De herfst is veel te vroeg begonnen; ik heb de heide niet in bloei gezien, het lachen van de madelieven niet genoten, het onkruid niet zo hoog zien groeien als altijd… Maar velen gingen die ik goed gekend heb; de ene jong, de andere oud, maar niet het gloeien van het goud van tere liefde dat de wortels voedt en drenkt. Niets van dit alles…

Zelfs bij vloed, voel ik het lage tij wanneer je groot en grijzig schip als stip verdwijnt zegt men zo achteloos, het is zijn werk wees aan zijn schip gelijk, dat groot en sterk nu mijlenver, het ongewisse moet doorklieven. De tranen die ik laat als het gemis zo voelbaar is en horend hun gemak, dat alles went de tijd gaat immers snel want…

De eerste gele blaadjes vallen al, ze maken me droevig, ja weemoedig. Het omgekeerde van de lente met bloesems die de bomen sieren. Zo gaat het ook met mooie dingen in dit leven, we moeten loslaten wanneer de tijd daarvoor gekomen is. Niets blijft voorgoed en mensen worden ouder, trager, vergeten ook wat hen ooit boeide en doet leven. Het…

Niets is voor altijd alles gaat voorbij het fruit van jouw lippen droge dromen van zijde alles is inherent en incompleet door grove vergankelijkheid in deze worsteling met verveling gedachten aan jouw vroege dood ach, was ik maar een regenworm dan zouden mijn stomme dromen voor altijd zonder zonde zijn in de warmte van het eenzaam bed…

wakker geworden zie ik al gauw in jouw nauwgegroeide ogen het doodskleed, wit gesteven onontkoombare ongenaakbaarheid links en rechts naast je de liefde, gestadig groeiend hand in hand met de machteloosheid, krachtig slorpend (haast) heilige twee-eenheid goudgevleugelde, voeg me in de dag!…

een vergezicht vaart binnen in mijn memorie jij sliep ik waakte een meeuw hing even gekneld tegen de steilte ik kon alleen maar kijken alleen maar waken over jou wie draagt je door deze nacht wie stelpt de wonden de meedogenloze angst jij sliep ik waakte ik waakte naast jou tijdens deze diepe reis ik kon alleen maar alleen…

Als ik er straks niet meer zou zijn, kan je nog altijd met me praten. In een witte, opgeruimde kamer zal ik nog steeds voor je bestaan. Ik fluister lieve woorden in je nek en in je oor, zodat je hoogstwaarschijnlijk denkt dat ik al tot de engelen hoor. Geen woord van angst of deernis, mijn zwart cynisme ben ik kwijt. Ik sta je bij bij…

Jan Wolkers smeerde nog gauw een boterham met zelfbereide aardbeienjam alvorens hij met verve aan zijn volle leven ontkwam. Zelf ik had eerder aan kwartliter wodka gedacht, ééntje met zo’n etiket waarop een meisje heerlijk naar je lacht. Quasi roerloos zal ik dan zitten met een geurige kat op schoot Mijmerend, geduldig wachtend op een voortijdige…

en als wij dan afscheid hebben genomen ik verloren het schip ben opgegaan zie ik jou traag en wankel naar de kade gaan zie ik hoe jij even stilstaat nog en kijkt met zachte vaste blik naar het nu al weggevaren verre schip…

Quazooit in Toliara Madagascar in 't nationaal park Tsimanampetsosa Zo'n kleine duizend zeemijl van Mombasa Vlakbij Dar es Salaam en Zanzibar Een tropisch eiland, geen toeristenstranden Men waant zich langs de kust in 't paradijs Slechts zee, geen kindgeschreeuw noch babykrijs Wie wil hier niet zijn lijk laten verbranden In 't…

Je probeert het verdriet te relativeren maar in gedachten is er een verlaten land waar burgers uit gevlucht zijn door oorlogen mensenkennis in armoede moest leven een zuchtend zomers landschap strekt zich uit in groen zwijgen het liefdeshart wordt onrustig onder helder licht van de zomermaan de geur van takken witte rozen afscheid van een…

Gedachten drijven als de regenwolken en brengen alles even voor de geest: het twijfelen, het zoeken naar de zin, maar ook de kronkelingen van het denken. De vreugden en de zorgen, zelfs het licht dat diep verborgen was in alle pogen, de regen en de wind, de vrede die zich schuilhield in de grauwe kieren. Maar alles is toch goed nu, ook het…

Dit was het afscheid, anders dan verwacht of maar gehoopt, maar toch… De avond valt nu, buiten onweer maar straks komt weer een nieuwe dag. Mensen komen, mensen gaan, alleen de liefde blijft bestaan.…

Nu schijnt de zon en straks valt weer de regen. We kwamen op de tocht zoveel momenten tegen die vreugde brachten, ook verdriet, en zo gaat 't leven voort. Je bent er niet meer bij waar wij nu verder moeten; toch willen we je groeten en danken voor zoveel. Nu schijnt de zon en straks valt weer de regen en ‘t leven gaat voorbij - straks…

ga zacht ga zacht de nacht zal je dragen naar het heldere licht breek niet o breek niet duizend sterren koesteren je in de duisternis ga zacht ga zacht voorbij de zomer naar het bleke winterlicht breek niet o breek niet nu we woordeloos zijn in deze tijdeloze nacht…

wij hebben met handenvol emoties gespeeld meestal met liefde en vaak niet alleen voorzichtig zonder ons te bezeren juist liefde zal ons dit snel leren want diep van binnen raken de eerste toetsen in aftasten de weg naar een hemelse symfonie pas daar waar het lichaam de swung van muziek aanvoelt wordt dansen close for ever…

Afscheid, hij moet gaan. Huilend loopt zij naar hun huis -- En steeds kijkt ze om.…

de gerafelde gaten in de oude jas vertellen een verhaal over kapotte dromen en een beschadigd leven te vaak opgelapt met loze beloften ooit was hij nieuw mooi en geliefd nu giert zijn eenzaamheid door de gaten neergesmeten op de voddenhoop zoekt de afgeleefde jas kleumend naar wat warmte bij de afgedankte trui en…

jij was er vannacht ik had je bijna te pakken maar viel met een harde bons die ze beneden hoorden uit mijn bed niets beschadigd alleen mogelijk hun oren ik heb je gezien zomaar in de stad jij kruiste mijn pad in herkenning kon niet geloven wat ik zag maar schalks deed jij wat niet mogelijk was de dag tevoren in aanwezigheid van…

Een dievegge steelt Alléén in huis; donk're dag Gewetenswroeging Kent zij blijkbaar niet Stelen net als raven doen Gitzwart en brutaal De natuur in huis Een opgezette eekhoorn Van de boswachter Kattenhaat en Cyp Naar Cyprus, daar zovele Leven met elkaar Zeer bruut vergiftigd Onverdiend, met kwade aard Dader geen knip voor De…