Hier en overal mijn vriend?
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
26 In de krochten van de geest,
heb ik het vermoeden dat ik op mijn
tochten hier al eerder ben geweest en
de diepste wonde hier het best geneest,
telde ik in woord en liefdesdaad nooit
ongeschonden waarin ik telkens schipbreuk
leed, de smaad en lot zichzelf
voorspelde, als roerganger verkleed
gebonden aan de stoutste dromen vallen oceanen…
zwerftocht
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
95 waarom zocht je de maagdelijkheid
van onbetreden terrein
als nachtblinde vogel in gekooid
niemandsland, met zeewater reikend
tot grijze horizon, echo’s langs
doofstomme gewelven
gelijkend op avondstilte, op aankomst
in marmeren afwezigheid
gevuld met bomenschemer en
bladerloze beenderen?…
VAR
netgedicht
2,0 met 2 stemmen
115 De functie van de VAR is varriabel
vervarrend ook de rol van buitenspel
dat zonder VAR niet wordt gevarrifieerd
door wie wordt alles ge-interpreteerd
de een, die toont wat reeds geregistreerd is
of ziet de ref geen opzet in het spel
of toch weer wel, maar wie ziet het verkeerd
zijn scheids en VAR tezamen lotverdelers,
waaróm blijven…
Vergane dromen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
85 Bomen schetsen ragfijn
aders op het huis.
De bomen worden omgehakt,
verschrikte vogels vliegen weg.
Het huis ziet nu
grijs en grauw.
Gestapelde stenen.
Na een aderlating.
Het lijkt in rouw.
De bomen, immer goedschiks,
tonen medelijden met het huis.
Zij nestelen er zich als meubels in,
schenken comfort en warmte.
Vergeefs, het huis…
hoe zou het ze vergaan (3)
netgedicht
2,5 met 2 stemmen
82 hoe zou het ze
vergaan als de
attractie van
rechte lijnen
verbleekt door
vrije curves en
ruige kronkelpaden?…
Diepgeworteld
netgedicht
3,7 met 3 stemmen
45 Verwacht niets meer
wacht niet langer
neem het lot in eigen hand
zo heeft ieder mens zijn eigen beslommeringen
maar grijpt het leven aan
hebben ze ooit anders gedaan
bomen laten hun bladeren vallen
tulpen bloeien maar even
maar ze zijn niet dood
van nature hechten ze zich
diepgeworteld aan het leven
dankbaar welke kans hen dit bood…
De Gouden Koning (“El Dorado”)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
39 Het was geweldig
om koning te zijn
maar ik heb niet de macht
om het einde tegen te houden
Ze kleden me helemaal uit
en smeren me in met vet
blazen met pijpjes stofgoud
op mij, bedekken me
met jarenlange afgunst
Een optocht brengt mij weg
naar de troon op het vlot
het is een meedogenloos spel
Schitterend in het licht
van mijn vader…
Pennenvruchten en wierooklucht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
42 Al had ik boven niets besteld noch te verlangen,
keek ik net naar het thans zwijgende groene talud
de echte grijzere voorjaarshemel met lichte mist,
ik vroeg me meer en meer af hebben ze zich vergist
ongeduldig bewolkt onvervuld zich dit weer voorgenomen.
Al die samenpakkende druppels voelen plots zo raar.
Moest iemand te lang wachten, had iemand…
Heerlijke dromerijen
netgedicht
2,7 met 7 stemmen
144 mag ik af en toe
even alleen
gewoon wandelen in
jouw tuin vol herinnering
de eerste zaadjes zien
die we in wedstrijd
hebben weggeblazen
na hun pluizige bloei
omkijken naar
de wereld die we samen
hebben zien groeien tot
de dag van vandaag
soms was ik alleen
maar altijd zag ik jouw
handen hoorde de kleur
van je lach om mij heen…
De avond
snelsonnet
3,7 met 7 stemmen
134 Een dichteresje ploegde dag en knok:
ze loodde pot en balde kloek haar boeken.
Met fiere focus loerde ze op koeke
en oefende het roepen van de lok.
Dan klokt van ver de avond die haar wacht -
hij landt haar dromen, kust het meisje nacht.
Dit is een snelsonnet in de vorm van een luchtfiets. Een luchtfiets is een light verse vorm (bedacht…
Ernstig
gedicht
2,7 met 22 stemmen
5.974 Hij zegt of hij ernstig is,
als iemand aan wie voor altijd is verdwenen,
of niet ernstig is
te laten willen door wie het meest dichtbij is,
nu en steeds weer,
als hij jong is of oud is.
Niemand zegt: 'Dat is niet makkelijk.'
Het is duidelijk dat hij dit niet zomaar zegt.
Hij neemt een bad,
droogt zich af, zegt niet doen
wat hij eerder…
De Zaterdag Avond
poëzie
3,1 met 24 stemmen
6.612 De koelte van de avond
Verspreidt zich over 't dal;
De koeien keren loeiend
Terug weer naar de stal.
De krekel ronkt in 't lover,
De rietmus zingt niet meer;
De leeuwrik daalt in 't koren
Weer op zijn nestje neer.
De velden in het ronde
Zijn duister reeds omhuld;
En lichte wolkjes zweven
In 't Westen nog verguld.
De spade op…
Champions League wedstrijd!
netgedicht
3,0 met 3 stemmen
159 Champions League wedstrijd -
een onzichtbare speler,
moet zich gaan douchen…
JAPONAISERIE
netgedicht
2,3 met 3 stemmen
59 1.
Kraanvogels trekken
in formatie langs de maan
als de reis begint.
2.
Tegen het nachtlicht
staat hun vlucht afgetekend
als bewegend schrift.
3.
Lees deze tekens
van hun nachtelijke vlucht
als levensverhaal.…
Uit de bocht
hartenkreet
3,0 met 3 stemmen
190 In het jaar 2006 zette ik de eerste schreden,
ongeoefend en aarzelend langs smalle paden;
mijn eerste gedicht op deze site, het laat zich raden
kwam niet in de buurt van hoe anderen ’t deden.
In mij school geen dichter, maar zestien lentes jong
creëerde ik verzen tijdens mijn ontluikende liefde
voor mijn eerste meisje. Een stel vlinders doorkliefde…
Luchtvaart versus Slotervaart
hartenkreet
1,0 met 1 stemmen
47 Luchtvaart....
ik voel best wat of meer mee
met de strategische stiekeme aankoop
van 14% aandelen van AirFrans-KLM
nationalisme, trots, werkgelegenheid etc.
we zullen ze een poepie laten ruiken, die Fransen
want blijf af van onze luchtvaart, ons Schiphol, onze KLM
Slotervaart....
ik voelde ook best en des temeer het verdriet
van de…
windpaden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
90 wind woelt door het gras
een zeis die lucht snijdt
door hardgroen tapijt
breed omgeslagen
op zware klei
nat en breed een hark
met wilde steel beweegt
naar de vesting van de dijk
doof in rust voor de halmenkust
waar bovenaan hekken als
verwaaide stutten staan
een wijde rok die traag
schokt om het lijf
ruw als een windvlaag
in het…
Merel
netgedicht
3,8 met 6 stemmen
280 Kwart voor vijf vanmorgen,
een matineus concert.
Een merel uit zijn zorgen,
zijn snavel wijd gesperd.
Wakker liggen in je bed,
de maan beschijnt het duister...
De wekker hoeft niet meer gezet,
vooruit vogel ik luister.…
Houd van mij – 3
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
31 Ketens van vijf keer handen geven
hebben een net om mij geknoopt
dat me verbindt met iedereen
op aarde, zeggen ze, met de wereld
die mij toeroept:
Houd van mij!
.....Daar kan ik echt niet aan beginnen
.....naastenliefde prima, maar
.....fysiek en financieel
.....heb ik mijn grenzen
.....en dan nog, wat is het antwoord
.....als ik jou…
zijn ze nodig (2)
netgedicht
2,0 met 1 stemmen
67 zijn ze nodig
als schoonheid zich
vlak onder je neus
aandient in kleine
meeslepende
rondingen en
vloeiende lijnen?…
Geheime melodie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
32 natuurlijk is het dom gedroom
dat vrede kan bestaan
ooit heb ik het gedacht als kind
toen ik niet helder zag
vrij jong heb ik al gevoeld
hoe veel gelogen wordt
valsheid en bedrog zag ik
in grotemensen ogen
ik wil niet lopen aan de lijn
van onverschilligheid en ego
ik hoor de geheime melodie
van trillende vlindervleugels
.…
ABBA
netgedicht
2,7 met 3 stemmen
100 A-b-a-b wordt nu a-b-b-a,
Dat heeft een bij de voetbalbond bedisseld.
Het schema bij een strafschopserie wisselt,
Wat door mij word ontvangen met “Hoera”.
In ABBA zit altijd veel melodie,
Het voetbal ademt steeds meer poëzie.…
Nachten zijn moeders
netgedicht
3,7 met 3 stemmen
71 De nacht fluistert verhalen,
die ik alleen in stilte horen kan.
Ik luister.
Mijn ziel vertoont beelden,
en leert me kijken in het duister.
Ik zie.
De nacht maakt me sprakeloos,
en leert me nieuwe woorden spreken.
Duister spreekt een taal van licht.
Ik fluister.
Nachten zijn als moeders.
Moeders die nieuwe dagen baren.
Dagen waarin…
Versierd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
49 Versierde waarheid
mooier dan realiteit
nog net geen leugen…
Dat zonmoment
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
83 zij was geen
kolibrie of bij
maar haar
sfeervolle plaatje
overweldigde mij
vingers die
voorzichtig het
hart opende waar
daglicht zacht
naar binnen ging
op dat zonmoment
spiegelde de bloem
zijn bloei in
specifieke kleur
aan het firmament
dat beelden zond
langs nanodraden
naar een ver heelal
waar ook vingers
waren van jouw…
fataal verliefd op Callantsoog
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
76 op weg in een serene gang
naar een uithoek van mijn dromen
gedreven door de sterke drang
om hier steeds terug te komen
langs vaalgroen mos en paarse bloemen
volg ik het pad over de duinen
om daar de zee zien op te doemen
en door het rulle strand te struinen
hoe zoet smaakt de herinnering
aan de jaren van mijn jeugd
de beelden die ik toen…
Lentekriebels
snelsonnet
3,6 met 5 stemmen
145 Het is mooi weer, de bus brengt mij naar “Stad”.
Van 't witte Peerd een stief kwartiertje lopen
naar d'Olle Grieze. Eerst een ijsje kopen
bij Talamini. Zo wie doet me wat.
Nu weet u wat beroemde dichters doen
als ze een keer niet werken voor de poen!…
Kunt Gij nog wreder slaan!
poëzie
3,7 met 9 stemmen
2.329 Kunt Gij nog wreder slaan! - mijn God! mijn God!
Zie, ik ben sterk en breken zal ik niet,
Maar was er één die Gij zó lijden liet,
Wijl hij U lief had, boven zielsgenot?
En nóg zal ik niet vloeken 't mensbestaan,
En 't Leven niet, en Uwe naam niet smaden,
Zelfs met dít mateloze Leed beladen,
Neem ik het Leven uit Uw handen aan.…
Wij speelden op het strand
gedicht
2,3 met 107 stemmen
23.865 Wij speelden op het strand, wij waren
van voor de oorlog en de zee
was toen nog een uitgestrekte vrede.
Hij had iets behouden van dat voormalige
of het niet ophield, of het niet afliep
of het nooit uitlopen zou
op een landinwaarts dat zich uitrekt
achter ons om
tot het de zee weer tegenkomt.
----------------------------------------
uit…
Mooier wordt het niet
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
26 Ontboezeming van mijn
twijfels als stoffelijk wezen
leg ons in een glazen kist,
waarin we samen waker werden
geaardheid getoetst aan die van mij
vervoering waarover je moest waken
daardoor wordt herboren, ook
met stilste dood aan ons zij
die wordt opgeschort, laat me
spelevaren in de duistere uren
als vlinder van de nacht die de…