fantasie strijdt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
189 fantasie strijdt met de werkelijkheid
als alles goed is
als alles goed is
vechten vijanden en hebben wij lief
de kosmos zingt als water kletteren kan
zoals dat gaat
zoals dat gaat
schijnen de sterren in verband te staan
waren het alleen mijn vingers
die de hemel betasten konden
was het slechts mijn tong
die hangen bleef
zijn het enkel…
Amygdala
netgedicht
2.3 met 7 stemmen
216 Waar liggen de oevers
der elyseese geneugten
in wiens handen ligt
des mensen lot?
Een antwoord op deze binnen rijm gebedde, oorverdovende overvloed
aan klankwoorden van duivels prangende vragen laat zich na tienduizend jaar wijsgerige wijsheid
lastig in één puntige plooi van
een kristalhelder oogverblindende solarplexus voor eeuwig vastpinnen…
Honderdduizend: variaties op een thema
netgedicht
2.7 met 7 stemmen
390 Alle seizoenen vervlogen
toen B honderdduizend chansons had gezongen
Alle wouden huilden
toen honderdduizend bomen braken van verdriet
Alle mensen woonden op aarde
toen zij verstomden in het laatste lied
Alle honderdduizend vogels vlogen tegen ramen
toen oceanen verkruimelden tot niets
Alle cent mille chansons van Frida waren gezongen…
[ Kom in mijn armen ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
157 Kom in mijn armen,
verlaat je lichaam, ontdek --
de ziel van je ziel.…
waarom zou ik spreken over iets anders
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
216 waarom zou ik spreken over iets anders
dan de oevers en de rivier
de beken en de dalen van ‘t verdriet
’t vertier dat ook daar gepaard gaat
met de hemeltergende wolken en de zon
of de volgeschreven maan en die ellendige sterren?
waarom zou ik spreken over iets anders
dan de geneugten van de liefde
de pijn en de schade door de jaren
en ’t…
De man zonder geschiedenis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
218 De man zonder geschiedenis
heeft niet veel woorden nodig;
de man met een sterk geloof
zal bidden te midden van oorlog;
de man die op de weg blijft,
de strijd van het leven afslaat;
de man die het zonder moeder
als de meeste verweesden vergaat;
de man die de onbekende is
en dit voor immer blijven zal;
de man die zijn naam vergeet…
tegen heug en meug (Ladon)
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
204 al die goden stijgen soms
naar alle honderd koppen
tegelijk
en dat alleen
om ’n stel nimfen te helpen
bij ’t kwijten van hun taak
de delicieuze onsterfelijkheid
onbereikbaar te houden
voor gewone stervelingen
en andere sneue godelingen
die zo nu en dan rondjagen
in mytherse verhalen of sagen
Herakles moest helemaal uit Almelo komen…
Viator
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
193 In de woeste wildernis,
de volheid van de leegte,
is er, si lux exivit, geenszins
in vino veritas, doch wel
de ledigheid des duivels
zijn oorkussen laat evenwel
zich nooit het zwijgen
of de wil opleggen
door wemelende sterren
van het hemelfirmament
het hiernamaals heeft zich
als onwennige viator
karmatisch in edens heden genesteld…
Doen of laten
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
221 Wie dicht de dijken
Vecht met tranen
Wacht op een herinnering
Verzwijgt de bestemming?
Wil iemand de ander vervoeren
Verstenen in dromen
Wachten op de ware
Vergeten de vele vergeefse doden?
Wie wil het leven kneden
Verstijven onder het verveloze verhaal
Wapenen met loze woorden
Verstaan waar leugens zich verbergen?
Wil iemand de woorden…
de tuin in mij
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
163 er ligt een tuin in mij verborgen
van klei en hoop en ochtendlicht
waar dromen zaden mogen worden
en elke wortel waarheid zoekt
een stukje land, ooit met liefde bewerkt
waar prei en passie samen groeiden
waar ik met aarde werd versterkt
en groenten stille namen droegen
toen viel het stil, mijn lijf, mijn land
de schep stond werkloos in…
Moederdag
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
180 Voor jou, mam, die tijd en taal overstijgt…
Al wat ik ben, dank ik aan jou,
die met een stem de stilte brak.
Jouw handen, warm als avondgoud,
mijn thuis waar ik steeds weer naar smacht.
Zo draagt de aarde elk jong begin,
zo droeg jij mij, een oneindig lied.
De dagen vlieden, maar jouw blik blijft,
een licht dat nooit de…
Stepstones
netgedicht
2.4 met 5 stemmen
152 Al zit ze onweerlegbaar
in mijn genen
begonnen als een eitje
in de dop
met moederdag had zij ook
niet veel op
een wisselspoor, als ik stap
over stenen
toch vroeg ze mij soms, commercieel gedreven
haar dan haar favoriete
bloem te geven…
Moederdag
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
160 Je doet altijd zoveel
zonder er iets van te maken.
Een kop thee, een blik,
je voelt gewoon wat nodig is.
Vandaag zeg ik:
dank je,
voor al die kleine dingen
die eigenlijk
heel groot zijn.…
Onverschillig heelal
netgedicht
3.3 met 7 stemmen
178 De voorzichtige inschatting dat je mij
vanwege jouw vaak grenzeloze
grapjes doet denken aan een clown
komt niet voort uit onverschilligheid
ik ben een fan van de vrolijkheid
van komieken, ze geven het leven bravoure
en zorgen menigmaal voor lachsalvo's
perfecte echo's voor het ego
het is meer dat ik jouw verdriet
nu beter begrijp door jouw…
[ Als niemand je troost ]
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
125 Als niemand je troost
doe je het zelf: Münchhausen --
heeft het voorgedaan.…
Ont-hemelen
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
385 Kleine vleugels
Vlijtig Liesje
mos,tak,twijgen,scheuten,
't bouwen aan hun huis
op en af vliegen
kroostrijk genieten
't land van verliefden
In de naam van
je weet het wel
wat opgebouwd is vernielen
roofdieren
niet langer uitvliegen
op 't nest gepakt
de natuur opgeschrikt
jongen in bed
vleugels willen groeien
mini levens
kwetsbaar…
Oude gedachtes
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
201 Een ontheemde herinnering
als de trappist op de fiets
met het korte rokje achterop.
Door die oogharen leven in
het landschap waar de scherven
waren komen te vervallen;
alleen de seizoenen horen
als het niet te onderdrukken
verlangen om weg te gaan,
en het versieren van de echte
werkelijkheid als een beroep
op de zinnelijke verbeelding…
werelds
netgedicht
2.7 met 7 stemmen
220 Voor moeders, overal ter wereld
Moeders —
waar ter wereld zij ook zijn —
hebben harten als een octopus
armen die altijd reiken
handen die altijd dragen
onvoorwaardelijk zorgen zij
door storm en stilte
voor het leven
dat zij de wereld schonken
zij dragen als atlas ooit
wat te zwaar lijkt voor een mens
hun schouders steunen
als een…
mij; totaal aan gort (2)
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
251 de loden pijl werd lang gedragen wat ’t verlangen deed schragen
de zwijgende waarheid kwam opdagen en hakte vragen door
de zeven plagen die uiteindelijk verslagen moesten worden
die toebehoorden aan ‘t schaduwrijk van ’t onoorbare leven (40)
alle mythen kunnen in de heksenpot gemieterd worden
samen met de afwisselend hemelse en helse betoveringen…
Eeuwig moederdag
netgedicht
2.6 met 18 stemmen
225 Moeders zachte hand
wieg van warmte en wijsheid
liefde altijd trouw
Je handen zijn ouder geworden maar dragen nog steeds de wereld,
niet meer in armen van kracht, maar in gebaren van herinnering en stilte.
Je ogen lezen nog steeds mijn gezicht alsof ik nooit volwassen werd,
alsof elk knikje van mij nog steeds jouw kompas is in de dag.
Je…