‘Gedenk, mens, dat gij stof zijt en tot stof zult wederkeren.’ Dat zegt de priester ons bij 't assenkruisje Toch zijn we ook het beeld van God en wil Hij ons reserveloos beminnen. Vandaag kunnen we opnieuw beginnen, de juiste weg weer volgen naar het licht, ons bekeren en elkaar tot vrede zijn. Als pelgrims van de hoop geloven dat een…

schransende mussen wat een gezellige boel rond een pot eten © Hilly Nicolay…

De schrijver Herman Melville eindigt zijn verhaal van de gevreesde witte potvis die wraakgierig een schip ramt waarna het snel zinkt met de woorden en de lijkwade der zee golfde weer voort zoals het reeds duizenden jaren geleden deed dat schone wijde doodskleed bedekt verdronken mensen strijd van leven op dood door alle dieren…

En dan staat daar een dochter van vijftig. Volwassen vrouw, maar ook nog kind. De opvoeding steekt een duim omhoog! De familie zwaait klaarwakker. Van verre zien we toe hoe zij haar zaken plezierig regelt. Bij voorkeur met jubel-ambities. Zonder de stofdoek te vergeten. Hoe dankbaar moet je zijn als ouder nu de jaren zich moeizaam verhouden…

Als een web omspannen we als het ware onze gedachten rond de globe Op sommige knooppunten, bivakkeren, beklijven we langer om dan het volgende punt steeds verder een draad uit lijven te lossen, bereiken, om nog meer, intenser te voelen, beleven. Naar hemellichamen, wolken reiken gedachten, ideeën, dromen Ook steeds dichterbij,…

We dansen, stampen onze tranen de vloer in -- en huilen samen.…

Stilte in het meer spiegels van lucht en bomen de tijd raakt het hart Zon werpt haar zachte gloed op het water, elke rimpeling trekt de stilte in verschillende richtingen. In de spiegel van de vijver ben ik niet meer ik, maar een samensmelting van bomen, lucht en stilte, waar tijd even stilstaat en alles samenkomt. Bergen staan recht en…

Sinterklaasverhalen Spannende verhalen Volg ze echt allemaal 't Paard van Sint een strobaal Sinterklaasverhalen Zenuwslopende journalen De Zak van Sinterklaas 't Blijft een spannend relaas Kei van een DIEUWERTJE BLOK Presenteerde deez' Berichten bijna kwarteeuw Met boven Klaas' stoomboot Weer een poepende meeuw Water, vergezichten…

wij dromen niet klein, reiken naar de horizon niet langer gevangen in oude structuren zoekend naar wegen die zorg transformeren waarin mensen echt de kern weer zijn een systeem dat luistert, dat leert en beweegt waar niet de zorg, de mens zelf regeert waar data en kennis niet worden ontnomen maar eerlijk gedeeld en ethisch beheerd geen muren…

Ik voel dat er vannacht iets gaat gebeuren waar ik de hele tijd op heb gewacht voel jij dan niet wat ons boven het hoofd hangt voel jij wat ons te wachten staat vannacht O God, Maria, Jezus, sta ons bij Als jij me zei, ik kan het niet meer aan als jij me zei, ik zie het niet meer zitten als alles jou te zwaar geworden is en bang bent om…

Als ik ghoera speel zegt mijn moeder niets, ze ziet -- dat ik haar niet hoor.…

In het blauwe licht van dit atelier is het een wachten van een leger koppen gekleid uit rode grond Met lege oogkassen zonder weten wachten op de zon die hen drogen zal een leger dat blindstaart door het venster naar het licht Poreuze koppen in klei en atelier gevangen strijdwagen paard noch wapen zullen keizers tombe bewaken…

Een boom ben ik in hout alleen te ver van het bos de witte port en jonge kaas en elf rode rozen in een zwarte vaas het stille uitzicht over de rivier we zijn nooit uit elkaar geweest jouw grappen leven verder, veel verder dan in het duisteren van mijn sombere geest de muze gloort innovatief door een lichttunnel een oude messias heeft…

ik ben autistisch,toch wil ik je spreken uitvouwen zodat je mijn probleem verstaat dat heel af en toe je een detail ontgaat zijn redenen om je voor begrip te smeken natuurlijk pas ik niet in een gewone laan waar jongeren openbloeien en spelen liefde en boeiende gesprekken telen en uitvoeren wat ik zelden heb gedaan onmeetbaar ben ik niet…

Ik sprak een diplomaat uit America die beweerde dat hij koning was en dus iedereen de les las gaf iedereen ontslag en een trap na. Hij stelde zich voor alsof niemand dat wist zijn naam klonk bloemrijk, hij heette Narcist.…

De natuur heeft ons lente en leven beloofd bloemrijk getuigenis van onstuitbaar verlangen maar met doodsbleek gebogen hoofd zien ze de bui al hangen...…

Terug in zijn huis, en mijn schoenen staan er nog -- De zijne niet meer.…

Een mooie morgen met wat zon en wolken, en vogels die al even zingen zonder schroom; ze vliegen in en uit de nu nog kale bomen maar zijn voor mij toch al de vreugdetolken van lente die eraan komt, durf te wachten en oefen je geduld nu dag na dag want straks komen weer bloesems aan de bomen en zullen die ook wel wat pijn verzachten.…

Voorbij hier en nu heeft waarheid tijd onderzoek en vertraging nodig Zij ontsteekt de lichten haar lichaam is hier haar stem blijft achter De verbeeldingskracht krijgt vleugels zij zingt met hart en ziel In vertraagde tijd danst zij de laatste wals het hier en nu voorbij…

een kleine hand rust in een knoestige vuist de andere houdt een plastic zak, versleten gefrommeld, er is de wind de wind die alles beroert er is het betonnen geraamte van wat ooit een supermarkt was er zijn de laatste decemberbladeren ze drijven naar waar het water moet er is een vlucht vogels, wiegend en dansend als toen het nationale…