Parafrase Psalm 139
netgedicht
2,0 met 1 stemmen
62 waar ik ga
waar ik sta
jouw oneindigheid
omvat
mijn eindigheid
jouw zijn
mijn bestaan
jouw liefde
mijn leven
jouw licht
schijnt
in mijn
duisternis
jij onkenbaar
maar
onontkoombaar…
de laatste novemberdag
netgedicht
2,0 met 2 stemmen
55 eigenlijk achteloos aanwezig
was het een dag aan het einde van de reis
een dag van de raaf
steenmeel en waterlicht
de zon lag op de grond en in de lucht
hing een inversie van tijd
achter de einder bleek geen
vooravond te bestaan
alles was rustig
en niets deed er nog toe…
ONVOLTOOID OPTREDEN...
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
228 buikspreker grijpt plots
naar het hart van zijn kniepop,
die een doodskreet laat…
Woordenschat?
netgedicht
3,7 met 3 stemmen
36 Onderschat de
diepte van de
woordenschat
op de lange duur
als ik hierin ten onderga,
een kansloze strijd tegen
taal en tijd, denk je
dat je alles hebt gehad
vertil me aan de last
van de loden- en de
bodemloze letterkast,
waarin het doel en weg
wordt ondermijnd, denk
ik zin van onzin te kunnen
scheiden, zonder schijn
van zelfingenomenheid…
Verdriet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
100 De oude man huilt,
ik zie hem zoekend met zijn hoofd.
Het verkeer raast eromheen en ik zie hoe hij zijn ogen uitpuilt,
hij staat als verdoofd.
Moeizaam zoek ik mijn weg,
niemand heeft er oog voor.
Ik neem zijn hand, terwijl ik het verkeer stilleg,
hij zegt, ik weet niet waar ik thuis hoor.
Ik denk hetzelfde maar hou mij stil,
kom we gaan…
Vage gedachte [2]
netgedicht
4,0 met 1 stemmen
47 De inzichten in mijn aantekenboekje
zijn raadsels geworden, ik herinner me
de mistige gedachte van vandaag
al eens eerder gehad te hebben
maar helderder, een openbaring
die ik meteen opgeschreven heb
en om haar opnieuw te vangen
ben ik al uren aan het wandelen
snuffelend naar een spoor
loop ik langs de nissenhut
van Het Noorderlicht…
Het Strand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
58 Het strand en het zand,
ik plof neer.
Het is niet meer bemand,
heerlijk z'on heel groot meer.
Mijn gedachten maken mij wakker,
alles komt in mij op.
En zeg tegen mijzelf, hee makker,
wat zitten wij hier tof.
De rust maakt zich van mij meester,
ik zie en hoor niets meer.
Hee daar drijft een zeester,
ik citeer.
Het getij is dood,
de…
Najaar
netgedicht
4,2 met 5 stemmen
108 Het Leven is moe
De takken verdorren
De bladeren sterven
Onaangeraakt
Tot aards stof vergaan
Om weder te keren
Uit 't hemels' sterrenstof
Bij Lentemaan…
Valse contrasten
netgedicht
4,5 met 2 stemmen
166 scherp schuurde
vaal licht
langs schrale takken
valse contrasten
schetsten niet bestaande
unheimliche sferen
het donkerde in
woud en bos ondanks
het gebrek aan bladeren
nog priemde zon
venijnig strak naar
leven op de grond
schijnwerpen creëerde
een bewogen beeld omdat
licht continuïteit doorsneed
er gaat geen dood voorbij…
Gedragen door de wind
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
40 luister mijn kind
je ogen zijn te mooi
glanzende sterren boven
een demonische zee
alleen de gouden zon
kan deze zee verdragen tot
de dagen zullen dagen
troost zich mijn ziel met jou
die mij met God en
mens verbindt
komt kinderen, komt, en luister
naar 't geluid van vogels
de raaf - de mus - de merel -
hoe verschillend
dat…
Geografie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
65 Als je de kaart van
Nederland omdraait, lijkt het
ineens anders...…
geen lief, geen hoop, geen eiland meer
netgedicht
3,7 met 3 stemmen
74 met jou heb ik een eilandje geschapen
de golven flirten in extase met het zand
de dagen zijn zo groots - te groots om te verhalen
en in de verte uit de blauwe lucht daar klinkt de pastorale
jij vlecht jezelf in mij en ik poëtisch jou arcadisch in mijn sferen
zo dichten wij elkanders ogen en drinken nectar uit het hart
in jouw oksel lig ik naakt…
In aanloop naar nieuwjaarsnacht
snelsonnet
4,6 met 7 stemmen
314 Wat maakt dat men zich met oudjaar altijd
te buiten gaat aan megavuur en knallen,
hetgeen helaas in veel te veel gevallen
tot schade, letsel en excessen leidt?
Extremen geven het gevoel te leven.
Wie wil daar niet een lichaamsdeel voor geven?…
De machinist
netgedicht
4,2 met 4 stemmen
106 de machinist verveelt me
want hij vernauwt zijn blik
tot de sporen voor de trein
maar zelf ben ik meestal ook zo:
eens je teveel traagheid hebt opgeslorpt
kan je immers niet sneller
eens je horizon bepaald
kan je soms niet meer terug…
Dat niemand weet
gedicht
3,1 met 60 stemmen
13.079 Dat niemand weet waar of we ons bevinden
en waarom we hier gekomen zijn
wordt angstvallig stilgezwegen voor de kinderen
Die verklappen niets van ons geheim
Er is een plek waar iemand zich ter aarde moet werpen
voor één glas oorspronkelijk water
en een kop vol stof is alles wat hem wacht
Treurclowns murmeren 'dat hij eerst moet leren
door…
Bedenk hoe schoon wanneer wij zijn gestorven
poëzie
3,9 met 8 stemmen
2.442 Bedenk hoe schoon wanneer wij zijn gestorven
De aarde zal zijn die dan naar ons niet vraagt.
Gij weet dat ze altijd eendere vreugden draagt
Als waar wijzelf ons aandeel van verworven.
Wij hebben vaak haar blijde gaaf bedorven
Door zorg die om de dag van morgen klaagt.
Door eigen ondank langer niet geplaagd
Zien wij door anderen haar geluk bëorven…
Sint slaat terug
netgedicht
3,0 met 5 stemmen
565 Een der stervelingen hier op aard
Heeft zomaar impulsief een vers gebaard
Waarin hij, ongerijmd zonder mijn weten,
Mij dementia praecox heeft verweten
Vrijgevig zijn is mijn tweede natuur
Die klaarheid zou ik gaarne willen bieden
Aan hen die dankbaar zijn, geen kwade lieden,
Daar raken kinderen van overstuur
Al voeg ik dan veel woorden…
Ze zwerft ergens rond…
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
58 Ze is al verhuisd in mijn hoofd
eerst gaf mij gehoor van oor tot oor,
en al zo bijna overal - maar wie ze is
zou ze dat zelf nog weten?
een zinloze vraag, want ze is niet
meer vandaag, ik spreek mijn
herinneringen aan naar iets
onvoorstelbaar tastbaar,
misschien luisteren niet naar
zinloze vragen die in het bestaan
een onverteerbaar antwoord…
Hollands weer...
hartenkreet
4,0 met 3 stemmen
196 regen en harde wind
tergen het gemoed
bij vlagen
wakkert het verlangen
aan naar warme
zomerdagen
maar 't is zoals het is
hier helpt geen klagen
er zit niets anders op
dan weerzin te verdragen…
Yannis Koutsouradis, een kunstenaar met kleur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
59 Zie de foto van zijn kunstwerk, mijn gevoel toen ik er naar keek als volgt verwoord:
Als regenbogen zich zouden kunnen verbeelden
dan roept dit buigende beeld
zoveel kleuren op waarover je je mag buigen!…
Natuurlijk voorbij, nooit meer over
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
183 Je hebt mensen mét en mensen zónder
't Basisonderwijs geenszins verwend
Vakanties daarentegen vaak
Las 'k recent in TROUW een 'Ingezonden'
Een mevrouw P. uit onze hoofdstad is ontsteld
Schoot met VERWEND, geenszins raak
Echt geen idee van werk en uren
Over correctiewerk thuis
Spreek ik niet; zeker niet voor 'k staak
Als 'kind van' en…
Kattenescapades
netgedicht
2,0 met 2 stemmen
103 Die nachtelijke kattenescapades
Zijn vele vogelaars een doorn in 't oog
Geen grutto, leeuwerik vliegt meer omhoog
Maar blijven weg of doodstil in de Hades
Jazeker, ook de poes van Midas Dekkers
Vindt kool- en pimpelmezen echt iets lekkers!…
scheppend
netgedicht
4,0 met 2 stemmen
89 het schrijvende
diepe zelf verkent
een denkbeeldig
onmetelijk landschap
het tekent beweging
een gevleugeld tweespan
dat het witte en zwarte
paard gaande houdt
het krast op wit tot het
zwart tevoorschijn komt
het hoort hoe Thor over
de rooie gaat
het schrijvende
diepe zelf
schrijft zich los
van de ander…
OPSTANDIG
netgedicht
1,0 met 1 stemmen
63 XI
'Rage, rage against the dying of the light'.
Dylan Thomas
Onder stil gestommel
begint de aula leeg te stromen
en na: 'En de dood wordt
ontdaan van zijn macht'
en na: 'Verglijd niet lijdzaam
in die zachte nacht'
zal Geron weldra in rook
opgaan boven de bomen.
Maar via de achterdeur verlaat
hij met zijn wandelstok…
Eus (Özcan Akyol)
netgedicht
2,5 met 2 stemmen
295 Özcan Akyol heeft het niet getroffen
Zijn schoen is voor een O van marsepein
Met beide puntjes net een maat te klein
Dankzij Jamin heeft hij nog kunnen boffen
Het was de Rotterdamse snoepgoedreus
Die zei "Geen nood, dat komt wel goed, hoor Eus!"…
Een waargebeurd sprookje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
25 Lezend, liggend in de tuin
zag ik kabouters dansen,
ondeugend in het heggegroen
met de elfjes sjansen.
Ik las veel sprookjesboeken
en heel veel ridderverhalen
over draken en kastelen
die zich tot droom vertalen:
dromend streed ik zij aan zij
met Ivanhoe te paard,
dapper en heldhaftig zwaaiend
met m’n houten zwaard.
Later hoorde ik…
VLIEGEN OF ZWEVEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
233 hij sprak mij aan
van man tot man
en weet je wat hij zei
ik kan ik kan echt waar ik kan
er niet meer tegen
dat zei hij tegen mij
weet je dit is zo geen leven
hij nam me in vertrouwen
misschien moet ik maar gaan
niet doen zei ik het zal je berouwen
ach niemand ziet me nog staan
dat zei hij tegen mij
misschien vliegen in de nacht
misschien…
Gloed
netgedicht
3,2 met 4 stemmen
84 Ik denk aan jou
ik droom van jou
ik draag jou in mijn ziel
de wind om mijn hoofd
fluistert zacht en belooft
ik wil jou het mooiste geven
mijn liefste mij lief mijn leven
hopelijk krijg ik geen berouw
want ik voel nu een gloed
ik lijk wel een debiel
ik draag jou in mijn ziel
en deel met jou mijn bloed…
[ Soms blijven bloemen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
9 Soms blijven bloemen
vele jaren gesloten –
wachtend op liefde.…
Als lopers gaan sloffen
netgedicht
2,2 met 8 stemmen
21 Als lopers gaan sloffen
verliezen in tijd
en torens gaan vonken
verfikken tot nijd
pionnen zich buigen
en niemand meer pleit
dan weet je dat jouw weg
nergens toe leidt
Je neemt ons op sleeptouw
op jouw weg van smart
toch zelf gekozen
het is jouw kleur van hart
Laat los nu die woede
die hang naar venijn
omarm eens de rede
verval tot een…