Reeds ontwaakte deze morgen met stralende zonneschjn belofte voor een dag zonder zorgen in een seizoen vol kleur, druiven en wijn. Herfst toont zich in haar feestkledij met hier en daar nog zachte tonen uit het lover langs een laan statige populieren in een rij dit jaargetij geeft schoonheid ten over. Misschien zo nu en dan een zwaar…

Ineens is het herfst, wind, natte schemering, en -- verlichte winkels.…

Waarheid van verwelkte bloemen zorgt voor een nieuw decorum betrapt door terugkerende betoverde herfstdagen zwarte kraaien vliegen onder grauwe wolkenluchten oude vlinders dansen uitgeblust het sprookje uit oktober laat laatste verlangens zwijgen een man verdwaalt in een woordenblos eenzaam door zijn weifelende wichelroede zuchtend…

‘k Stapte de deur uit nog in schemerdonker Wilde me verstoppen voor de wereld Gemediteerd met zo'n acht, in slaap gevallen, gevlogen, in slaap gevallen Klaar, koud, uitgedroogde bloemen weggeknipt Slaapdronken langs kanaal gelopen Glashelder water spiegelende glasheld’re huizen stralendblauwe lucht pad vol kastanjes Hondenbazen…

Regen op ramen kou kondigt weer gevoel aan van einde zomer Wanneer tijd is gekomen dat het prachtige hemelsblauw vermindert waar de zon gezelschap krijgt van steeds meer verbeeldingsrijke wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing. Nog even heerlijk genieten van groene ritselende bladeren die zich laten…

Daar ga je los van het leven je valt vlak voor mijn voeten Je kleuren verraden je verhaal Licht en donker had ik je eerder kunnen ontmoeten? Nu je mijn aandacht hebt geen hoogte, maar wel diepte kent bewonder ik je des te meer gevallen blad De herfst bepaalt jouw lot Je mag met duizenden tegelijk ons weemoedig maken We hebben je…

één regenbuitje en de tuin glanst en glinstert als ware het de allereerste lentedag…

oog in oog met september die het huis herpakt als binnenverblijf met de rug naar de vale zon die niet opkomt maar ondergaat is het adem of mist die zich in strekkende schaduw vangen laat de muren zijn hun eigen beeltenis wijzelf wentelen in vooravondlijk tijdverdrijf…

het eerste gele, geelbruine en bruine blad aan een lage tak van de machtige eiken, Amerikaanse, u had het al begrepen…

Mijn ogen turen naar zonlicht boven het groen van mijn boompjes. De vlinderstruik wijst alle kanten met haar puntige paars, boven de zwaar zwierende takken van appelboom die met haar vruchten, sommigen rood al zonlicht willen als ik. Ze steken af tegen het blauw van de hemel De haag coniferen, mijn groene gordijnen, lijkt…

Nee de zomer was niet groots zoals in het gedicht van Rilke nu schaduwen langer worden en dagen kort ik moet geen huis meer bouwen ben alleen wanneer ik het wil zal lezen en - waarom niet- misschien oldschool Briefe schreiben en wandelen in lanen en parken zien hoe daar die Blatter treiben en alles weer voor najaar zwicht mijmerend over…

Straks komt de herfst weer aan, 't seizoen dat mij met mooie kleuren lessen leert van los te laten, vrij te zijn en toch te dromen van wat komen zal. De wind schrijft zonder woorden dat er straks nieuw leven komt maar dat ook nu nog eerst heel veel moet vallen. En ieder mens is eenzaam op zijn eigen wijze al is er vriendschap en verbondenheid…

Evenals in de natuur nadert ook in menslijk leven het eind van lente en zomer kleur verandert maar wordt niet somber of grauw. Bladeren dwarrelen uit kruinen als vergeten van minder goede tijden daarentegen kleurt nog de hemel van horizon tot horizon in het fraai pruisisch blauw. Treur niet om gevallen bladeren of wind die fluit door…

Als Kopland zingt van zijn achterland, van zijn bomen en nestwarme dieren voel ik mij wel eens met hem verwant, men ziet me slenteren langs droeve rivieren. Of snuisteren in verlaten huizen dan een oog dat valt op oud behangpapier, gekruld door de tijd en vochtige kieren, een muur die fluistert van kindervertier. Een bank onder een appelboom…

Lieve abrikoos, vergeef me al die keren dat ik voor een ander koos, voor ordinaire pruimen om maar iets te zeggen matgeel of doodsaai blauw, het valt ook nauwelijks uit te leggen wanneer ik op je zachte vruchtvlees kauw. Je geur en smaak zijn heel bijzonder, subtiel en delicieus, vergeef me mijn bewondering, Ik ben zelden zo flatteus.…

Nu de wind is gaan liggen en de stad weer ruikt naar oude giraffes trekken we ons terug in ledigheid en koesteren de zomertijd. Geef ons een hangmat en een wahwah gitaar, sierlijke meisjes met lang krullend haar, geef ons een plekje aan de mythische vaart, we hebben zo lang voor mooie dagen gespaard. Daarbij, heeft u die sprong van de snoek…

's avonds het dorp valt stil hoor ik de tijd het klokje dat waakt. Prediker die zei alles heeft zijn tijd. Stil slaat het klokje monotoon bij afscheid. Zondagsklokken die blij wezen. Bruiloftsklokken opspringende vreugde. De Westminsterklok in ons huis geeft niet altijd tikkend juiste ge-tijden. Wijzers die vér springen…

ik heb zo zin zin in de zomer elke dag zonnig het leven vieren vroeg in de ochtend al in het groen zingen vogels een wandeling lonkt lopend door de dauw begint elke morgen weer de dag als een droom ik heb zo zin zin in de zomer elke dag zonnig het leven vieren in een tuin vol bloemen zacht gekust door de zon geniet ik het ontbijt…

Zomerse stilte: gordijnen dicht, en het raam -- staat op een klosje.…

De frêle vlinder rust op een gele bloem, zo dun als een speelkaart Omgeven door duizend-en-een fonkelingetjes wordt de zon vroeg wakker en begint haar opkomend licht te werpen over gevarieerd landschap met ongerepte natuur vol afwisseling Zowaar nemen haar stralen mijn inkt evenals in beslag en inspireren mij tot schrijven. Welkom terug…