hoe dan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
51 hoe kan ik je kloven uit steen
als de beitel slechts de
jaarringen kent die hij
deelt met de jaren
die in hem verloren zijn gegaan
ik zie nog steeds geen markant
gelaat of een geschaduwd silhouet
die in ruste het bloed stelpt
van de wonde die
in hem gespleten woont
zelfs de sokkel laat dezelfde
kloven zien die in mijn handen
de rivieren…
ouder worden
netgedicht
2,5 met 2 stemmen
36 ouder worden weet je
is het verlies van de vorm
de verleiding voor de ogen
omdat van onze jeugdigheid
de schoonheid dan bladdert
ouder worden weet je
is het sluipend verval
van de krachtige bloei
die elke ledemaat voelt
als functies langzaam stijven
waar zenuwen losser spannen
ouder worden weet je
is meer en meer loslaten
het weten…
ZWART OP WIT
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
122 een blank
wit vel papier
wordt met zwart
gekleurde inkt beschreven
wit en zwart
blank en gekleurd
ze komen elkaar zo vaak tegen
zoals al eeuwen lang gebeurd
en als alles van zich is afgeschreven
wat men over elkaar kwijt wil
kan men in harmonie gaan leven
de eenheid mens definitief af smeden
en dan is het voor altijd rustig
in beider…
betegeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
38 van een fossiele, stenen vloer
is het lastig eten
zo keurig als het tuinpad van de buurman
ik heb begrepen dat van uitgestorven diersoorten
nog versteende keutels resten
er komt een dag dat niemand nog weet van ons bestaan,
ons bloemenperk, nauwelijks gedragen schoenen omdat
de maat toch te klein bleek
zodat voetstappen in beton zijn…
adem
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
50 buiten staat een man
klein en bijna tandeloos
hij zegt: ik adem
ik adem zegt hij
dat kun je altijd zeggen
daarom zeg ik het
niets is nog voorbij
voel me ik adem nog steeds
mijn adem stokt…
[ Zacht kneed jij liefde ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
16 Zacht kneed jij liefde
in mijn huid, je boetseert mij –
goddelijk zo mooi.…
Al was ik.
hartenkreet
3,0 met 1 stemmen
27 Al was ik nog zo'n goede theoloog.
Had ik de retorische gave van een
goede demagoog. Als het mijn hart
niet had; het woord was krachteloos.
Al was ik gerespecteerd als een
grijze eminentie. Had ik de macht
met evidentie. Als het mijn hart niet
had was mijn bestemming onbestemd.
Al was ik beroemd en een gevierde
held en gaf ik aan de armen…
Een mager plagiaat?
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
23 Ben gekweld onder het juk
van tegengestelde goden, een held
die zijn krijgsverhalen telt, die
zwelgt in eigen heroïek en zielen
knevelt met geweld, zijn tanden zet
in eigen kwetsbare delen van de ziel,
of die onvolprezen supervrouw, trooster
om getroost te worden, mijn meesteres
tussen de tafel en bed, die liegt over geluk,
ziet dit…
Herfst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
38 Onstuimig herfstweer
is aanwezig.
Behoorlijk veel wind aan
de kust.
Lichte zonnestralen komen
door de wolken heen.
De zee met haar ruige
hoge golven
is schitterend.
Een enkeling op het
strand, met langs de
vloedlijn
wat vogels.
Het is magnifiek,
om het te mogen
aanschouwen.
Herfst heeft ook zijn
bijzondere kanten.
Waardeer…
Buikgevoel
netgedicht
3,3 met 3 stemmen
73 Een buikgevoel
Geen 9 maanden
Moeilijke bevalling
Prematuur idee
Weg via het badwater
Het rijpen komt later…
Politieke vluchtelingen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
34 Subtitel: Ik reis alleen
Als het goed is met mijn
lieve partner volgend jaar niet
meer; wij gaan samen en zij beslist
De thrillertitel is van Samuel Bjørk
Mijn Zuid-Amerika reis- en leesboek
te Santiago de Chile
Een wrede dictator, beslist
geen heer
't Was jaren '70 vorige eeuw
Politieke vluchtelingen, 'refugees'
Vele gevlucht…
De groef in vinyl
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
54 ik heb nooit
sprookjes gekend
was toch immers
een grote vent
vaak bouwde ik
met veel blokken
grote muren met een
raam om door te gluren
ik metselde compact
dat toch een kiertje
met uitzicht had op de
woelige werkelijkheid
wel had ik
mijn dromen waarin
alles een keurige
zachtheid kon tonen
zij wolkten en
dolden rond zon…
Boerenopstand
snelsonnet
3,8 met 5 stemmen
162 Wilhelmus van Nassouwe
ben ik van Neerlands bloed.
Het boerenland getrouwe
ben ik het die u voedt.
U slaapt maar ik ben wakker,
aan ‘t werk, vrij, onverveerd.
Het vee, de stal, de akker
heb ik altijd geëerd.
Ik strijd zodat mijn vak
niet stikt in Haagse kak.
(Na rijp beraad met vakgenoten zijn r.4 en het distichon vernieuwd. Eerst…
Zo Vrij
gedicht
3,0 met 49 stemmen
17.009 Altijd wist hij dat hij vliegen kon:
een kleine afzet en de grond liet los.
Aanvankelijk vloog hij dan zo laag
dat één voet nog de vloer kon raken
maar snel werd elke torenspits punt van geloof
en ieder mens versimpelde tot plat ovaal.
Altijd stond hij stil op zijn balkon,
een glans van zeker weten in zijn ogen.
---------------------…
De tocht naar de ster
poëzie
3,3 met 10 stemmen
3.451 - marslied -
Rep uit de schemer uw schuchtere voeten,
Rijs uit het dal om 't licht te begroeten.
Dat zegenrijk valt in uw schoot, -
Heel de aard gaat in bloed en in orelog onder,
Uit haar rokende as stijgt een herelijk wonder,
Dat harten de ruimten instoot: -
Die poolster zal uw leven bestieren,
Haar licht zult ge met ons vieren,
Voort!…
In Goddelijke poëzie mijn hart mijn bron de genezende zon
netgedicht
4,0 met 4 stemmen
49 ik herinner me weinig meer dan
het hunkeren naar je warm vel
voorgoed
bemind te zijn
in de stilte na de jubelende
stemmen op
weg naar huis met de
ganzenhuid nog op de armen
ik herinner me weinig meer dan dat zangvogels
uit de boom
niet kunnen vallen
door wind en brandend getij
terwijl ik de stenen
van de tijd hard en ongenaakbaar…
dag duuk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
52 met jouw ene oog werd jij
te beperkt toch gevonden
door de fokker van jouw stam
wat net nog maar begonnen
jouw leven al voltooid dreigde
uit het stamboek zo geschrapt
afgewezen en verbannen
mochten wij jou welkom heten
als het maatje van jouw vrienden
neefje sim eerst en deugniet ollie later
van peuterjong tot opa-oud
kwispelend veroverde…
genegenheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
35 ben ik jou trouw op de klanken
van het loflied waarvan jij
de noten leerde kraken
dán wel op een manier
waarvan jij wist dat het
mij zou gaan raken?
boven de grijpgrage verbazing
ontwikkelde ik het sober zijn
als een estafette die geen
doel kende, slechts de uitgezette
lijnen overmeesterden mijn
tekortkomingen in een blinde
vlek dewelke…
Allerzielen
hartenkreet
4,3 met 3 stemmen
213 Allerzielen is bidden en knielen
voor iemand die ons dierbaar is
in het licht van een felle najaarszon
verschijnt weer een mooie herinnering
hoor ik een stille mijmering...
over het hoe en het waarom
van ons leven en onze liefde
slechts een knipoog naar de eeuwigheid
maar waardevol om door te geven
al was het met veel verdriet en spijt
als…
niet alles komt goed
netgedicht
3,3 met 3 stemmen
81 ze bouwt haar
onbreekbare taal
uit stenen
zonder te verdwalen
zweeft ze tussen wijzen
van doen en laten
ongelovigen jaagt ze
in hoge stekelige bomen
haar tong is haar hart
uit stenen
bouwt ze haar
onbreekbare taal
niet alles komt goed
weet Cassandra…
[ Met grote ogen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
132 Met grote ogen
kijken naar al de mannen –
mijn tepels terug.…
IN HET CIRCUS VAN DE WEEMOED
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
80 Je bent altijd op zoek naar iets beters,
want je voelt je maar al te vaak down.
Op je dak staat een weemoedig circus,
met een tweeling (eeneiig) als clown.
De verlichting is grauw als een schaduw,
en de herfst weert zich buiten al flink,
het tentzeil hangt slap als een vaatdoek,
maar clowns wenen onder hun schmink.
En jij zoekt maar door…
Sympathie
netgedicht
2,7 met 3 stemmen
36 Met een beetje fantasie
geef je wat sympathie
zodat er misschien
weer iemand even
iets gelukkiger is
en het geeft jezelf
ook een beter gevoel
meestal maar
een kleine moeite
dus je kunt het
best vaker doen…
onderhuids
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
25 vandaag had gisteren moeten zijn
dan waren we ooit ter plekke geweest
dat krijg je als dagen zich herhalen,
zich hullen in onderkoeld weefsel
wat er mis ging? We verbreken zwijgen
niet door in woorden te vervallen
uren lijken alsof nooit geweest, hooguit op
een padenstelsel door onbetreden bos
binnensmonds zwelt een letterstroom aan…
Hun verlokkend lied
netgedicht
3,3 met 3 stemmen
46 kleine woordjes
dansen in de ruimte
hun verlokkend lied
kom zing met mij
met deze melodie
hoor je er echt bij
ja hier waar
iedereen ook steeds zijn
eigen pleziertjes heeft
in warm lachen en huilen
en de wereld buiten
voor even wordt vergeten
want niemand heeft
een echte naam zij
komen overal vandaan
hebben de wereld
rondgezworven…
Klimaatkompas
snelsonnet
3,0 met 5 stemmen
152 De CO2 komt me m´n neusgat uit
en stikstof stoomt gestaag uit beide oren.
Men vindt steevast een bron om aan te boren
gevolgd door wederom een “wijs” besluit.
Vanmorgen kwam het biogas erbij.
Men keert en keert maar weet men wel welk tij?…
De mooiste koe
gedicht
2,5 met 88 stemmen
15.489 De mooiste koe in het weiland
heet 607 400185
maar wij noemen haar Sheila.
Of wij twee vreemdelingen zijn
die prullenbakken zoeken.
Zij heeft oogleden als zalmen
bepoederd met Rimmel
nr. 35 Rich Sugarwhite.
Wij zoeken de komkommer, snijden
een stuk voor Sheila af.
Zij neemt en eet, de ogen geloken.
Minder hadden wij niet kunnen doen…
De merel
poëzie
2,7 met 7 stemmen
1.485 Hoe zag 'k in 't zinkend avonduur
- Een zwarte stip in bleek azuur -
O merel menigmaal
U zitten op die dode tak,
Die boven 't groen nog opwaarts stak
Zo dun en dor en kaal
En trilde onder uw licht gewicht,
Terwijl ge, 't kopje omhoog gericht,
Maar klaar en kwettrend floot.
Ik hoorde uw zangen peinzend aan
En heb toch heden eerst…
Herfstsonate
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
30 Nooit ben ik meer in mijn gedachten groot,
steeds zelden denk ik dat mijn werkelijk wezen
zich tonen zal en zich zal durven te genezen
in de sporen van de steeds nader sluipende
duidelijker dood. Vandaag zag ik de hemel
door het kalend lover, licht verbleekt tot
een ongebluste helderheid. Ik heb mezelf
nog van geen onzekerheid bevrijd…
Oogsttijd
netgedicht
4,0 met 4 stemmen
66 Van harte welkom favoriet seizoen
Bereid ben ik om bladeren te drogen
Je wind maakt me geestdriftig en bevlogen
Ik zou je eeuwig over willen doen
Je vliegenzwam, je web en je pompoen
De dood van groen met opstanding voor ogen
Je spreeuwen naar elkander toegezogen
Je winterslaap, je bosdier op rantsoen
Alleen voor jou zou ik reïncarneren…