De allemansvriend
netgedicht
4,5 met 2 stemmen
94 Vriendelijk en beleefd
Charmant en onpartijdig
Nimmer zag men hem nijdig
Dus met niemand echt verkleefd
Bij frictie immer afzijdig
Elk advies wat hij begeeft
De inhoud volkomen smijdig
Met valse ratio doorzeefd
Een stoomboot in de mist
Het midden van het debat
Maar een standpunt dat hij mist
Vlees geworden tegenstrijd
Hij die geen…
Mijn vergeten land?
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
53 Wisselend licht scheerde
langs de stadsrand, over
horizon van waterplezier
van een gastvrije waterland,
verworden tot een zanderij,
het fijne zand stuift over het
speelkwartier, de lege ramen
op de kade staren blind over
een woestenij, het vrije zicht
voelt zich verraden, afgegleden
naar een andere tijd, achteloos
gaat de wind er…
Ode aan mijn tante
netgedicht
3,3 met 3 stemmen
47 Van kindsbeen leerde ik al van mijn tante
Klassiek en romantiek, van alle kanten,
Een serenade, liefst van Trio Dante,
Geen operette van Joost Belinfante
Maar strijkmuziek, het tweede deel - andante -
Van Mozarts Sinfonia Concertante
Ach leefde zij, dan bracht ik pede stante
Die nachtmuziek als ode aan mijn tante…
Eindes genoeg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
19 Eindes genoeg haal ik
me in het hoofd, wetend
dat het leven doorgaat
met een kleine stofwisseling
van wat ophoudt te bestaan
maar het valt niet mee
om het luchtig op te vatten
als je het voelt gebeuren
Mijn hart wil wel wijsheid
ademen, maar heeft bloed
nodig om de warmte van liefde
in mij te voelen stromen
in en uit, ontvangen en geven…
Nachtboekfragment
netgedicht
4,0 met 2 stemmen
179 Wakker worden, wakker liggen ..
horen hoe de verwarming tikt.
Strompelend lopen naar het venster,
er is niemand die de fietsen pikt.
Denken nu, aan leuke dingen,
zo prent ik mezelf nu in
Dat de herfst haar favoriet seizoen was,
het kunstig weven van de spin.
De zon die schijnt op een ijselijke dag,
een gestolen kus op een Toscaans plein…
Heel en al
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
125 Wanneer mijn helikopter stijgt
en mensen almaar kleiner worden,
worden vragen antwoorden.
Problemen zie ik vanzelf verdampen,
in almaar wijder wordend zicht.
En ik dan?
Ik ben aanwezig.
Er is alleen maar dit.
Er is alleen maar dit gedicht.
Wanneer alledaagse problemen groeien,
boven mijn overvolle hoofd,
hoef ik alleen maar in te stappen…
KEN HET LEVEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
111 voel even mee met de bomen
zucht een moment intens
samen met de wind
leer van de zon harten te verwarmen
beleef alles zonder vooroordeel
weer als kind
pak met je blote handen de verse sneeuw
omarm de kou die
ze je voelen laat
laat je door de regen overspoelen
ervaar eindelijk weer waar
het leven over gaat
ga het doen ga je overgeven…
dat ik van jullie hou
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
50 weten jullie nog al die keren
dat ik jullie overeind hielp
als jullie gevallen waren
en handen of knieën schaafden
herinneren jullie je nog
dat ik degene was
die jullie neusjes afveegde
ook als zij lopen bleven
weten jullie nog dat ik er was
om jullie vast te houden
als slechte of verdrietige dromen
jullie ‘s nachts wakker maakten…
iIn gesprek met de dieren
hartenkreet
3,0 met 1 stemmen
69 Als de beesten praten konden
waar zouden zij de mens
dan willen corrigeren? wat zouden
zij aan ons willen leren.
Over hoe de beesten een rol
spelen in ons bestaan.
Over dat wij bij de beesten af
met ons rentmeesterschap over
de aarde wensen om te gaan.
als de beesten praten konden
dan zouden zij ons respect
voor de natuur willen leren.…
Rafels en gaten
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
65 ik was vandaag
op zoek naar stukjes
warmte en liefde in
een wereld die enkel
kou en kilte tochtte
nog hielden mooie
herinneringen en intense
belevenissen mij als
een comfortabele
jas op temperatuur
ik had die opgelapt
met gevonden stukjes
geluk waarvan ik de
waarde pas in tweede
instantie eindelijk zag
met passen en meten…
Vakantie in Holland
netgedicht
4,5 met 2 stemmen
120 Het is vakantie kinderen spelen in de wei
Verstoppertje achter de hoge zilverpopulier
Hurkend onder de blauwe hemel zij aan zij
Onder de zon die steeds hoger klom
Het landschap de boerderij de koeienbel glom
De zee het strand de duinen van Holland
Naar de tulpenbollen likkende aan een lollie in de hand
De schommel de speeltuin met een bak vol…
Vloed
hartenkreet
4,0 met 1 stemmen
89 De liefde die stroomt
maar geen bedding kan vinden
uit zich in tranen.…
Gebed versterken
snelsonnet
3,5 met 4 stemmen
223 “We willen onze godsdienst stimuleren
door de gebedsoproep vanuit de toren
versterkt in onze wijk te laten horen.
Het is een teken dat zal inspireren.”
En ik maar denken – maar ik heb het mis –
dat godsbeleving iets persoonlijks is.…
Aan de vrijheid
poëzie
3,1 met 11 stemmen
3.198 (fragment)
o Mocht, zo zorgloos, zonder kommer,
Na ’t doorgeworsteld oorlogswee,
Europa, in schaduw van eikenlommer,
Genieten ’t zalig zoet der vreê!
Snel aan, verruk ons, blijde dagen!
Gelijk na buldrende onweersvlagen
De dartle Zefir ’t bloempje kust:
Dat Nederland, aan ’t wee ontheven,
Haar gouden eeuw weer zie herleven,
Met vrijheid…
Wit hoeft niet stil te zijn
gedicht
4,0 met 11 stemmen
15.314 Wit hoeft niet stil te zijn
in een iglo van papier
is geen bubbel in de tijd
maar constante geboorte
wat gebeurt als je kleur
met een moker kapot slaat
wit is schansspringen
wit is een spaceshuttle
laat me aantreffen wat
er voor mij nog niet was
onder de tafel de postduif
van een jonge vorstin
de huid van een telegram
een ansicht…
DE Berlijnse muur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
62 Tijd heeft jullie familie wel gehard
steeds zwaarder net niet doen breken,
afgesloten moeten wegkijken
kon steeds meer eenzaamheid kweken.
Achter beton en sterke ijzeren spijlen
lieten jullie je niet verbruiken.
Ook wilden jullie niet veinzen
in gesprekken of op briefpapier
soms brachten gelukkige momenten
heuse levensteken echt tot hier.…
treden
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
93 naarmate de tijd vordert
kleurt het afscheid
zich steeds verder in
mijn gevoel dooft
voor al wat ik bemin,
het lijkt alsof de huid zich sluit
wijl een zucht zich weliswaar
vast in een herinnering neder vlijt
wordt wat mij nog rest
vaker door gongslagen ingeluid
en volg ik het opstapelen
van komende momenten
onvoorspelbaar,
onvermijdelijk…
Schijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
53 Het is alsof je nooit wegging, maar
toch waren er momenten dat ik niet aan je dacht
Het is alsof ik vergat dat ik je stem
had onthouden, die fusie van strijkers
en een harp, met de nodige drum
Het lijkt alsof het donkere bos van
houtblazers nooit heeft bestaan en de wind
van akkoorden en noten je niet wegvaagde
Als dat maar zo zou zijn…
Met licht betaald?
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
31 Wat hier is lijkt stil, zo
stil als het in een bos kan zijn
regenbui van gevallen bladeren
als speelbal gedragen door de wind
het wordt stiller in mijn klein domein.
Refrein met grondgeur op papier,
ongeletterd als de stilte wordt
gedaagd en spreekt, het zwijgt
als daarnaar wordt gevraagd.
Het is doodstil als men het hoort,
het vallen…
van jou houden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
166 van jou houden was geweldig
in feite zoveel meer dan dat
het was prachtiger en grootser
dan woorden zeggen kunnen
van jou houden was geweldig
zelfs als ik terugdenk nu
is dat de mooiste herinnering
die jij mij hebt gegeven…
nagelaten
netgedicht
2,0 met 3 stemmen
170 ver terug in de tijd
liet jij je brieven na
zijn het impressies
van jouw binnenruimte
een onverwachte diepte
in wie je eigenlijk was
lees ik je waanzin het diepe
litteken verzonken in je huid
jij schreef de brieven
wie ben jij dan
het onmiskenbare handschrift
zet aarzelingen in draf
voor lange tijd maak ik
jouw brieven zoek…
De maan herinnert me
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
25 De maan herinnert me
aan mijn dromen, het plezier
van het zingen, het spel
waarmee alles begon
Geen last op onze schouders
geen onderlinge wrevel
Het heilige moeten
is uit ons weggevloeid
de wereld in getrokken
dwingend en mateloos, kinderlijk
eisend dat het tijd is
om volwassen te worden
maar dat ben ik al
en de last van mijn leven…
LAAT ZE MAAR ZWAMMEN
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
56 ze zeggen zoveel
kondigen met hun bestaan
het einde van een seizoen aan
geven de herfst vrij baan
bekleden al wat stervende is
met kleurig fluweel
laat dat wat ons verlaat
nog eenmaal vlammen
voordat ook hun tijd vergaat
laat de paddenstoelen maar zwammen…
Wollen vachten, natte neuzen
hartenkreet
2,0 met 1 stemmen
63 Wollen vachten, natte neuzen,
kattenstaarten of kwispelend
met hondenhaar, spinnende
vriendschap en trouwe ogen,
of een waakzaam grommen bij gevaar.
Onze huisvriend op vier
poten, of het nu gaat om de kat
of de hond, het hele jaar door
geven zij ons die momenten van
vertedering en een vriendschap
op hechte grond.
Aanhankelijk en weinig…
En iets snikt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
59 Bij deze muziek leeft niets bij jou,
jij geniet van andere ordeningsniveaus
daarin, daarin ben ook jij werkelijk uniek.
Soms zijn dingen uitvouwbaar
verwijst net als muziek
niets naar iets.
Is alles net als taal domweg
autonoom, niet meer noch minder.
Als een golf die je terug gooit
waarvan je weet dat hij weer binnenrolt.
©4-11-2019…
Stilte van gebed
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
56 het is heerlijk
op schreden
terug te treden
perspectief even
te laten in het
ondergaan van zon
rust ontvangen
door haast en stress
uit te bannen
eindelijk ooit
ontmoeten wat
altijd opzij is gezet
tijd nemen voor
warm begroeten
in stilte van gebed
om de scheppings
nadagen nog in
hun volheid te ervaren…
Reïncarnatie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
72 Elisa was echt
Lou Andreas-Salomé
en ik was Rilke.…
Structureel
snelsonnet
4,4 met 5 stemmen
291 Het kernwoord van de week is “structureel”.
Geen doekje voor het bloeden: donder op.
Nee “structureel”: waar blijf je Arie Slob.
Betekenis: geregeld, meer en veel.
Dat krijgt men toch al dacht ik licht verwonderd.
Men wordt al jaren “structureel” bedonderd!…
God heeft een huis gebouwd en dak
poëzie
3,4 met 7 stemmen
1.779 GOD heeft een huis gebouwd en dak
en zoldering bespannen strak
met kommer, druk en droefenis,
weedom er de bevloering is
en alle wanden zijn bekleed
met zorgen en met harteleed
en in betreuren ingehuld;
Hij heeft de goeden er in weggeloken
en toegesproken:
de sleutel van uw deur is het geduld.…
Werkelijkheid
gedicht
3,2 met 41 stemmen
16.097 Toen de lucht op was verdwenen de dingen.
De meubels stonden gedacht, louter schimmen
van ambacht en hout. Ik hield een pen in de hand,
maar kon mij het doel niet herinneren.
Er scheen licht, maar dat lag aan de lamp.
Of omgekeerd. Alle verklaring was opgebrand.
De boekenkast vol, maar zonder gewicht.
Zodra ik er mij op beriep, vielen de letters…