Vlieg in het groen stilte rust op tere vleugels de aarde ademt In de ochtend komt de aarde langzaam tot leven. Ze ademt haar geuren uit en schenkt me de klank van haar rust, waar de bomen praten met de lucht en mijn hart trilt met elke zucht die zij voortbrengt. Haar stem is geen geluid dat je hoort: het is de druk van een zachte hand…

Heer Halewijn zong, ik hoorde zijn stem Al die dat hoorde wou bij hem zijn. Ik vond in jouw ogen mezelf weerom, Als framboos zoet was jouw mond op mijn. Al schrijlings op ’t ros, door ’t bosch ik reed, Zoekend naar wat ik achterliet. Egidius, waer bestu nu gebleven? Mi lanct na di, in dit kortstondig leven. Du coors die doot, zoals allen…

Natuurlijk is zijn bewegen vaderlijk gesproken geschreven Franciscus lied in nachtelijke uren vogeltjes in wandelen armen bezoeken Heilig jaar Open deuren ademen Zalig Pasen De laatste krachten begeven de zegen uitspreken in ochtendgloren Paasmaandag 't lichaam verlaten huiswaarts varen hemels ontwaken bladeren die opwaaien…

een meisje vol dromen, vijftien lentes jong schetst stil en fijn met potlood of penseel als dauw op bloesem in ochtendlicht de werelden in haar hoofd op doek of papier ze leest en dwaalt door verre verhalen in boeken kan zij eindeloos verdwalen alsof de tijd gewoon even stilstaat wanneer zij door haar universum reist waar klaprozen fluisteren…

zij weet nooit wanneer ze weg kan gaan hoe kom je van het een naar het ander? het is als een vraag in spijkerschrift een enkeling slechts kan de tekens lezen het is als hangen in de lucht vergeefs wachten op een onbekende bestemming de tijd verstikt in zanderige uren zij weet nooit wanneer ze weg kan gaan hoe ze van het…

En nu, nadat je weg weer ‘k mij in herinnering baad in hoe we met de hond liepen sieraden ontknoopten popjes van vuil ontblootten dicht tegen elkaar lagen en sliepen De morgen naar Joodse liedjes op eieren blije gezichten verfden, op èèn een dikke buik waarin kindje en handen op buik Tegelijk ontpopten dagen vol van geluk, ‘k als…

hier te liggen in dit warme zachte bed zo zonder pijn te zijn gestold te zijn in stilte enkel maar zijn rimpelloos verglijden in tijdeloze lichtigheid…

Ik las net een citaat van N.T. Wright "Een derde van wat ik geloof is fout" - Wat hij beweert is echter nogal boud want, zegt hij: "I don't know which third is right!" Op derde paasdag zult u - hoop ik! - weten: eenderde pfas-ei laat zich moeilijk eten!…

Pasen: vreugde nu, leven overwint de dood. Jezus is de Heer.…

Elkaar niet alles kunnen vertellen is het -- duister dat ons scheidt.…

op zo’n typische paasdag waar niks verdachts aan kan zijn met zo’n zin begint de ellende dus de wende ontwikkelt ’n opstapeling en verdere ontrafeling van ’n thema in as- en bi- en triosociatieschema’s met vrij rijmgevoel als doel ’t vinden van eerdere blinde vlekken in zinnen en constructen die stukken verbinden langs mythisch hobbelige…

De appelbloesem was gekomen Het oeverriet moest zich nog kleden Het vogelhuisje hing te dromen De mezen mochten binnentreden Een frisse wind speelde met knoppen In bermen, felgeel raapzaad, bloeiend Het voorjaarstulpen niet te stoppen Twee witte, vroege vlinders, stoeiend Eerste Paasdag met chocohazen De dood door Christus overwonnen…

Het ware geloof troont boven boeiend spreken, grote samenkomst, als Gods gebod nastreven in klein daags doen en laten.…

Een zeer wellustige paashaas uit IJsselstein was smoorverliefd op zijn vriendin Katrijn, zijn honger naar haar was groot, hij beknabbelde haar, en genoot, zij was immers niet voor niets een "proefkonijn" ...…

Je wereld veilig willen houden maakt je bang -- voor buitenlanders.…

O vriend, gij zijt mij morgenlicht, dat blinkt op dauw en bloeme, gelijk de zon, die zachtjes richt haar stralen door de zoeme van ’t leven, stil en wonderlijk, waar gij mij zijt nabij, en ’k wandel, stil en kindergelijk, uw schaduw naast de mij. Hoe zoet is ’t, in den avondstond, te rusten aan uw zij, te spreken zonder grootse mond, maar…

geslagen in ’t triootje heksenbollen als toverbrouwsels in ’n beslagkom kreeg hij zijn ronkende plagen niet door die keeltjes gedouwd er werd vlijtig gestookt tot de stoom zou opstijgen van de doorgekookte wrevel [zes tepels die rijzen in zijn verbeelding] zijn hoorns trilden door de overvloed van zijn natuur zijn jagende vingers…

De zilverreiger wordt weerspiegeld in het ven. Dubbele schoonheid.…

velen stierven en velen sterven nog door oorlog, door geweld juist in de strijd oorlog en geweld te stoppen we staan stil - twee minuten maar stil zijn alleen is niet genoeg wie écht herdenkt kijkt niet weg maar ziet de prijs die zij betaalden voor de vrede die wij beleven mogen echt eerbetoon ligt niet in bloemen niet in vlaggen halfstok…

Ik fietste door de Velden van Verdun op een lauwe zomermorgen Door verstilde dorpen opgebaard in geraniums en kerken Over zonbedekte heuveltoppen naakt geschoren van het koren Stille velden vredige velden verlaten velden Met boven mij de glans van zonneschijn Ik fietste door de Velden van Verdun Door groene velden met witte straten van kruizen…