met wappers en met wissen fel, als smijten, slaan en buisen, dat beide uwe oren ruisen, op vodde en lap en vuil tapijt, dat ‘t kuilt en wentelt wijd en zijd, van ‘t stof! De greppen zweren vervaarlijk, onder ‘t scheren der groeve en fijne bezems, daar ‘t gerokte volk mee henenvaart…

Gekomen uit dalen genietend van vrijheden zag ze door de sporen van de schaduwen de getekende lijnen helder zichtbaar voor haar gezicht. Even keek ze naar de geworden patronen en zag ze, dat de structuren van toen de fundamenten van later werden. Energiek blij en trouw als een manier van kijken, een bewegen naar iets gaat ze op…

"Ik mag niet meer drinken van de dokter" (stelling) reactie "Mag je niet meer drinken van de dokter" (verbaasd) "ja ik mag niet meer drinken van de dokter" (bevestigend) reactie "En wie is dan jouw dokter?" (vraag) "dat is de dokter in mij" (2e maal bevestigend) reactie "Dokter Inmij" (zeer verbaasd) "ja de dokter diep in mij" (3e…

Ik wacht op regen u wellicht de warme zon wens die wordt gescoord.…

Voorbij de Poortloze Poort gaf ik mijn spullen weg – thuisloos zwierf ik onder de Vissen aan de hemel, hun tijd is een lange tijd op de klok van de aarde De steden waren snel gesticht in het korte uur van de Ram – maar Waterman, jouw eeuwen liggen nog ver in de toekomst na de sterke mannen Jij en ik wachten niet meer we lopen voor, in…

Het mysterie van het leven laat zich nimmer eenvoudig lezen in hetgeen de enkeling soms beleven mag op die momenten die pas betekenis krijgen als er iets door werkt van een wonderlijk hoger gezag. Het mysterie van het leven laat tekenen aan de enkeling onuitwisbaar voortleven, op die momenten die van geest en werkelijkheid vreemd, nimmer…

wat is de beste plek om een datum vast te leggen waar spreken we af om te zwijgen bestaat er wel een tijdstip is er een hoogte in ruime zin waarop zwaartekracht en gewicht samenvallen kijk uit, deze horizon is met linten afgezet dit landschap valt binnen grenzen van luchtledig soms houdt voortgang even in en lijkt deze op weerzien…

onze hoofden harten en levens waarin jij altijd aanwezig bent omarmen jou warm elke dag met een liefhebbende lach liever zouden wij de tijd herscheppen door jouw ster aan het firmament terug naar hier te verhuizen zodat wij thuis zijn bij elkaar…

kleuren donkeren in zichtbaarheid van rood en blauwe rotsen naar donkergrijs waarbij het frisse van de vijg een exquise traktatie blijft onbereikbaar ben jij op het tussenpad waar zendgemacht geen soelaas meer geeft op schermen die niet kleuren op elk nieuw gebeuren het is de wereld waar bewegen niet wordt geregisseerd door emoties…

Gedachten fladderen af en aan likken verse wonden in het licht van een bleke maan, verkeer jengelt in de straat, blikken dromen verpakt in monotone regelmaat, maant ongewassen licht tot nog groter spoed, ontneemt de eerste stap de prille moed, wordt energie vermorst, voorbij de dagelijkse kost, wanneer de nachtdraak zich met irreële…

Zij zijn vaak stukken roomser dan de Paus Hun fundament is in beton gegoten Aan Allah´s stam zijn zij de ware loten Zij weten van het naadje van de kous Ze scheiden graag Gods koren van het kaf De Kafir oogst zijn zelf gezaaide straf…

En nu 'k mijn mensenleed heb weggeschreid, En weer, en weer, en weer - nu 'leer ik rijzen Uit slik van werelddwarrel met gepeizen', En 'k zie, 't was alles hoogste Werklijkheid. Zo wil ik dan, genezen voor altijd, Mij zalig om mijn grootste droefheid prijzen, Die aan 't verganklijk Ik het Zelf kwam wijzen In vergezicht op de een'ge Wezenheid…

telkens staat een boom met één been in de grond kapotte enkel, stompe voet in skischoen scheenbeen is verwond maar toch: Hermes! Boodschapper van de goden zet zich af van deze heuvel vleugels bewegen driftig aan zijn hiel en in zijn kroon. --------------------------------- uit: ‘Proeven van moord’, 2005.…

in de schemering van het wakker worden ontsluiert zich uit de mist van het dromen het vrolijk weten dat het jouw jaardag is liever misschien wil je dat niemand kijkt naar de jaren die jij nu tellen mag zou je wensen dat op een nacht de klokken de kalender stilde opdat je ouder wordend jong zou blijven zodat jij de dingen die je deed of doet…

Vereende krachten bundelen mijn spierweefsel tot ledematen.…

Ik weet hoe regen smaakt en bitter kruid in mijn tong snijdt – alles wat eetbaar is geproefd en vernietigend verwerkt tot een hof van herinneringen met paden liefde naar perken vriendschap en bedden ondeugd staken boosheid, vijvers verdriet en een stinkende composthoop van mislukkingen en verlepte idealen het klinkt ordelijker dan de doolhof…

Als het licht het leven dooft van het eens zo artistieke hart, dat van woorden vlinders vormden; vervlochten bloemen rond het eens zo groene blad. Als het licht het leven dooft van het ooit zo waarachtig hopen op dat sprankje eeuwig licht, dat de duisternis voor geluk moest kopen. Dan doet soms het onrecht verdrietig pijn; en huilt het…

het heerlijkste gevoel en liefste geluid is het ritselen van zomerbladeren op mijn warme huid waar statigheid nog lange takken lover genereert heb ik mij neergelegd ja tegen wind gezegd zonder op te spelen hoorde ik al de groene melodie van velen pas ontloken en nu al in het zonnig koor gekropen in warme vlagen weten zij de…

Ik heb niks met dat koninklijke baardje, Maar wel met Maxima’s decolleté. Die inkijk – bij vermoedelijk cup C – Raakt bij mij altijd wel een vrolijk snaartje. Waardoor ik dinsdagmiddag heb gemerkt Dat haar gemoed ook mijn gemoed bewerkt.…