I Wat vergaat is horen en zien het wemelt er van hemeldingen grootse losse drijvers trots der natie haar verrijkend nooitgedachte sleep en vracht in buitengaatse holen kanonnenrijke driemasters met wijde dekzeilen en ketelbinkiecapriolen woelwater in saragossa maar halverwege doemt een point of no return de onbeschrijflijk oorverdovend…

We zien het afgetrokken in de schaars omhulde Olympus in het licht van de ochtendzon; in het glimmen van de munt in de diepte van de vaargeul. We ervaren de strijd, de exercitie tegen de afmattende Helikon, onder de zon van contrapunctie en 't eeuwig gekletter van leeuweriken, de zondvloed uit gouden kelen; als Eva, kronkelend over…

Als alles tot stilstand lijkt gekomen Het artificiële universum beademd wordt De vlinder met ijzeren hart door kilte sterft De wereld aan onttovering lijdt Als we denken dat het verleden kenbaar is Worden wij door petrogliefen bedwelmd In zandsteen gekerfd groots en vol licht onthuld Door onpeilbare stromingen van het water Als tableaux…

Onder de puntdaken van De Vijf Zintuigen schuiven voeten ongeduldig klinken stemmen nuchter en zakelijk geritsel en gerinkel glijden van papier waarna de Eftelingbezoekers zich vreugdevol overgeven aan sprookjesbeleving die genezing wil brengen in daags gebeuren en doen om de wereld te helen.…

je nam me met je mee zonder angst op de fiets of anders zo ineens was ik daar in de wei lammetjes heel veel lam met geluid zo héél groot zo anders in mijn boek niet zo veel en heel klein èn heel stil verbazing de wereld het grote zo anders dan ik dacht je nam me met je mee op de fiets of anders beetje bang…

De aarde de bron van de natuur, Alle leven, alle landschappen, Luchttaferelen, vergezichten, De seizoenen, ritme dag en nacht. Wat houd ik van mijn aarde, Waar ik geboren en getogen ben, Ik de liefde leerde kennen En ook na de dood de diepe rouw. Ik geniet van vogels kwinkelerend In de vroege ochtendstond, Het zonlicht spelend door…

Nu het verleden een ander land is en dat meetpunt verloren ging Wij de kunst van het vuur maken uit onze handen lieten glippen Nu wij de schoonheid van ruïnes en oude verhalen niet meer herkennen Wij onachtzaam de ongeborenen van de toekomst geen ruimte geven Nu wij een boom planten en ondanks alles naar de blauwe hemel kijken…

Het is echt wel lekker, op de golfslag van een ander, genieten van de zeeën. Ik voel me een westerwind, ik voel me heer van de piraten, ik voel me een daad vol verlangen. Ik kan niet wachten, laat dit avontuur beginnen, verwachtingen over ginder uitkomen. Door minder dan het maximale, als marges nog oprekbaar zijn, bereik ik nooit dat…

Ik neem de wereld voor mezelf, in grote gulzige happen, ik slik de hele bimbam door als de Bambix 's ochtends komt. Gevoed door een gezichtsloze moeder, geen benen om door het leven te komen, omdat de vader ze had meegenomen, alleen gericht op de wereld. De wereld die hem een gezicht gegeven had, die wereld die ik nu voor mezelf nemen…

kan het nog wezenlijker binnenskamers en buiten kaders als voorwereldlijke nachtschipper de omzoomde aarde te ronden een onzichtbare, roerloos denkbare gedachte uit te spreken waar grenzen beginnen en vrijheid eindigt ter plaatse maar ook in beperkte mate als hekwerkoverdenking een object, een lichaam in wezen…

Wereld, Geloof niet in de grote leugen van een Palestijnse ministaat met een bevolking vol trauma’s en een buurman die hen haat Nu al overbevolkt, verhakkeld, afgesloten van de zee is zo’n staat een waanidee Palestijnen, Laat de Westoever en Gaza zonder strijd aan Israël Emigreer naar broederlanden Verlaat zonder wrok uw hel Broederlanden…

niet in de kleur van iemands huid niet in een naam die anders luidt niet in de taal die iemand spreekt niet hoe een stem door stilte breekt diversiteit zit in de geest en ziel in hoe je voelt, hoe jij beweegt in dromen die je laten vliegen in wat je liefhebt, wat je ziet inclusie is de hand die reikt die ieder welkom heet en wijkt voor…

Lange langzame poëten zinnen, Zullen niet bereiken, noch vinden, noch toestaan, Mijn uiterst begeerte te innen. Hoe zeer ik probeer te leren, Hoe zeer ik probeer te leren, En mijn leven op de jouwe laat baseren, Daar zittend onder de eeuwen, oude, linde, Waar jullie, rust, vrede en geluk blijven vinden. Daar zittend, en kijkend op de steden…

Op een dag als bloed en bodem weer eens zullen samenkomen zal het wrede vuur ontbranden gloeiend staal scheurt tot de randen totalitair de aarde open kokend water vult de lucht de waarheid wolkt zich naar buiten woorden wringen zich tot een klucht massa’s moeten weer weglopen feiten doen niet meer ter zake wie het hardst roept krijgt…

waar de geboorte schreeuw nieuw leven raakt laat zij de wereld schrikken in het verlaten van de relatieve warmte op weg met de nu al grijpende vingertjes die dingen naar meer houvast dan vruchtwater alleen waar zwemmen je leven was…

Badend in zachte ochtendmist ontwaken geliefden, stevig omarmd zeemeerminnen zingen een heimelijk lied ‘t zeegeluid kabbelt daar doorheen de baai in vuurgouden gloed gestoken toont haar schoonheid en verleiding daarmee, het weerzien een onhoudbaar verlangen naar.. door Tony Bennett en anderen vaak bejubelde en bezongen.. koningin van de…

Is de US nog een bevriende natie, The founding fathers zaten toch in Leyden? Zie wat een killing monster Uncle Sam gebaard heeft: WO III - dankzij één vent Fool on the hill met twee Marks als vazallen Eentje in Brussel, een op Zuckerberg Met Bibi King, de zelfbenoemde god der gaza-genocide aan zijn zijde die van de klaagmuur en de tempelberg…

Vlag op Mars - Flag on Mars Een vlag op Mars, wat een idee! Veel aardbewoners stemt 't tevree. A safe haven when earth is cursed, and, of course, "America first". 't Klimaatakkoord, wat moet je ermee? Zo inspirerend is 't niet, nee. Our bet's on Mars, if you will, here on earth: "Drill, baby, drill!" Maar serieus, is het…

Adem van de lucht wortels in zachte aarde leven ontvouwt zich Stem van de aarde, diep en resonerend een lied dat reist door wortels, stenen en tijdloze golven. Ongehoorde melodieën fluisteren naar mijn breekbare en kwetsbare ziel; een voortdurende resonantie van het oeroude, dat zich als schaduw onthult. Wind spreekt in fluisterende adem…

Fasten your seatbelts please daar komen wilde ganzen aan een vlucht uit oostsiberië vol oorverdovend gakken maar wacht u voor de roofzucht van de losgeslagen pegasus gevleugeld paard dat aangevlogen komt gedragen door de wind na zes jaar hechtenis in een heropvoedingskliniek in de buik van jumbojet 4-8-6 kgz brengt hij lieftallige…