Alle inzendingen, jaar 2020, week 14

laat je dragen door diegene die sterker is neem de liefde van het hart dat voor je klopt aanvaard het geloof in een nieuwe morgen doorleef de wond maar ga en sta op! vind de bloemen de liefde in elke knop…

veranderd in een oogwenk is de hele wereld om ons heen alles wat ons lief en dierbaar is weigeren wij stellig het bijzijn we leven op afstand van elkaar om zo de belager te overtreffen de ons heimelijk verholen vijand ontziet niets- en niemand meer de mensen die ons er toe doen raken wij dag na dag nog kwijt door het gebrek aan…

Zo te sterven als een vlinder op het water Geruisloos, voor de stille week, niet later Haar laatste wens was in besloten kring met zang en dans te worden gecremeerd Waar naast haar odes aan Piaf en Shaffy en 'Ne me quitte pas', chanson van Brel, In een laatst encore als requiem Haar 'Laat me niet alleen' gememoreerd…

Mijn vader heeft mij geen moer geleerd niet dat ik hem dat nu nog kwalijk neem maar 2 linke handen blijft confronterend wrang geen moertje weet ik te onderscheiden van een spijker neen dat gaat ook te ver, wel iets geleerd maar het verschil maakte me afhankelijkheid van een handige Harry kwam ook niet aan vaders werkbank op zolder dan waren…

toen het tijd was stond hij op met bovenmenselijke kracht een verhaal, een hogere macht een steen werd verlegd zo wordt er gezegd toen het tijd was haar dienst en zorg ten einde met bovenmatige inzet op kwetsbare patiënten gelet stond zij erop met Pasen terug te komen om stenen te verleggen…

Op vleugels van ongelijk stort ik neder, op vleugels gezalfd met olie stijg ik weer op kom naar je toe met een veer in het Woord leg ik mijn hand in het Woord is het goede stroomt de liefde de barmhartigheid maar ook de pijn van het vervolgde volk mijn broeders en mijn zusters de haat die ons verwondt om het breken en delen…

Ik hang hier maar Wat zou ik spartelen? Helemaal voor mezelf de pot thee, de tafel de kamers van ons huis met zijn nieuwe ramen de krassen in de kast al de cadeautjes die ik aan jou gaf en de poster van het schitterende water aan de horizon met de schim van een schip Ik hang hier maar wat rond in jouw afwezigheid niet in staat tot…

buiten het dorp waar stilte het kenmerk van stil nog Stiller verstilt in de afwezigheid van rumoer zwoegt het opkomend gras zich door de poriën van dauw om voor het eerst het zonlicht te beschaduwen door in de luwte van het nog niet-weten het herstel van na de winter te zijn vergeten, kleine stroompjes water voeden de nerven die…

Routineus joggend door het lentegroen staat daar, confronterend, een reëel object... Waar duidt dit op, wat geeft het aan? Dat Jezus écht is opgestaan? Niermeyer's 'Geometrische Tantra' toont zijn heilzame werking: dwars door alle structuren, gedachten, moeizame totstandkomingen, feiten valt hier het Licht als een verlossing - inderdaad…

de frisse morgen kust met tederheid mijn huid ik ben weer buiten…

het negeren het jou niet willen laten zijn het gewoon ontkennen door te zwijgen doet soms pijn wat te doen? Overrompelen met liefde? Onzin Het met eigen wapens bestrijden? Deels effectief maar een zee blijft alsmaar komen gaat nooit opzij overspoelt je voeten en dromen en trekt zich even terug om dat te voorkomen verlaat het…

(Dit schreef ik voor een lieve vrouw, die haar man zo mist) Lieve man Op elf april zou je 63 geworden zijn. Helaas is dat er niet van gekomen, ik mis je nog steeds iedere dag. Onze verbondenheid was groot. Nu in deze periode heb ik het nog veel moeilijker, want wat hier op deze aarde gebeurt, is heel erg. Het coronavirus…

De dag breekt al aan kleurige binnenkomers vullen de ramen.…

Wilde lekker relaxed een stukje fietsen in de zonnige blije lentenatuur maar velen hadden ongeveer hetzelfde idee racefietsen scheerden rakelings langs motoren en brommers scheurden brullend, knetterend en stinkend voorbij heb toen maar razendsnel het hazenpad gekozen de fiets ergens neergezet om een stukje te wandelen met een frissere…

niet alles wat jij raakt deelt zegeningen uit opent vaak heel ongemerkt je ontvankelijke huid terug in herinnering ontmoette je het voorval dat voorafging aan de geregistreerde beschadiging van opzet wordt niet uitgegaan kwade lijnen hebben in principe geen bestaan in jouw contacten het is uiterst zeldzaam een tegenpool…

Ach mensen toch, ‘Bewein Dein Sünde groß’ En dochterlief, kom hier en ‘Helft mir klagen’ Normaal klinkt dit alom in deze dagen Maar dit jaar is ons land Mattheusloos ‘Aus Liebe’ klinkt in twintigtwintig niet Gelukkig is er het Coronalied…

Vandaag is alles klein. Niets groots mag erin. God heeft de stoppen losgedraaid. Een beduimelde vrede op de aarde losgelaten. Enkel wat zonderlingen veel te vroeg op pad. Diep voorovergebogen duwen zij tegen de leegte in de straat, tegen de vragen die hen kwellen. Hij?...Wanneer dan wel?...Deze. Geen andere vragen…

De geest rijpt aan de stof, zoals een bloem Die zich voelt, door de hemelstof begoten, En hoort het kloppen aan haar donkre doem, En springt de kelk uit, die haar hield besloten. Stof is het Al, de geest is hare roem En alderfijnst sieraad, uit licht gegoten En zwevend erts dat ik te zamen noem Muziek, der aarde zee en lucht ontvloten, Hoort…

Als er dan al woorden zijn en je gooit ze in het meer Wil de plons, de spetter de rimpels, de golven de laatste klinkers van al dat en meer Als er dan al woorden zijn, smijt, gooi, werp, verhit, onbezonnen, onmogelijk onbegrijpelijk, hart en zeer, Haal adem, verdrink niet…

De snaren van gevoelens Als een harp liefde speelt Zijn hand streelt haar haren Een traan die ze met haar ooghoek deelt De blijdschap schenkt haar liefde Slechts hij die het ziet Z’n gebaar geriefde Een glimlach die ze achterliet In haar hart is zij een vlinder Als de mooiste roos in liefdespracht De manier waarop hij haar beminde Het…

Corona gooi het maar op m’n bordje corona’s alfabet ingrediënten adem tekort afstand houden anderhalve meter apotheek app applaudiseren arts bedankt begraven beschermingskleding beter(ge)worden beschuldigen boete Brabant China chip codid 19 coma cultuur-stop desinfecteren dood droge hoest economie Europa facebook gezondheid…

Piet den Haan uit het mooie Barneveld, was iedere dag vroeg uit de veren, om zijn veeleisend vrouwtje te eren. Was erg op dat verwende nest gesteld. Ze kakelde altijd aan één stuk door, had dan voor hem één of ander karwei. Gedwee was Piet er als de kippen bij, maar gaf op een dag daaraan geen gehoor. Hij was een minkukel liet ze weten,…

Op Goede Vrijdag- ik mijn eigen kruis Gemaakt van angst en van onwetendheid Raak ik mijn aardse leven nu al kwijt Het voertuig van de geest, zolang mijn thuis? Rondom mij zweven wezens; fel hun licht Rolt een van hen de steen weg van mijn hart? Ik voel me bang, gespannen en verward Herrijs ik of rust ik in dit gedicht?…

op het zand de schelpen dun en breekbaar door woelig water meegesleurd golven legden ze neer vogels pikten ze leeg dan het zandstralen dagenlang het zachte knarsen onder voeten die vermorzelen keer ik op mijn stappen terug?…

Nog net zag ik het kopje van tafel glijden: in de valpauze.…

alleen jij en ik een dierbaar moment met jou die mij kent gedachten razen aflandige windkracht elf wandelend met mezelf ik heb je lief je biedt perspectief stelt gerust alles mag ik achterlaten je spoelt het weg als ik je dankbaar gedag zeg is de wind gaan liggen…

een eeuwenoud verhaal in moderne jas gezongen boodschapt ons hoop want door alle tijden heen is dat wat ons verontrust ons altijd samenbrengend het simpele van het weten dat de angst gedeeld mag zoals de hoop en de liefde dat weten en voelen mogen deed mij traantjes pinken van ontroerend dat geluk…

Spin die vergelijkenis met een lieveheersbeestje oproept Waar de mens van zijn leefmilieu afsnoept Lentevuurspin, je bent een zeldzaam natuur revenu Kwetsbaar ben je als klein individu Waar sommigen van kleine spinnen trillen Een spin wel kunnen villen Blijf jij ambassadeur van zeldzame heidenatuur En geeft ieder kennershart lentevuur Zo…

Binnen is het, buiten adem Van de luchtweg die spelonkend De vleermuis in recordtijd aflegt, Nauwelijks nog uit te houden. Nog eenmaal ondersteboven En gierend ontsnapt en ruist het En geheel onkundig rekent het De hele wereld tot zijn grot. Met een onversperbare vlucht Werpt het zijn schaduw, sleurt de nacht, Duikt op in het geringst…

Het coronavirus houdt de wereld in zijn greep. Elke dag komen er zieke en overleden mensen bij. Je houdt je hart vast, de mens wordt in het nauw gedreven door dit ongelofelijke virus. Je moet er bedachtzaam mee omgaan en de juiste afstand van elkaar bewaren. Mensen zijn bang en verdrietig, wij mogen gelukkig buiten iets ondernemen,…