Ik herinner mij toen hij zei
netgedicht
2,0 met 2 stemmen
39 Ik ben het vergeten, klinkt dat nu laf,
wacht leven noem het God zijn tijd af,
is dit voor iets uit het verleden mijn straf.
Woorden zijn wel vaker gaan vervliegen
daar zal ik nooit ook nu niet over liegen.
Maar geloof mij had ik het nu nog geweten
dan zou ik echt niet zeggen: ' ik ben het vergeten.'
Wellicht fluisterde ik dan ,' weet ze…
ZEELT
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
48 gevangen en in
de put zuivert de zeelt* het
water als uitvlucht
*vroeger hield men in de waterput soms een mûdhûn of zeelt
die het regenwater vrij van ongedierte hield en dus zuiverde.…
Dankbaar
hartenkreet
3,2 met 6 stemmen
298 Dankbaar voor deze twee
je neemt ze mee
je schenkt ze liefde, geeft ze liefde, aandacht en heel veel meer
elke dag, telkens weer, keer op keer
het verandert je leven, je raakt verweven
met elkaar, als gezin, tezamen
dat kan ik alleen maar beamen
je maakt herinneringen, voor nu, voor altijd,
gezamenlijk, je raakt ze niet kwijt
je waardeert…
hartlogaritme
netgedicht
4,5 met 2 stemmen
55 wiskunde kan berekenen
wat het hart behappen kan
of het opgewonden is tot een natuurlijk getal,
cijfermatig getergd, opgepoetst met boenwas
hoe de mogelijkheden liggen
in termen van kansverdeling met onbekende parameter
alles is mogelijk, zelfs de limiet van het onbereikbare,
de buigkromme van de hyperbool
tot het hart valt in het gat…
Jinek
netgedicht
3,3 met 3 stemmen
32 Natuurlijk is twee ton niet al te veel
En elders valt beslist nog meer te graaien
Je moet je daarvoor in wat bochten draaien
Maar komt die kans dan ga je commercieel
Humberto, Toine en Jack: ‘Gegarandeerd
Dat Eva straks ‘Het Spijt Me’ presenteert’.…
Handen op mijn lichaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
26 Ze houdt haar handen vlak
boven me, vol vertrouwen
niet op zichzelf
of op mij, wat het mij doet
wanneer ik aangeraakt word
door liefde zonder lichamelijke
intimiteit, geen huwelijksband
of vertrouwde vriendschap
geen wondverzorging, geen hulp
in nood, maar het stromen
van het stromende in mij
het ongrijpbare leven
Er is wat er is, ik…
slechts de openheid van een vrijmoedig hart
hartenkreet
4,0 met 1 stemmen
28 Jouw empathisch invoelen.
Jouw inkijk in mijn hart.
In hetgeen tot nu toe
verborgen bleef; geen
plaats in de werkelijkheid
had. Mijn ziel overschreed
de tijd van een verborgen
leed, verwarde vriendschap
met liefdestrouw, een desillusie
zoals dat heet. Mijn beter weten
kleurde immer blauw. Totdat jouw
empathie mij nieuwe vreugde gaf;
mij…
Metminder
netgedicht
2,0 met 2 stemmen
54 Met minder lust in macht.
Met minder loze spullen.
Met minder mededieren,
die wachten op de slacht.
Met méér welvaart,
vaart niemand wel.
Zeker dieren niet.
Geen boer.
Geen heer.
Zondermeer.…
Buiten
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
60 wat zon
een vleugje wind
klein veegje
glinsterende regen
is alles waar
een kind mee kan leven
door buiten te zijn
een heerlijke
wereld om met
eigen ogen
zo in te drinken
kleine stappen om
de ontwikkelingen
te kunnen behappen
een verzadigde
zucht als dit
alles genoten is
dan komt de rust om
met alle elementen
een droomwereld te…
Open sollicitatie
snelsonnet
3,4 met 5 stemmen
158 Zeg Inge, heb jij ook geconstateerd,
dat ons sonnettendichterscollectief
voldoet aan wat de SER nu decisief
voor raden en besturen adviseert?
Als rijmen in notulen geen bezwaar is,
zijn wij geknipt als quotumcommissaris.…
Lege verzameling
gedicht
2,2 met 147 stemmen
23.030 Mijn verzameling leeg houden lukt alleen door
te verzamelen, natuurlijk werk ik aan de verzameling
van alle verzamelingen, dat is wat ze tegen me zeggen
alsof ik niet weet wat leegte is, ik drink graag absolutie
hou toch op
Niemand wil mij met nul ruilen, maar ik houd me aan
de regels, mag ik nu eens verdrinken wanneer ik dat wil?
Ik wil vallen…
Gepoeft, gepaft
poëzie
3,7 met 19 stemmen
3.448 Gepoeft, gepaft, ge'n hoort niet el,
met wappers en met wissen fel,
als smijten, slaan en buisen,
dat beide uwe oren ruisen,
op vodde en lap en vuil tapijt,
dat ‘t kuilt en wentelt wijd en zijd,
van ‘t stof! De greppen zweren
vervaarlijk, onder ‘t scheren
der groeve en fijne bezems, daar ‘t
gerokte volk mee henenvaart…
Een nieuwe dag
netgedicht
2,0 met 1 stemmen
91 Gekomen uit dalen
genietend van vrijheden
zag ze door de sporen
van de schaduwen
de getekende lijnen
helder zichtbaar
voor haar gezicht.
Even keek ze naar
de geworden patronen
en zag ze,
dat de structuren
van toen
de fundamenten
van later werden.
Energiek blij en trouw
als een manier van kijken,
een bewegen naar iets
gaat ze op…
De dokter in mij
hartenkreet
3,0 met 1 stemmen
78 "Ik mag niet meer drinken van de dokter" (stelling)
reactie "Mag je niet meer drinken van de dokter" (verbaasd)
"ja ik mag niet meer drinken van de dokter" (bevestigend)
reactie "En wie is dan jouw dokter?" (vraag)
"dat is de dokter in mij" (2e maal bevestigend)
reactie "Dokter Inmij" (zeer verbaasd)
"ja de dokter diep in mij" (3e…
Eerlijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
143 Ik wacht op regen
u wellicht de warme zon
wens die wordt gescoord.…
Tussentijd voorbij De Poortloze Poort
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
27 Voorbij de Poortloze Poort
gaf ik mijn spullen weg –
thuisloos zwierf ik onder de Vissen
aan de hemel, hun tijd is een lange
tijd op de klok van de aarde
De steden waren snel gesticht
in het korte uur van de Ram –
maar Waterman, jouw eeuwen
liggen nog ver in de toekomst
na de sterke mannen
Jij en ik wachten niet meer
we lopen voor, in…
Het straalt als het zonlicht
netgedicht
2,0 met 1 stemmen
52 Het mysterie van het leven
laat zich nimmer eenvoudig
lezen in hetgeen de enkeling
soms beleven mag op die momenten
die pas betekenis krijgen als er
iets door werkt van een wonderlijk
hoger gezag.
Het mysterie van het leven
laat tekenen aan de enkeling
onuitwisbaar voortleven,
op die momenten die van geest
en werkelijkheid vreemd, nimmer…
pas op de plaats
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
59 wat is de beste plek
om een datum vast te leggen
waar spreken we af
om te zwijgen
bestaat er wel een tijdstip
is er een hoogte in ruime zin
waarop zwaartekracht
en gewicht samenvallen
kijk uit, deze horizon is
met linten afgezet
dit landschap valt binnen
grenzen van luchtledig
soms houdt voortgang even in
en lijkt deze op weerzien…
bij ons zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
119 onze hoofden harten en levens
waarin jij altijd aanwezig bent
omarmen jou warm elke dag
met een liefhebbende lach
liever zouden wij de tijd herscheppen
door jouw ster aan het firmament
terug naar hier te verhuizen
zodat wij thuis zijn bij elkaar…
De vijg
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
71 kleuren donkeren
in zichtbaarheid van
rood en blauwe rotsen
naar donkergrijs waarbij
het frisse van de vijg
een exquise traktatie blijft
onbereikbaar ben jij
op het tussenpad
waar zendgemacht geen
soelaas meer geeft op
schermen die niet kleuren
op elk nieuw gebeuren
het is de wereld
waar bewegen niet wordt
geregisseerd door emoties…
Nieuwe adem?
netgedicht
4,0 met 2 stemmen
41 Gedachten fladderen af en
aan likken verse wonden
in het licht van een bleke maan,
verkeer jengelt in de straat,
blikken dromen verpakt in
monotone regelmaat, maant
ongewassen licht tot nog
groter spoed, ontneemt de
eerste stap de prille moed,
wordt energie vermorst,
voorbij de dagelijkse kost,
wanneer de nachtdraak zich
met irreële…
Bekeerlingen
snelsonnet
4,2 met 5 stemmen
142 Zij zijn vaak stukken roomser dan de Paus
Hun fundament is in beton gegoten
Aan Allah´s stam zijn zij de ware loten
Zij weten van het naadje van de kous
Ze scheiden graag Gods koren van het kaf
De Kafir oogst zijn zelf gezaaide straf…
En nu 'k mijn mensenleed
poëzie
3,4 met 10 stemmen
1.481 En nu 'k mijn mensenleed heb weggeschreid,
En weer, en weer, en weer - nu 'leer ik rijzen
Uit slik van werelddwarrel met gepeizen',
En 'k zie, 't was alles hoogste Werklijkheid.
Zo wil ik dan, genezen voor altijd,
Mij zalig om mijn grootste droefheid prijzen,
Die aan 't verganklijk Ik het Zelf kwam wijzen
In vergezicht op de een'ge Wezenheid…
Maar misschien wel goddelijk
gedicht
3,2 met 16 stemmen
15.452 telkens staat een boom
met één been in de grond
kapotte enkel, stompe voet in skischoen
scheenbeen is verwond
maar toch: Hermes!
Boodschapper van de goden
zet zich af van deze heuvel
vleugels bewegen driftig
aan zijn hiel en in zijn kroon.
---------------------------------
uit: ‘Proeven van moord’, 2005.…
jou vieren - van harte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
165 in de schemering van het wakker worden
ontsluiert zich uit de mist van het dromen
het vrolijk weten dat het jouw jaardag is
liever misschien wil je dat niemand kijkt
naar de jaren die jij nu tellen mag
zou je wensen dat op een nacht
de klokken de kalender stilde
opdat je ouder wordend jong zou blijven
zodat jij de dingen die je deed of doet…
Evolutiestadium.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
23 Vereende krachten
bundelen mijn spierweefsel
tot ledematen.…
Webhof
netgedicht
2,0 met 2 stemmen
61 Ik weet hoe regen smaakt
en bitter kruid in mijn tong
snijdt – alles wat eetbaar is
geproefd en vernietigend verwerkt
tot een hof van herinneringen
met paden liefde naar perken
vriendschap en bedden ondeugd
staken boosheid, vijvers verdriet
en een stinkende composthoop
van mislukkingen en verlepte idealen
het klinkt ordelijker dan de doolhof…
Dan vlindert soms de vlinder door een korte nacht
hartenkreet
4,0 met 1 stemmen
34 Als het licht het leven dooft
van het eens zo artistieke hart,
dat van woorden vlinders vormden;
vervlochten bloemen rond het eens
zo groene blad.
Als het licht het leven dooft
van het ooit zo waarachtig hopen
op dat sprankje eeuwig licht, dat de
duisternis voor geluk moest kopen.
Dan doet soms het onrecht verdrietig
pijn; en huilt het…
De godin
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
115 het heerlijkste gevoel
en liefste geluid
is het ritselen van
zomerbladeren op
mijn warme huid
waar statigheid
nog lange takken
lover genereert
heb ik mij neergelegd
ja tegen wind gezegd
zonder op te spelen
hoorde ik al de groene
melodie van velen
pas ontloken en nu al in
het zonnig koor gekropen
in warme vlagen
weten zij de…
Gemoed
snelsonnet
3,3 met 7 stemmen
178 Ik heb niks met dat koninklijke baardje,
Maar wel met Maxima’s decolleté.
Die inkijk – bij vermoedelijk cup C –
Raakt bij mij altijd wel een vrolijk snaartje.
Waardoor ik dinsdagmiddag heb gemerkt
Dat haar gemoed ook mijn gemoed bewerkt.…