Alle inzendingen, jaar 2020, week 4

Het kwam niet van Huawei maar uit een staat En eerder dan we hier in 't westen dachten Zo'n uitbraak was iets waar je op kon wachten Het leger staat in Rotterdam paraat 't Chinese vuurwerk was al in de ban Maar dit kwam aan, dat virus uit Wu-Han…

Dit zijn mijn eerste stappen op poëtisch pad, omdat ik nooit eerder een dichter heb liefgehad. Niet dat ik ooit tevoren een pen heb gehanteerd en ook mijn lief heeft mij hier niet geïnstrueerd. Wel bracht hij mij bij de regels van het sonnet, als u dit leest begrijpt u dat ik goed heb opgelet, mijn lief heeft toegezegd niet te zullen corrigeren…

Komt u dat ook zo bekend voor, mevrouw, meneer, u gaat van huis met een paraplu tegen het regenweer. Na uw afspraak schijnt dan alweer volop de zon, heel ander weer dan toen uw reis zo somber begon. Tevreden thuis en dan pas krijgt u het in de gaten: Verrek, waar ik heb ik nu mijn paraplu weer gelaten?…

Je woorden klinken als getoeter Alles galmt en is vergeten te genieten Alles kan en alles knalt Op mijn vraag: "Is alles goed?" Geef jij een kletterend gehoor, je houdt me vast En tettert keihard in mijn oor: "Ja maar alles is toch lelijk En het leven is al hard, dus waarom Zou ik erom geven? Maak het hard, zinder veel, maak Van mooie…

Tussen zoveel leuzen op de radio reklame zoek ik waarheid luister naar verheven muziek doe jouw ketting om kijk naar het blauwe van de lucht een poes die me verwelkomt, geaaid wil zie planten, bloemen in mijn tuin de kleur van viooltjes hoe intens en uitbundig warm ruik de geur van de olijfwilg dit is mijn kleine waarheid o…

Gelukkig ben ik nog altijd sarcastisch Het is hier fantastisch Prettig weekend allemaal…

Het blijft altijd leuk te spelen met woorden maar ook zeker met cijfers morgen is zo'n dag 2-2-2020 of 2-2-20 2-2-2002 of 2-2-2 was zo'n dag de trouwdatum van WA en M. en nog vele zullen volgen 12-2-2020, 20-2-2020, 22-2-2020 of zonder toevoeging van die 20 eeuwen na Christus 12-2-20, 20-2-2-, 22-2-20 en dan moeten we wachten tot…

Met buurman heerlijk een sigaartje roken al wandelend en kletsend tot de kroeg. Is dat voorbij of ben ik nu te vroeg en komt een virus enkel onrust stoken? Hoezeer het buitenleven mij ook lokt, ik heb mezelf voorlopig opgehokt.…

letters zweven zoals vlinders naar gekleurde uitnodigende bloembladeren naar een door hen te vormen woord op zoek naar hun plek in een bloemrijke zin en gaan dan zoals vlinders doen op zoek naar de kern het hart naar daar waar ze ooit zullen worden gelezen daar waar ze een onmiskenbare samenhang gaan vormen – een begin van een nieuw…

hoe kan ik je nee ik kan het niet niemand kan het met die gedoodverfde woorden die menen weg te kunnen slijpen jouw intens verdriet troost rijdt op het oude paard van tijd ze komt stapvoets voorzichtig soms een stukje in galop zo verwerk je verdriet tijd en oude paarden kun je moeilijk dwingen om snel te komen het is jouw tijd van…

zal ik je haren al met lentelicht laten stralen of wat lieve schemer voor je halen als de zon zijn warmte heeft gebracht want de avonden zijn nog guur en koud jouw jaren tellen niet want jij leeft zonder oud in een perspectief waarin jij liefdevolle vrijheid geniet nog altijd speelt er licht op jouw tijdloze gezicht…

Gevangen in mijn beperkte bestaan beweegt mijn gevoelsleven zich in nauwe gangen Steeds weer stuitend op muren die mij een kant op sturen die ik niet wil gaan Er is geen ontkomen aan Als er maar liefde was Als er maar troost was Als jij er maar was Dan zou het wel gaan…

Ach er komen wel weer bloemen. Heb je ooit zoveel honger gehad als nu? Als er weer bloemen komen zal het brood zijn. Dan komen alle dromen terug. Boze dromen van honger zullen weer terugkomen. Er komen weer bloemen van lente en angst voor de winter. ------------------------- uit: Vrijgezel', 2003…

De Brexit schuif ik eventjes opzij net als de uitslag in het Capitool of personeelstekort op elke school. Geen dichter wordt van die discussies blij. Maar niets beweegt de inspiratielozen als het obscure woordje “zoönosen”.…

‘k Zal mij van te dichten zwichten, zo ‘t mijn hart niet wel en gaat: wie kan rijpe bezen lezen van een tak die droge staat? Laat de lieve wonnenbronne, laat het leutig zonnenvier, laat de verse blommen kommen, laat weerom de lente, alhier! Dan ja, zal ‘k genezen wezen, opstaan en, gespannen fel, of ‘t een klare snare ware, dichten ende…

Bij het inspringen zag ik de berggeit vooraan in de kantlijn staan.…

It's B-Day, Back to Splendid Isolation Bevrijd van Brussels juk en de EU Met Branie en Bravour kwam Boris' zege Het middernachtlijk uur is slechts Uur-U Westminster zwijgt nu net als de Big Ben Met stomheid is geslagen, zonder end…

Er steeg een vreemde passagier aan boord van vlucht MH -17 zonder ticket en niet ingecheckt door niemand gezien of gehoord maar vermomd als de dood had hij zijn eigen plaats voorzien afspraak in de Okraïnese velden zou hij de moordende raket melden de slag was catastrofaal alle inzittenden vonden de dood zijn spel werd sluw gespeeld een…

We zijn ons eigen publiek van ons is de stad, de fontein speelt mijn toneel, het mag niet maar de nacht is warm en ik heb er zin in Marcello komt de trappen af hij kijkt liever, maar toch bukt hij zich, zet zijn schoenen naast het glas melk en stapt het water in Strelend vouwt hij zijn handen om mijn hoofd, nog zonder me aan te raken…

lief druppelt plezier kleuren op de feestgangers met dansen en swingen gaan vrienden beginnen in traditioneel contact zijn de handen al vast het schuiven is de basistechniek voor later uitbundige fuiven gezellig klatert geroezemoes tegen de oude gevels omhoog als de stoet amicalen voorbij trekt onder een kleurrijke regenboog…

in niets lijkt dit op gemberschijn op vooraanzicht zonder veel omhaal eerder terughoudend ook keert het moment in zichzelf waarbij geen sprake is van herhaling ter hoogte van de plaats die als ter plekke bekend staat de sleutels liggen verspreid over eigenschappen, gelijkend op een deur verwijderd van huiselijke kringen in een stofzee…

Vandaag is het weer eens mijn verjaardag, ja, dank u wel, maar wat valt er te vieren voor een man op mijn leeftijd, met het ziekenhuis als 2e thuis en al die kommer en kwel en met je harses vol rimpels raak je ook je charmes kwijt. Echter zo ben ik niet. Ik sta nog vol in het leven, gebruik crèmes om mijn ponem superglad te strijken, welke sores…

Daar zat de koning Adelboud Op een armstoel van het duurste goud. De koning had zo'n dikke kop, En een wichtige gouden kroon d'r op. Zijn mantel was van hermelijn, Zoals alle koningsmantels zijn, En naast zijn armstoel stonden twee Pages, die keken weltevree, En elk hield in zijn rechterhand Een wijnglas, vol tot aan de rand. Toen…

Ieder mens is vervangbaar Zo, denkt men die in hokjes denkt Zo, is het overzichtelijk en makkelijk voor hen Iemand zijn dood is de ander zijn brood Zo, denkt iemand die hokjes denkt Zo, is het overzichtelijk en makkelijk voor hen Je bent maar een nummer Kut toch op hokjes denkers! Ik zie niemand die vervangbaar is Ik zie geen getal van…

Napoleon was BON, maar wel een APARTE, zo zat als een kanon, toen hij de Revolutie startte. Zo ook die dag, toen hij naar Waterloo uitweek, werkte hij met de Franse slag, en het interesseerde hem geen steek. Hij moest het met verbanning betreuren, beloofde met de hand op het hart, dat het niet meer zou gebeuren, maar men zette hem apart…

Vandaag is het de dag: “the die is cast” Het blijven eigenheimers al die Britten Ze gaan hun gang maar ´k kan er niet mee zitten Ook Boris vind ik maar een vreemde gast ”But what comes next” dat blijven wilde gissingen Stuur toch die mariniers maar snel naar Vlissingen…

Er zijn er naar beneden en naar boven. Ze lijken zo verdomd goed op elkaar dat men ze meestal met elkaar verwart. Wel gaat het altijd sneller naar beneden. Tussen muffe kelders en fier firmament is waar ik woon, waar het hedendaagse ondermaanse mij meedogenloos voorbijziet of mij - trap op, trap af - juist breeduit salueert, misschien zelfs…

Ik zag op internet een reportage Een terugblik op de eerste stakingsdag Ik zag veel profi's maar ook lui op stage De mars was meer dan wat één woord vermag Één spandoek droegen mannen hoog geheven "Wie denkt dat kennis duur is die weet niet wat domheid kost!" Het was gelijk een schoolbord volgeschreven Dat was de helft der tekst…

wat gisteren in mijn onmacht lag te sudderen rijpt nu als een aambeeld onder de hamer van een uit de toon geraakte smidse vanachter de blaasbalg lief ik jouw muziek die ik als mokerslagen onthaal in het voorportaal waar alles samenkomt soms wens ik gisteren terug wanneer de dag traag als verwaaide as zich verspreidt over talloze nukkige…

~ toch een hart onder de riem voor de onderwijsstakers ~ Marie werd onderwijzer, maar niet wijzer Als zij-instromer, dat was het begin Ze droomde om carrière te gaan maken Maar die ging op in rook, na twee keer staken Collega's ziek, haar wereld stortte in Door wanbeleid gaan scholen op de fles De leer-kracht daalt, ook zij is niet…