Nu het verleden een ander land is en dat meetpunt verloren ging Wij de kunst van het vuur maken uit onze handen lieten glippen Nu wij de schoonheid van ruïnes en oude verhalen niet meer herkennen Wij onachtzaam de ongeborenen van de toekomst geen ruimte geven Nu wij een boom planten en ondanks alles naar de blauwe hemel kijken…

kan het nog wezenlijker binnenskamers en buiten kaders als voorwereldlijke nachtschipper de omzoomde aarde te ronden een onzichtbare, roerloos denkbare gedachte uit te spreken waar grenzen beginnen en vrijheid eindigt ter plaatse maar ook in beperkte mate als hekwerkoverdenking een object, een lichaam in wezen…

Wereld, Geloof niet in de grote leugen van een Palestijnse ministaat met een bevolking vol trauma’s en een buurman die hen haat Nu al overbevolkt, verhakkeld, afgesloten van de zee is zo’n staat een waanidee Palestijnen, Laat de Westoever en Gaza zonder strijd aan Israël Emigreer naar broederlanden Verlaat zonder wrok uw hel Broederlanden…

niet in de kleur van iemands huid niet in een naam die anders luidt niet in de taal die iemand spreekt niet hoe een stem door stilte breekt diversiteit zit in de geest en ziel in hoe je voelt, hoe jij beweegt in dromen die je laten vliegen in wat je liefhebt, wat je ziet inclusie is de hand die reikt die ieder welkom heet en wijkt voor…

Lange langzame poëten zinnen, Zullen niet bereiken, noch vinden, noch toestaan, Mijn uiterst begeerte te innen. Hoe zeer ik probeer te leren, Hoe zeer ik probeer te leren, En mijn leven op de jouwe laat baseren, Daar zittend onder de eeuwen, oude, linde, Waar jullie, rust, vrede en geluk blijven vinden. Daar zittend, en kijkend op de steden…

Op een dag als bloed en bodem weer eens zullen samenkomen zal het wrede vuur ontbranden gloeiend staal scheurt tot de randen totalitair de aarde open kokend water vult de lucht de waarheid wolkt zich naar buiten woorden wringen zich tot een klucht massa’s moeten weer weglopen feiten doen niet meer ter zake wie het hardst roept krijgt…

waar de geboorte schreeuw nieuw leven raakt laat zij de wereld schrikken in het verlaten van de relatieve warmte op weg met de nu al grijpende vingertjes die dingen naar meer houvast dan vruchtwater alleen waar zwemmen je leven was…

Badend in zachte ochtendmist ontwaken geliefden, stevig omarmd zeemeerminnen zingen een heimelijk lied ‘t zeegeluid kabbelt daar doorheen de baai in vuurgouden gloed gestoken toont haar schoonheid en verleiding daarmee, het weerzien een onhoudbaar verlangen naar.. door Tony Bennett en anderen vaak bejubelde en bezongen.. koningin van de…

Is de US nog een bevriende natie, The founding fathers zaten toch in Leyden? Zie wat een killing monster Uncle Sam gebaard heeft: WO III - dankzij één vent Fool on the hill met twee Marks als vazallen Eentje in Brussel, een op Zuckerberg Met Bibi King, de zelfbenoemde god der gaza-genocide aan zijn zijde die van de klaagmuur en de tempelberg…

Vlag op Mars - Flag on Mars Een vlag op Mars, wat een idee! Veel aardbewoners stemt 't tevree. A safe haven when earth is cursed, and, of course, "America first". 't Klimaatakkoord, wat moet je ermee? Zo inspirerend is 't niet, nee. Our bet's on Mars, if you will, here on earth: "Drill, baby, drill!" Maar serieus, is het…

Adem van de lucht wortels in zachte aarde leven ontvouwt zich Stem van de aarde, diep en resonerend een lied dat reist door wortels, stenen en tijdloze golven. Ongehoorde melodieën fluisteren naar mijn breekbare en kwetsbare ziel; een voortdurende resonantie van het oeroude, dat zich als schaduw onthult. Wind spreekt in fluisterende adem…

Fasten your seatbelts please daar komen wilde ganzen aan een vlucht uit oostsiberië vol oorverdovend gakken maar wacht u voor de roofzucht van de losgeslagen pegasus gevleugeld paard dat aangevlogen komt gedragen door de wind na zes jaar hechtenis in een heropvoedingskliniek in de buik van jumbojet 4-8-6 kgz brengt hij lieftallige…

Nadat Amerika was gevonden Kwamen er steeds meer galjoenen aan Met geiten, koeien, kippen en honden Om er aan het overheersen te slaan Naar een politiek van landje pikken En afbakening van landbouwgronden Diende het continent zich te schikken Zodat de blanken zich bevoordeeld vonden En Kit Carson zei: voor het allerlaatst Zien we indianen…

Van huis uit heette hij Octavianus de eerste echte keizer van het rijk die rome tot in uithoeken liet groeien en heersen over volken tegelijk Hen bood hij het romeinse burgerschap in ruil voor vrede maar met recht en plicht ze konden dienen in de legioenen en hoger klimmen, zij het stap voor stap Zo maakte octavianus imperator, van Gaius…

hoe wij steeds vergeten wie we zijn de oertaal van het hart tot stilte manen tot het breken van het licht hoe we leven blazen in manke mythes tijd in de schaduw loert we meedogenloze taal leren spreken hoe in onze ogen het menselijk tekort bevriest in winternachten geweld levens aan stukken rijt een vloed van tranen tederheid bevrijdt…

te jong voor het huwelijk zo jong is hij jong nog een ware adonis in de bloei in het licht van het feest met ongekende sierlijkheid beweegt zijn slanke lijf vol overgave danst hij energiek en vol passie uit zijn traditie de dans met de melodie in verbinding stralen donkerbruine ogen vastberaden jeugdig vuur doordrongen van precisie…

Moge er vrede heersen in Oost en West en Zuid en Noord, moge er vrede heersen in heel de wereld. In vrede herdenken we hen die kozen te strijden, hen die kozen de strijd geweldloos tegemoet te treden en hen die geen keuze hadden; allen wier lot het was te vallen, te sterven in de strijd. In vrede gedenken hen die gewond raakten, beschadigd…

ik kijk zie nog net de vage glimlach op het gezicht van het lijk dat ik ooit worden zal ik ben op tijd voor mijn ochtendwandeling waar wij in zelfgenoegzaamheid op het schelpenpad luisteren naar het geknisper en gefluister van zee en wind mijn vrind zingt altijd luidkeels mee ik houd mijn stok stevig vast hij geeft mij…

Toen zij de ongeschreven wet tot hun masterplan verhieven en zij op een troebel vlot de onschuld uit hun ogen wreven op de trage deining van de tijd Toen zwarte harde lijnen mens en wereld begrensden en zij van knevelen en kleineren een wet van achter-de-rug schreven Toen onder de flinterdunne hemel de verschillen werden overvaren…

Hoe we elkaar brieven schreven over het bloedvergieten de dood van vrienden over lieveling wanneer kom je thuis Hoe we gekluisterd met gespitste oren naar de strijdbare verslagen vanaf de frontlinies van radio Oranje luisterden Hoe de televised war de huiskamer binnenrolde wij met holle ogen brandende kindjes op de vlucht zagen…