en toch nog nu nu na al die jaren zeewee weer het zilveren zieden van mijn zee!…

een beetje lachen is niet eenvoudig een beetje wenen ook niet een beetje leven of een beetje dood een beetje blij een beetje vrij de beetjes zitten vanbinnen aan de buitenkant zijn ze moeilijk te verzinnen…

Hoe wij de slingerpaden van de kommerkwel bewandelen, mistig en halfschaars verlicht in okergele najaarszon bloed rood door de aderen als feuillemorte bladeren... daar hebben wij het minste noch geringst vermoeden van raken wij het leeslint bijster van de paddenstoelensporen landen wij op zwarte sintels, ondergrond der 's herenwegen…

het zeewater stroomt en de golf belooft wat ik geloof als ik de zee wens wat hij nooit verliest en ik verdrink in de laatste golven die mij doen vergeten…

O mijn geliefde amethist d'amour Mijn oogappel juweel de la jeunesse Bijou brillante ma delicatesse Jij smachtende smaragd, tiramisu! We zaten samen aan de oeverrand Verhalend over tempodoeloe land Jij, zoetgevooisd, uit polonaiseland Soixante années, geslepen diamant Je streelt mijn oog ik kus je zachte hand Je stak mijn…

er waren tijden van onder mijn bed van gedempte stemmen voor alleen grote oren woorden met betekenis maar niet voor nu voor later als je je maten groter zijn ijzige kou in bloedhete nachten steeds moest ik namen krassen reizen die steeds waren ingepland maar toch weer geannuleerd nu ben ik de kijker denker en mijzelf…

langs mijn wimpers glijden boze wolken eindeloos gekrijs in vogelkledij zoutige winden beroeren vlaggen die verkrommen in nederigheid weggespoelde liefde alleen de sporen van de schrijver zijn nog zichtbaar…

het je omsluiten met meningen overtuigingen gedachten inzichten gedragingen veronderstellingen eigenaardigheden geheimen is de inrichting van de binnenkant van je huis en na dit alles na veel overwegingen op een rijtje te hebben gezet ben je veilig zeker en behaaglijk en weet je je pas echt thuis maar vergeet nooit de deur op…

de moeder stelde de vraag aan de zieke bedlegerige jongeman ik moet even naar de keuken weet niet of ik dit ook kan tuurlijk moeder u weet hier ben ik toch nooit alleen het Licht van Jezus is altijd om mij heen de lieverd is helaas maar 18 geworden wel achterlatend een gezegende boodschap echt geldend voor iedereen…

Mede namens mijn broeder Beau wens ik u en de uwen een onvergetelijke indiaense zomer in hartbrekende atmosfeer, welke, zoals eenieder onderhand op zijn klompen in het water aenvoelt en schrijvenderwijs al lezend ondervindt, voor extra vitaminen abc en d3 in lijf en leden zorgt, en al helemael wanneer u de spinnefrutsels en pennefratsels van deze…

'Wat is jouw levensmotto?' tekst label theezakje van restaurant op hoek, knooppunt van herinneringen en gevoelens hier in alle rust enige klant Uitzicht op zonnige hemel, oud pand, kinderspeelplaats, trams behangen met reclames ouders met fietsbakken vol kinderen, oude lantaarn Concluderen dat er niets geen pijn, verdriet integendeel…

Hij telde 100 muggen en sliep met soort tennisracket in hand die met elektrische stroom muggen verbrandt. Bij het verslaan van één, leken er tien terug te steken Op die grote zolder, die de Hemel heet, was ons uitzicht, in schemerdonker, tussen bungelende witte lapjes die hingen aan 't plafond met veertjes, spiegeltjes, zachte…

ik draag haar door de nacht heen wijl overdag vlagen van mist heersen van binnen daadwerkelijk heb ik onze adem niet meer gemeen dat roert mijn denken, vraagt om mij te bezinnen allengs gaat alles nog verder op slot en kan ik slechts kijken in een enkele richting het blijkt ook nog eens een doodlopende straat waar niemand voor mij een deur…

met oogkleppen op loopt ze door de buitenwereld naar haar binnenwereld haar dovevrouwsoren horen niets van de buitentaal horen haar binnentaal die alleen zij verstaat haar hoofd barstensvol met rennende onrust links rechts kriskras verslonden door haar nietsontziende dwingende drammende tweede ik verbeten vecht ze keihard…

Speels dansen lokken ogenblikken op verbloemde huid sprankelt nonchalant het loof in zondoorschenen donkergroen en kust de wind in schone schijn haar tere lippen rozerood…

jouw verfijnde klanken brengen diep in mij een opgekropte snik ik voel de melancholie de liefde in jouw avondlied er is zoveel meer je bent gedreven bij elke prille noot tover je een wijze sfeer liefde voor het licht liefde voor het leven een aankondiging van mogen verjaren ik voel de veerkracht en ik zing……

Ik heb aan de bloemen geroken , de roos , de lelie; en de bromvlieg boven de kruisbloemen horen zoemen langs het pad de doornen en de distels Nu ik mijn jaren overzie doorstroom mijn hart een blijde melodie door Uwe hand geleid zover te zijn gekomen met de hoop dat er nog vele in het licht wandelende jaren zullen komen…

voor M.W. Mijn lieve tedere kochana kleine malenka uit Kijkduin wens ik als blijk van dank voor dolce vita zongebruind met fijnbesnaarde gasten een zoete zomeravond Maar meer nog wens ik haar de meer dan welverdiende rust en stilte van een liefdevolle levensavond met altoos in het achterhoofd de spanning en de dreiging der genadeloze…

langs stille bomen gingen wij in onszelf verloren in onszelf alleen alleen de regen ruiste en dan uit het niets uit de nevels omhooggeschoten langs het lover zweefde zij de hinde en wij de voorbestemde doden leefden wij even eindeloos leefden wij even niet alleen…

SPARTA Als melomane prins en vrouwenkenner was hij wel 'ridder' maar geen vrouwentemmer Doch wist, als zij, met hoogsensitiviteit haar hart te winnen dat tot liefde leidt Met martiale zaken had hij niks dat leidde in zijn ogen tot de Styx Zijn ego slonk, verdween voor vreugd, ontzag toen hij in 't diepst geheim Heléna…