Ontwakend oog
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
73 Ik wensch u heel veel sterkte
in deze allerminst opbeurende turbulente tijden
Het wakend oog op morgen
moge u tot richtsnoer dienen
en in de modderpoel des wereldleeds
meer reflectie dan het strekken van uw onderdanen bieden
Wat voor een dichter
niet is bij te benen
zijn alle schermgazellen
tot overmaat van ramp
in overvloed
Aurora…
Nabeschouwen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
53 Wellicht ligt het in het verlopen van de jaren
de verschillen in gebeurtenissen in de tijd
ook zeer waarschijnlijk zijn de beelden gaan verbleken
van een jeugd die het leven genoot
de wereld was rond, de zon op grote afstand.
De horizon was mijn beperking en
de zee onoverbrugbaar en veel te diep
ergens lagen hoge bergen
tussen dalen waarin…
Door het venster schijnt naar binnen
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
81 Door het venster schijnt naar binnen
wat in de mode lijkt te zijn:
reflecteren op het leven
door het licht van het heden,
door wel of niet bedrogen ogen
die al of niet gespiegeld
in zichzelf mogen kijken.
Geef ons:
geef ons terug
wat onze kracht was,
de kracht om altijd terug te kunnen,
terug te kunnen vallen op onze kracht.
Op…
Wabi-sabi
netgedicht
1.7 met 9 stemmen
164 Blad valt in stilte
de wind draagt oude geuren
tijd buigt en verdwijnt
Een knop opent zich in het
zachte ochtendlicht, alsof ze zich eerst wil
afstemmen op de stilte om haar heen. De lucht draagt
de geur van vochtige aarde, en de tijd lijkt even geen haast te kennen.
In volle bloei spreidt ze haar
kleuren als vanzelf, niet om te overtuigen…
ZONDVLOED
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
113 huizen die boven het dal uitkijken
lijken ernstiger, alsof ze
waarschuwen
hoe ze wijs uit hun grote ramen
staren
dorre bladeren haasten zich de kade af,
storten zich ritselend in de stroom
onder de brug verzamelen
mensen,
ook zij kunnen niet meer terug
er is enkel de regen;
de brug; de mensen;
de woorden tussen hen,
onuitgesproken…
Niet(s) van deze wereld
netgedicht
2.3 met 6 stemmen
91 Zolang eenieder met vakantie is
op wereldreis, genietend van de einder
in Dubais uitkijktoren
eight miles high
door dikke transparante glazen wanden
of op de brug der decadente cruiser
-een pleonasme; cruiser is genoeg-
of in het rotspaleis van dalai lama
in Lhasa, op de vlucht voor wereldleed
dan hoeft geen dichteres of netpoëet…
Opbiechten
netgedicht
2.7 met 6 stemmen
103 ik ga graag naar bed, zo tegen mijn vast moment
tevreden ben ik meestal over wat ik heb gedaan die dag
een gevoel waaraan mijn "zijn" in vrede is gewend
het "oog op morgen" maakt vaak van oud nieuws gewag.
ik merk dat des nacht als ik even uit mijn bed mijn benen strek
en ik middels de radio met een andere stem word verwend
zoals het leven…
Een gedragen opa rol
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
58 vanochtend, al wandelend met de hondenketting
schoot mij te binnen dat mijn grootvader
aan het toneel was, zo luidde de uitdrukking;
in dit verband schiet mij het woord rekwisiet te binnen
zoals wordt gezegd in dit kader
is dat het de benaming voor allerlei voorwerpen
die bij een toneelvoorstelling nodig zijn, zonder tot decoratie
of garderobe…
Vullen / Legen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
61 Jong haalde ik de wereld
binnen, ik vulde mij
En elke dag, gevoed
door eeuwenwijze vrouwen
was ik blij te groeien, groter
dan Alexander de Grote
Baruch en meester Kong
Ik trouwde en kreeg kinderen
Huiselijke gewone jaren
van vrede en vervulde wensen
Het ging maar door, de mensen
met wie ik sprak, de plaatsen
waar ik steeds kwam, de…
Palestijnse diaspora
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
85 De ellende je ontmoet,
Het verdriet je ziet,
Overspoeld door oorlogsbloed,
Die pijn vergeet je niet.
Hamas ontketende de ramp,
Na decennia verzet
Tegen onderdrukkend juk
Van Israël, gesteund
Door bijkans d’ganse wereldmacht.
Nu Israël zonder scrupules
Gazanen stort in dood en verderf,
Door uithongering en geweld,
Klaagt de wereldmassa…
Een zondagmorgen
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
40 Een zondagmorgen die
nog traag begint
en waar de zon maar niet kan schijnen.
De wolken drijven
langzaam voort
en doen me denken aan wat komt.
De oorlogen gaan
ook vandaag weer verder
en mensen sterven
van de honger, van de pijn.
O, mocht het nu toch gauw
weer anders zijn.…
De schrijvende hand
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
72 De schrijvende hand
die kan geloven;
al was het maar in vrolijke magie,
de betovering van zwevende woorden
over hooggespannen,
door koren gezongen verwachtingen,
florerende zinnen
die de liefde zelf meer beminnen
dan de waarheid dragen kan.
Het wikkende hoofd
dat loslaten kan
en rollen over heuvels der fantasie;
gekanaliseerde dubbele…
Kraaienvriend
netgedicht
3.3 met 9 stemmen
137 De heldere najaarszon
slaapt achter sluimerwolken
het is middag in de herfst
het oude seizoen
kent een jonge start
een zwarte kraai zit
op een gebogen tak
bij het archaïsche graf
dat je voorzichtig bezoekt
vanwege jouw krankzinnige moeder
je ziet er tamelijk gezond uit
op het geaccrediteerde najaarskerkhof
waar je de zwijgzame…
hooglied
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
169 zullen wij dan
dit laaghartig land
verlaten
neem ik je
met mij mee
naar de ijle hoogten
naar de hoogste berg
zullen wij daar
ons hooglied zingen
met elke stap gebalde kracht
met elke ruk van onze lenden
klimmen wij hoger
in de steile wand
ademen wij dieper vrijer
gaat ons hart sneller lichter slaan
slaapdansend
koorddansend op ijs…
Ghazal XLVII
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
102 《 in de geest van Hafez 》
Webben tover watter eerder was
Het simpele idee of de gedachte
Aan wat je meemaakt in de loop der tijd
Je levensloop die jou in mootjes hakt
Van dagen maanden jaren hoogtepunten
En ijkpunten die zeggen waar je was
De loodlijnen van leed en zwaartepunten
Die jou vertellen wat of wie je was
Geef mij dan maar…
Slechts één reis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
82 Ergens zal een wereld zijn
waar dromen waarheid worden
een wereld waar geen woestijn
nog wordt gevonden
maar enkel nog velden vol bloemen.
Die wereld is als het paradijs
eens door God geschapen
vrij van afgunst, vrij van oorlog
daar kent geen mens een wapen
daar zal alleen de Liefde heerser zijn.
Ooit zullen wij daar allen samen zijn…
Schoonheid van het zijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
83 De schoonheid van het zijn
Is soms ver te zoeken,
Is hier ver vandaan,
Verscholen in donkre hoeken.
Het ligt evenwel voor ’t grijpen,
Dat ligt ook voor de hand,
Onbegrijplijk je ’t eer niet zag,
Gaat boven je verstand.
Als je dan onder ogen krijgt,
Wat je eer niet zag, sta je versteld
Van de schoonheid je niet zag,
Wijl ’t al die…
Leeg en vol
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
58 Veilig op de stoep
de straten door, rondkijken
en zien wat er is
Het als iets bijzonders zien
Me warmen aan het vuur
en in de vlammen turen
Gedachten laten verteren
zonder ze te missen
Luisteren naar het ruisen
van de waterval, regen
Me schoon wassen
van wat er komt
Cirkelen als een biddende
vogel, alles en niets zien
Tot er een…
Onmogelijk
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
60 De vrouw op het Venetiaanse balkon
glimlacht naar al haar bloemen en planten,
de kleuren worden tropische papegaaien
die haar reine lichaam al fladderend bedekken
iedere tepel lokt als een luxe bonbon,
hij bewondert haar oerwoud van alle kanten,
maar rondom haar zwemmen witte haaien,
zij laat al haar aanbidders genadeloos verrekken.
In…
Aan Land Gebracht
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
143 =========================
een man moet leven volgens eigen waarden
en geloven in zichzelf.
en ook al breng je uiteindelijk
slechts een gehavend karkas aan land
van de grootste vis die ooit gezien is —
je hebt het gedaan,
en kan nu rustig slapen gaan.
de rest is niet belangrijk.
=========================…