Alle inzendingen, jaar 2019, week 42

Als gedicht niet zich deelt in akkoorden als het niet tot een woordspel vervalt, als de spier van de harttaal samenbalt, als de dichter niet de toon verspreidt als hij vrijt met zijn vrouw, als ware ze zijn vriendin, ontbijt met z’n kinderen zo de voortgang van de dag vermijdt. als de dichter zijn waarheid niet herkent als triviale…

Liefde de kracht van het leven De kracht de kracht om te genenzen Soms is het stralende kracht in de hemelse macht Jou je weg te wijzen en je in je eer te prijzen Want je doet dit niet alleen zoals je weet als van voorheen Alles komt er op neer dat je keer op keer Je de kracht in je neerhaalt Als een warmte die in je neerdaalt…

je zou je nog nestelen in geheugen nog oorverdovend een stilte doorbreken een kamer bezoeken en verlaten, je zou de toon van afwezigheid nog inkleuren daarbij hadden we afgesproken niet ter plaatse te zijn, stellig te ontbreken we zouden een herinnering ophalen dat kon aan zee zijn geweest, in een bos tijdens een glimlach, in het voorbijgaan…

Onder de wingerd dans ik met mijn zwanenarm een voor een de druiven boven ons hoofd sierlijk naar jouw verlangende mond in mijn schoot .....Voel jij wat ik voel? Of kijkt jouw verlangen teveel vooruit en maakt het zich zorgen of het zo blijven zal? Ik weet het niet, ik weet het niet We zien het wel, je bent bij mij .....Voel jij wat ik…

luisteren naar de stilte van de nacht liggend in mijn veel te grote bed staren naar de maan die naar mij lacht o, zalig...sterren dansen mijn ballet hun witte schijnsels verlichten mijn geest rustig sluit ik nu mijn bruine ogen denkend aan al die vervlogen tijden ik ben tevreden, ik kan niet anders want een passage die ik nooit eerder heb gekend…

hoe meer hoe minder wat ze gaf was dat ze het luchtledige om haar gewelf voedde met de leuzen uit haar hoofd merkwaardig zoals wolken botsen en de donder zijn pijn ver-licht, zo kon ze zijn zoals het weer de piano bedient op de toetsen van bladerdeeg een broche op haar vest en krulspelden die de volgende strijd ging voorspellen,…

We schuilen onder een boom voor regen die niet meer is. Eén voor één vallen opgespaarde druppels uit bladeren. De brede stam en wijde takken geven geborgenheid in de grijze nacht. Geen ster of maan te zien in de mistige deken aan de hemel. In de verte alleen het geluid van een auto die niet slapen wil. Dan enkel nog het vallen…

Niet geboren om alleen te zijn. Eenzaam in de massa, zo breekbaar en klein. Niet geboren om alleen te zijn. Eenzaam is het sterven, maar zo anders kan het leven zijn. Iedere dag met die ander is een plaats in de massa; Minder breekbaar en klein voor jou en een ander. niet geboren zonder reden, maar als een mens voor de ander.…

Onder haar rokken is de toegang richting het kundalinilicht.…

De Britten broeden briesend met z’n allen op het akkoord van Boris voor de Brexit. Maar Brussel weet niet hoe het met de rek zit en laat Westminster dus maar even brallen. De brave broertjes op het vasteland, in shock door deze Brexit-braniebrand.…

Hij ontstak in gramschap, heftig als die van een Amsterdammer aan een autostuur, die rijdend door rood licht, komend van links, moet wijken voor een ander, die van rechts door groen licht nadert, o het schrijnened onrecht hoe een tweewerf gepriviligeerde een eerlijk man belaagt... Zo was zijn toorn. Hij weende, was vol mededogen, als een vvd…

O Piëteit! Van vroeger tijd, Hoever zijt gij te zoeken! Der vaad'ren deugd ging naar de maan, Der vaad'ren dichtkunst van de baan Voor vreemde zwadder-boeken! Ach! Helmers dood! En Poot niet groot! Is 't niet om bij te huilen? Dit jong geslacht zou, als het kon, De blanken, marm'ren pantalon Van Tollens zelf…

Alleen God weet waarom in 't best van onze dagen Dikwijls zoveel smart, zorg en stof tot klagen In tranen door 't groot verdriet, de jammerlijke plagen Toch zijt Gij o Heer, van d'aller-vroegste jaren Voor ons geweest een toevlucht in gevaren Onze Here Here, die wij ootmoedig eren Ook al schijnt ons niets te deren Kan in een wenk de mens…

ik heb me in de wolken verborgen en wacht op iemand die zegt dat hij niet komt ik heb een hart maar het kan niet spreken ik schrijf woorden in de lucht één stap slechts tussen treurigheid en schittering het is deze herfst de herfst niet…

Daar op dat elfenbankje in het bos, kuste ik een mafkikker van heb ik jou, opdat het een sprookjesprins worden zou, en vlijde me gewillig in het mos. Maar na afloop was ik niet echt voldaan, toen uiteindelijk bleek dat ik de nacht, met Klein Duimpje had doorgebracht. Hij hield zelfs zijn zevenmijlslaarzen aan. Zijn witte paard scheet mij…

Een late vlinder in de herfst, laveert en danst op onverwachte zoetste tonen van dit seizoen brengt een ode aan een onverwachte bloemenoogst in een bijzondere vervoering over overlevende geuren en de amber kleuren van het bladergoed stileert het natte mos op de verlaten aarde, zij is alleen, ontwijkt en gewaarschuwd door mistdruppels…

Rob Jetten gaat nu verder zonder bril En dat moet blijkbaar heel de wereld weten We zouden hem maar eens kunnen vergeten En mensen wat een wereld van verschil! Ik moest mijn hele kijk op hem resetten En wreef mijn ogen uit: Verrek, Rob Jetten! Rob Jetten gaat nu verder zonder bril Want mét zou hij misschien kunnen verliezen Als zijn partij…

deze dag in jou ontmoet, geen opsmuk op de tere plekken maar een carnavaleske invasie van het geheel, morgen is er geen dag maar een beleving in het ontmoeten van mijn IK oké, het leven raast zoals het verkeer zich adert bij knooppunten en allen bekoren zij die ze lief hebben, waarom dan toch hun en wij? maar jij, mijn vaarwater dat…

Waterengelen bouwen luchtkastelen van zand en steken die in brand. Door kieren en naden kruipt de wind door de ramen en spint draden waar geen wiel zich aan wil wagen. Als jij komt, ga je ook weer terug en als je gaat, kom je ook weer weg komen is een verhaal van morgen gaan is de herinnering van gisteren. Wiegend op de wind droogt…

Wie brak het lanzeke O moeder ganzeke Wie brak het lanzeke, Heer Halewijn? Jans Pommeranzeke Van Nieuweschanzeke Heeft dan wel sjanzeke, Kan het niet zijn Grietje en Hanzeke Van woudestein, Ook niet Roodkapzeke In 't bosravijn 'Nee,' zei het ganzeke, 'Niet Pommeranzeke Grietje of Hanzeke Geen Halewijn 't Is ook…

Schiet me, schiet me schiet me naar de hemel boven in de eik, iedereen blootvoets op het familiebed .....Kom erbij, hier ben je vrij! Wij hoeven nergens in te geloven behalve in elkaar, ook de zanger is los, hij lacht om zijn amulet en zwaait naar de oude man: .....Kom erbij, hier ben je vrij! De grijsaard ziet alles met pretogen in zijn…

hij heeft bergen beklommen via afwijkende wegen en kronkelpaden heeft rivieren bezwommen daarin bijna bezweken zich onnodig met problemen overladen toch bovengekomen de overkant bereikt zal hij weer afdalen een weg die soms afwijkend lijkt en dreigen te verdwalen maar ook hij zal als een ieder het einde halen ook hij hoopt na de finish…

Voor eeuwig jong tussen de ouderen van morgen. Voor eeuwig jong geeft het leven aan tijd een gezicht. Voor eeuwig jong vervult een ieder met eigen zorgen. Maar over de waarheid wordt niemand ingelicht. Over een plein klinkt een schreeuw. Dat de eeuwigheid lijkt te verstoren. Mensen staan voor even stil bij het leven dat voorgoed lijkt te…

Een mezzosopraan uit Urk genas het nare frigide gesnurk.…

Goed nieuws, men heeft een medicijn ontdekt om dementie wat beter aan te pakken. Amyloïd-eiwit blijft dan niet plakken, zodat uw levensduur wordt opgerekt. Aducanumab, gaat het middel heten. Een flinke klus om dat niet te vergeten!…

De jongen wachtte op de dingen die komen zouden. Zijn vader zette de kachel op tafel, zijn moeder bracht huisraad naar boven. Toen begon het wachten. Het wachten op het water. Het kwam als een groot grijs monster dat zich breed uitrolde over het bouwterrein over het braakland naar het huis waar hij woonde. Hij hoorde de kelder vollopen, de…

Wanneer zult gij van uwe slaap opstaan? 'Rijs op, mijn kind, rijs op! de dijk is doorgebroken, Het water drong in huis en stijgt elk ogenblik.' — 'Och moeder, ’k lig zo lief in ’t zachte dons gedoken, En ’k was daar in mijn droom zo machtig in mijn schik. Neen, stoor me niet.' — 'Mijn kind kom spoedig in mijne armen, En ’k draag u met…

Haar leeggezogen pen trilt in haar hand uit haar woorden kermt het lijden van al het kwade in het land.…

de vogel vliegt laag aan met vleugels zwaar van ijs in een wiekslag vallen duizend vlokken van de koude takken in de bladerloze boom krast de kraai met schorre keel de pijnboom gaat gebukt onder zijn herinneringen kijk hoe diep zijn takken buigen geen mens die het ziet alleen de kraai weet van de diepe nacht…

Goed, ga dan maar weg, en word maar ongelukkig – veel meer dan met mij!…